شما را به تقوي و پرهيز از هواي نفس توصيه مي‌كنم

چند وقت قبل عكسي از ديدار آيت‌الله العظمي شبيري‌زنجاني با آقايان موسوي‌خوئيني، غلامحسين كرباسچي، سيدمحمد خاتمي، عبدالله نوري، عبدالمجيد معاديخواه و تعدادي ديگر در شبكه‌هاي اجتماعي دست به دست شد. ديداري كه در خانه عبدالله نوري برگزار شد. ديدار آيت‌الله‌العظمي شبيري‌زنجاني استاد سيد‌محمد خاتمي با شاگرد قديمي‌اش تحليل‌هاي مختلفي را به ميان آورد. چند روز بعد از انتشار اين عكس آيت‌الله محمد يزدي، رييس شوراي عالي جامعه مدرسين حوزه علميه قم طي نامه‌اي سرگشاده به اين موضوع واكنش نشان داد و در نامه‌اي سرگشاده خطاب به آيت‌الله‌العظمي شبيري‌زنجاني از ايشان خواست كه شوون مرجعيت و احترام نظام اسلامي حاكم را رعايت كرده و ديگر اين كار را تكرار نكنند. نامه‌اي كه واكنش‌هاي زيادي را در پي داشت و انتقادهاي زيادي را متوجه آيت‌الله محمد يزدي كرد. در يكي از آخرين واكنش‌ها، عبدالله نوري كه ميزبان آن ديدار بوده، نامه‌اي خطاب به آيت‌الله يزدي نوشت.
به گزارش جماران، عبدالله نوري در نامه‌اي خطاب به آيت‌الله يزدي نوشت:
«آيت‌الله آقاي شيخ محمد يزدي
رييس محترم شوراي عالي جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏


سلام عليكم‏
اخيرا نامه سرگشاده‌اي با امضاء شما خطاب به مرجع عاليقدر، فقيه وارسته‌‎ ‎و آزاده حضرت آيت‌الله‌العظمي شبيري‌زنجاني (مدظله‌العالي) منتشر ‏گرديد.‏
فارغ از جايگاه بلندي كه اين شخصيت بزرگوار نزد حوزويان و جامعه قدرشناس ايران دارد، از افتخارات دوران تحصيل اينجانب شاگردي در محضر ‏مبارك معظم‌له بوده است. ايشان بنا به موقعيتي كه در تهران به سر مي‌بردند با بزرگ‌منشي، دعوت صميمانه شاگردشان را اجابت كردند و در ‏محضرشان، جمعي از علاقه‌مندان و شاگردان‌شان، از جمله جناب حجت‌الاسلام والمسلمين آقاي خاتمي شرف حضور داشتند.‏
مايه شگفتي است كه چگونه يك ديدار ساده شاگردان و استاد كه از سنت‌هاي ديرين و نيك حوزه‌هاي علميه است، موجب كدورت‌تان گرديده يا به ‏تعبير شما باعث ناراحتي مقلدان و حوزويان شده يا گردي بر چهره نظام و اسلام نشانده است؟ اينگونه موضع‌گيري‌هاي ناصواب در حق شخصيتي ‏همچون حضرت آيت‌الله شبيري و ميهمانان گرانقدر آن ديدار، با كداميك از موازين شرعي و عقلي و قواعد ‏عرفي و انصاف، سازگاري دارد؟‏
جناب آقاي يزدي
شما كه روزگاري عنوان قاضي‌القضات اين نظام را داشته‌ايد و علي‌القاعده بايد مظهر عدالت، انصاف و حق‌طلبي بوده باشيد و ايام طولاني، پاسدار شرع ‏و رهبري نظام اسلامي در شوراي نگهبان و مجلس خبرگان و دوراني در مجلس شوراي اسلامي بوده‌ايد و اينك نيز دوران بلندمدتي است كه بر كرسي ‏رياست شوراي عالي جامعه مدرسين تكيه زده‌ايد و كم و بيش با مسائل گوناگون حكومتي از تقنيني تا قضايي و اجرايي و حتي حوزوي آشنايي داريد، ‏از تمامي مصائب و مشكلاتي كه ملت ايران با آن دست به گريبانند فارغ شده‌ايد و مهم‌ترين موضوعي كه لازم ديده‌ايد ذهن خود و ديگران را با نامه ‏سرگشاده به آن مشغول كنيد، ‏ملاقات شاگردان و استاد بوده است؟
اين كمترين، بسي شرمنده آن مرجع والامقام و در عين حال متواضع و بي‌ادعا هستم كه به اعتبار لطف و بزرگواري‌شان در اجابت دعوت حقير و ‏ديدار با ارادتمندان‌شان بايد اينگونه مورد بي‌حرمتي و كج‌سليقگي قرار گيرند. من هرگز فكر نمي‌كردم كه برخي از ما تحمل يك ديدار دوستانه را ‏هم از دست داده‌ايم و آنقدر براي ما اينگونه قضاوت و دخالت در امور ديگران اصل شده است كه به جاي پرداختن به اصلي‌ترين معضلات كشور، براي ‏اينگونه مسائل شخصي و عادي، نامه سرگشاده مي‌نويسيم.‏
