ویرانی موج وعده‌ها برسر تولید

نرخ ارز یکی از مهم‌ترین متغیرها در تعیین نسبت قیمت واردات و صادرات، کسب‌وکارها و در نتیجه تعیین میزان رقابت‌پذیری آنهاست‌. کاهش نرخ واقعی ارز از یکسو قیمت کالاهای صادراتی در بازارهای خارجی را افزایش داده و از سوی دیگر قیمت کالاهای وارداتی در بازارهای داخلی را کاهش می‌دهد که ماحصل آن انتقال تقاضای کل به سمت تقاضای کالاها و خدمات خارجی و عدم استفاده کامل از تمامی ظرفیت‌های موجود در اقتصاد است‌. نوسانات گسترده و وسیع نرخ ارز اثرات منفی و مثبت بسیاری بر پیکره اقتصاد دارد که یکی از آنها بروز تورم‌های بسیار شدید و افسارگسیخته است‌. تورم به نوبه خود می‌تواند منجر به تغییر بافت‌های تولیدی و سرمایه‌‌گذاری، تغییر وضعیت بازارهای داخلی و خارجی، تاثیر بر تجارت خارجی شود‌. این روز‌ها تولیدکنندگان از بحران حاکم بر تولید رنج می‌برند و به دلیل گرانی‌ها بیشتر صنعتگران در دوراهی ادامه فعالیت یا رها کردن تمام برنامه‌‌های تولیدی خود هستند چراکه دیگر توان جبران این همه گرانی و کمبود‌ها را ندارند‌. روشنک میرزایی فعال و تولید‌کننده پوشاک بچه‌گانه حدود 15 سال است در این بخش فعال بوده و با توجه به استفاده از بهترین کیفیت در تولید‌، محصولات خود را طی سال‌های اخیر به عراق نیز صادر می‌کند‌. وی با دارا بودن یک کارگاه تولیدی به عنوان بنگاه خرد توانسته حدود 20 نفر را اشتغالزایی کند‌. میرزایی در رابطه با مشکلات پیش روی صنعت به «جهان‌صنعت» گفت: افزایش هزینه‌های تولید، کاهش حاشیه سود و کاهش توان رقابتی، کمبود سرمایه در گردش بنگاه‌ها، اختلال در سیستم خریدها و معاملات اقتصادی از مهمترین تاثیرات نوسانات نرخ ارز در اقتصاد کشور است‌. به گفته میرزایی در چنین شرایطی، تولیدکنندگان نیز ملزم به خرید نقدی مواد اولیه هستند که به دلیل حجم بالای نیاز آنها با مشکل مواجه می‌شوند‌. به اعتقاد میرزایی وقتی صنایع را به حال خود رها می‌کنند به این معناست که دیگر نباید به دنبال استقلال و خودکفایی بود‌. نباید امید داشت که روزی کشور از وابستگی رهایی یابد، چراکه دولتمردان تصمیم دارند با واردات کالا جبران هر کاستی را داشته باشند‌. این فعال در حوزه تولید پوشاک ادامه داد: تولید‌کننده با در نظر گرفتن توان مالی مردم و حفظ رقابت در بازار و حضور در بازار رقابتی نمی‌تواند قیمت محصول را چندان افزایش دهد‌. ضمن اینکه تولید‌کننده با وجدان برای حفظ منافع اقتصادی خود هرگز حاضر به کاستن از کیفیت محصول نخواهد بود‌. آشفتگی و بلاتکلیفی در بازار و همچنین تولید‌، صاحبان صنایع را بیش از هر موقعی دچار سردرگمی کرده و این وضعیت توان تولید و اعتماد به وعده مسوولان را کم کرده و تنها تنش و نگرانی را افزایش داده است‌. از سوی دیگر تولید‌کننده با شنیدن وعده‌های مسوولان امیدوار به ادامه حیات تولید می‌شود و از سوی دیگر با رسیدن به موانعی که به دست مسوولین چیده شده ناامید از ادامه فعالیت.
چه باید کرد؟
به نظر این تولید‌کننده بهتر است قبل از وقوع حادثه‌های سنگین و غیرقابل جبران‌، دولت با واقعیت روبه‌رو شود‌. تولید نیازمند حمایت‌های غیرنقدی است‌، حذف بوروکراسی‌ها و قوانین زائد و همچنین تسهیل در واردات مواد اولیه و تقویت تولید برخی مواد در کشور می‌تواند کلید قفل‌هایی باشد که به راحتی صنعت را به تعطیلی کشانده‌. دولتمردان طبق وظیفه قانونی نگذارند تولید بیش از این طعم تعطیلی را بچشد‌.