کارت انرژی داشته باشیم

 
 
رئیس مجلس از اینکه حذف یکباره یارانه‌ها به مردم فشار می‌آورد، سخن گفت و راهکارهایی مانند پلکانی کردن قیمت‌ها را بیان کرد. دو نکته کلیدی در بحث یارانه‌ها وجود دارد؛ نخست، تا زمانی که اقتصاد ایران دارای تورم است هر چند سال یکبار مجبور هستیم که یارانه‌ها را تجدیدنظر کنیم و این موضوعی نیست که مثلا اگر سال 89 بنزین یکصد تومانی، چهارصد تومان شد، تکلیف تمام شده باشد. ما از سال 89 به بعد دو بار دیگر هم بنزین را گران کردیم و همچنان امروز حتما باید باز بنزین را گران کنیم و اگر اقتصاد ایران همچنان تورم‌های دورقمی را تجربه کند، مطمئنا چند سال آینده باز هم باید قیمت بنزین و سایر فرآورده‌ها را گران کرد. سوال ابتدایی و ساده این است که تا چه مقطع زمانی باید هر چند وقت یکبار بنزین یا سایر حامل‌های انرژی را گران کنیم و این موضوع تا کی می‌تواند ادامه داشته باشد؟ یک راهکار اساسی برای اینکه هر چند وقت یکبار دچار چنین مشکلاتی در اقتصاد ایران نشویم این است که تورم را کنترل کنیم. همین هفته گذشته اعلام شد 120 کشور در جهان دارای تورم‌های صفر تا 3 درصد هستند. وقتی این عدد را با تورم حدود 30 درصد امسال خودمان مقایسه می‌کنیم، موضوع مشخص می‌شود که فاصله ما با تورم‌های یک رقمی و کمتر از 5 درصد چقدر است؟ بنابراین در این موضوع شکی نیست که راه حل اساسی کنترل نرخ تورم است. اما راه حل‌های مقطعی و کوتاه مدت همین نکته است که یارانه‌ها طبیعی است به همه برسد. به عنوان مثال اگر به بنزین سوبسید یا یارانه می‌دهیم، بین همه تقسیم شود و نمی‌شود یک خانوار که نه یک ماشین بلکه چند ماشین دارد، از یارانه بنزین استفاده کند و خانواری که ماشین ندارد نه تنها از یارانه بنزین استفاده نمی‌کند بلکه باید خدمات را به قیمت غیریارانه‌ای بخرد. یا فرض کنیم خانواده‌ای که چند واحد مسکونی دارد باید از یارانه آب و برق بیشتر استفاده کند، و خانواده‌ای که مسکن کوچکتری دارد، آب و برق کمتری استفاده می‌کند. بنابراین آنها که بیشتر به دلیل واحدهای مسکونی بزرگتر از آب و برق و گاز یارانه‌ای بیشتر استفاده می‌کنند نسبت به کسانی که واحدهای کوچک مسکونی دارند، تفاوت معناداری دارند. شاید یکی از راه حل‌ها حداقل در کوتاه مدت این باشد که به عنوان مثال هر خانوار در ایران کارت انرژی داشته باشد.
ادامه صفحه 3