‏جناب آقاي يزدي
شما به خوبي مي‌دانيد كه از ديرزمان شخصيت علمي و مقام معنوي ‏مراجع تقليد تراز اول و مستقلي همچون حضرت آيت‌الله العظمي شبيري‌زنجاني ‏فارغ از ‏وابستگي‌هاي سياسي، جناحي و حكومتي، سرمايه اجتماعي
گران‌بهايي است ‏كه در عمق دل و جان جامعه مذهبي نفوذ دارد. حال چگونه و از ‏چه جايگاهي، مرجعي آزاد و مستقل كه از بالاترين شأن و محبوبيت در نهاد روحانيت برخوردار است را مورد خطاب قرار داده و مي‌نويسيد: «يادآور ‏مي‌شوم مقام و احترام شما در سايه احترام به ‏نظام اسلامي حاكم، رهبري و شأن مرجعيت است»؟
فراموش نكنيد همراهي و همدلي مرجعيت مستقل شيعه بخشي از اعتبار و شأن حاكميت است نه عكس آن.‌‎ ‎
جناب آقاي يزدي
شماچگونه به ‏معظم‌له مي‌نويسيد: «‏لازم است اين احترام و شوون مرجعيت را رعايت فرموده و ترتيبي اتخاذ ‏فرماييد ‏اينگونه مسائل ديگر تكرار نگردد»؟ راستي شما هيچ‌گاه به ذهن‌تان ‏آمده است كه از چه شأن و جايگاهي درون و برون حوزه‌هاي علميه ‏برخورداريد كه حتي با بزرگان حوزه ايمان و عقيده مردم اينگونه سخن مي‌گوييد؟
جناب آقاي يزدي
خودم و شما را به تقوي و پرهيز از هواي نفس توصيه مي‌كنم. نه ‏من و نه شما حق نداريم دين، مقدسات و مرجعيت را براي نزديك شدن به ‏قدرت و ‏حفظ پاره‌اي امتيازات هزينه كنيم. وضعيت شما قابل درك است ولي ‏راه‌حل آن منحصر به اين حرمت‌شكني‌ها نيست.‏
جناب آقاي يزدي ‏
مطمئن باشيد من هرگز از اينكه فردي از افراد ملت به يك روحاني به ديده ترديد نگاه كند خرسند نخواهم شد چه رسد كه آن فردِ روحاني، آيت‌الله ‏يزدي باشد كه در سال‌هاي 43-42 شمسي در اصفهان، پاي منبر او مي‌نشستم و از سخنان او بهره مي‌بردم. آيا بهتر نيست براي يك‌بار عملكرد خود ‏را مورد ارزيابي قرار دهيم؟ ما كه مدعي بوديم چنانچه حكومت در اختيار ما قرار گيرد و رسانه داشته باشيم چنين و چنان مي‌كنيم، در طول چهل ‏سال چه كرديم؟ آيا مردم را با عملكرد خود به روحانيت، نظام، انقلاب و اسلام خوشبين‌تر كرديم يا سوگمندانه موجب دين‌گريزي قشر وسيعي از ‏مردم شديم؟ انقلاب و نظام و روحانيت كه جاي خود را دارد. ‏
جناب آقاي يزدي‏
اي كاش مسائل و چالش‌هاي مورد توجه شما حل مشكلات و معضلات اساسي، گسترده و پيچيده فرهنگي، اعتقادي، معيشتي، اجتماعي و اقتصادي ‏مردم بود و‌ اي كاش دغدغه شما، ارزيابي و آسيب‌شناسي تاريخ چهل ساله جمهوري اسلامي و بررسي نقاط ضعف و كاستي‌هاي نظام بود و براي ‏برطرف كردن عقب‌ماندگي‌ها در حوزه‌هاي مختلف، خدمت صاحب‌نظران، حوزويان، مراجع و ديگر كارشناسان جهت حل مشكلات لاينحل كشور، ‏نامه سرگشاده مي‌نوشتيد.‏
جناب آقاي يزدي ‏
انتظار از مركز فقاهت و حوزه علميه علي‌الخصوص جامعه مدرسين آن است كه به راه‌هاي تقويت دينداري در جامعه و نيز ارتباط مردم و نهاد دين ‏بينديشد، در انديشه حل مشكلات مردم باشد و براي عزت و عظمت اسلام و تقويت حريم آن در برابر افكار غيرديني گامي به جلو بردارد.‏حضرت آيت‌الله تصور نكنيد اگر در قبال يك ملاقات بي‌حاشيه كه مقبول نظر شما قرار نگرفته است، فرياد برآوريد و نامه سرگشاده بنويسيد به تكليف ‏شرعي‌تان عمل كرده‌ايد. شما و ما در پيشگاه خداوند متعال و مردم بايد پاسخگوي بسياري از مشكلات كه حداقل قدرت كاهش آن را داشته‌ايم ولي از ‏كنار آن گذشته‌ايم، باشيم.‏
عبدالله نوري
ششم آبان ماه ۱۳۹۷»