روزنامه ابتکار
1397/10/24
ژوبین صفاری چرخه وهمناک درماندگی
اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهوری طی دو روز گذشته گفته بود نباید مردم را از آینده ناامید کرد؛ جمله‌ای که البته پیش از این هم بارها از زبان سایر مسئولان دولتی از جمله رئیس‌جمهوری کشور نیز بیان شده بود. اما چرا این گزاره که بارها تیتر خبر رسانه‌ها شده، نمی‌تواند به معنای واقعی و عملی تاثیرگذار باشد؟ مخاطب معاون اول، برخی از افراد داخل کشور و البته بازنشر برخی از اخبار کذب و دلسرد‌کننده توسط رسانه ملی است. اما آیا می‌توان تنها تقصیر را به گردن مسئولان و رسانه‌هایی که به گفته آقای جهانگیری سیاه‌نمایی می‌کنند، انداخت؟ تردیدی نیست که این روزها بسیاری از مسئولان هم نقش اپوزیسیون به خود گرفته و در یک چرخه وهمناکی از انداختن توپ به زمین دیگری افتاده‌اند و ناگفته پیدا است که در این چرخه دولت سیبل آماج تیرهای نقدانه قرار می‌گیرد، در حالی که شاید تقصیر کمتری از سایر اجزای اثرگذار در کشور داشته باشد. اما با این همه، نمی‌توان گناه دولتی که برخاسته از رای قاطع 24 میلیونی مردم است را در ضعف عملکرد خود نادیده گرفت. آقای معاون اول باید بداند که تنها با گفتن جمله تکراری مردم را ناامید نکنید نمی‌توان مولفه‌های اصلی نا‌امیدی را از ذهن اجتماع مردد به آینده پاک کرد. بی‌شک مولفه‌های امید به زندگی و آینده، از دیدگاه جامعه‌شناسی مفصل است و تنها باید بسنده کرد به بیان اینکه اکثریت جامعه دچار درماندگی آموخته‌شده از سوی همه سیاست‌گذارانی شده است که هیچ مجالی برای احساس موثربودن در جامعه به آن‌ها داده نشده است. زمانی که افراد جامعه حتی در کوچک‌ترین مسائل نمی‌‌توانند عاملیت خود را در یک فضای برابر به اثبات برسانند چگونه می‌توان انتظار امید به آینده و زندگی از آن‌ها داشت. دولت طی 5 سال گذشته چه تغییری در ساختارهای معیوب موروثی‌اش ایجاد کرده است تا جامعه با دلخوشی به این تحولات سعی در امیدواری داشته باشد؟ نظام اقتصادی کشور را چه سیاه‌نمایی بدانیم، چه ندانیم با ابرچالش‌هایی روبه‌رو است که هیچ نشانه‌ای برای تغییر در مشی و روش کلی حرکت آن دیده نمی‌شود چنانچه به‌زعم کارشناسان بودجه سال 98 تفاوت چندانی با سال پیش از آن ندارد و این همان روند دست‌به‌عصایی است که سال‌ها آن را دنبال کرده‌ایم بی‌آنکه تغییری بنیادین در اصول غلط خود داشته باشیم. امید به آینده قطعا به موارد ذکرشده تقلیل یافتنی نیست و حتما عوامل پیچیده‌تر و وسیع‌تری دارد اما بی‌شک دولتی که متوقع از مایوس نکردن مردم است، خود باید به عنوان یک عامل مهم اثرگذار، کلاه خود را قاضی کرده و ببیند عملکردش منهای سخنرانی‌های مسئولانش تا چه اندازه توانسته چاره‌ساز احساس نا‌امیدی مردم شود. بهتر است به جای افتادن در چرخه معیوب توپ به زمین دیگری انداختن، تنها در محدوده اختیارات و وظایف خود منشا اثرات امیدوار‌کننده باشیم. اگر دولت فکر می‌کند مشکلات موجود بزرگنمایی میشود بهتر است با چند اقدام اثرگذار همان مشکلات را پیش مردم کوچک جلوه دهد. اقداماتی که البته وعده‌اش را همین سال گذشته داده بودند. یادمان باشد امید تنها به گفتن و گفتن و گفتن به مردم گرفتار در مرداب درماندگی تزریق نمی‌شود.
سایر اخبار این روزنامه
معاون رئیس‌جمهوری:
مسیر توسعه کشور امیدوار کننده است
ژوبین صفاری
چرخه وهمناک درماندگی
ظریف در بدو ورود به فرودگاه بغداد
روی اسب بازنده شرط بندی نکنید
کشف دندان‌های یک زن نقاش آلمانی باورهای تاریخی را درباره نسخ خطی تغییر داد
زنی با دندان‌های لاجوردی
عرضه راهی برای مهار کردن قیمت‌ها
بازار خودرو در شوک فرو رفت
«ابتکار» از دلایل کم‌تراوشی اندیشه در عرصه تحولات سیاسی گزارش می‌دهد
سکون آزاردهنده
«ابتکار» از تلاش هیئت نظارت بر مصوبات مجلس و تشکیل شورای نگهبان دوم گزارش می‌دهد
پارلمان بریتانیا فردا قرار است در مورد بریگزیت رای‌گیری نهایی را انجام دهد
لندن در یک قدمی تنش با اروپا
محمود دولت‌آبادی در اختتامیه نخستین جشنواره رادی:
مردم حق دارند مجازها و غیرمجازها را پاس بدارند
قراردادهایی که نمی‌بندیم
مفتح با تشریح نشست کمیسیون تلفیق بودجه بیان کرد
پیش‌بینی ۹۵ هزار میلیارد تومان برای حقوق و دستمزد سال ۹۸
کنفرانس ورشو؛ نوبت عاشقى اعراب و اسرائیل
