بورس انرژی تجربه‌ای نو

عرضه نفت در بورس انرژی از جمله تجاربی است که در صورت اجرای هوشمندانه می‌تواند در جهت منافع عمومی کشور باشد. اگر این عرضه با موفقیت مورد انتظار همراه باشد می‌تواند نرخ خوراک پالایشگاه را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این منطقی است که معاملات در بورس انرژی با نرخی کمتر از نرخ فعلی نفت خام صادراتی صورت گیرد تا جذابیت لازم برای جذب خریداران را داشته باشد. درحال حاضر پالایشگاهها به عنوان خریداران اصلی نفت بر مبنای فرمول 95درصد میانگین محموله‌های صادراتی اقدام به خرید می‌کنند و خریدشان از فرآورده‌های اصلی براساس نرخ اعلامی شرکت ملی پالایش و پخش است.
5 فرآورده اصلی نیز با اختصاص یارانه در کشورمان توزیع می‌گردد.
پالایشگاه‌های کشورمان در صورتی که بتوانند با شناسایی ظرفیت‌ها تولید خود را افزایش دهند، می‌توان با صادرات مازاد محصول آنها را نیز جزء خریداران نفت خام در بورس انرژی محسوب کرد . هر چند به صورت کلی عرضه نفت در بورس انرژی اقدامی مثبت است ، اما نباید از چنین امری انتظار معجزه در رفع مشکلات کلی کشور داشت. این واقعیت که اقتصاد ما به درآمدهای نفتی وابسته است اگر زودتر پذیرفته شود، می‌توان به یافتن راهکارهایش نیز فکر کرد. باید در این سالها به این مسئله فکر می‌کردیم که در صورت دشمنی از سوی دشمنان چگونه مسائل نفتی را مدیریت کنیم. تاسیس یا خرید پالایشگاه در سایر کشورها، و راه‌اندازی بورس منطقه‌ای برای عرضه انواع نفت خام از اقداماتی بود که می‌بایست انجام می‌گرفت. البته اقتصاد ما در کلیت ساختار خود دولتی است و در این چند دهه کمتر به مسائل مرتبط با خصوصی سازی پرداخته شده است. سالانه 30 هزار میلیارد تومان صرف پرداخت یارانه می‌گردد که اگر این بودجه‌ها در مدیریتی انقباضی به تولید اختصاص یابد می‌تواند میانبری برای عبور از مشکلات جست . قریب 70هزار پروژه عمرانی نیمه تمام از دیگر مشکلات پیش رو است که در صورت اصلاح تفکرات مدیریتی، یافتن راه حل‌های جدید می‌توان به به حل مشکلات امیدوار بود. باید به اقداماتی چون بورس انرژی در جهت همین آزمون‌های قبلاً آزموده نشده نگریست و با گام‌برداری همراه با دقت آن را به اقدامی عملی در جهت منافع عمومی تبدیل کرد.