پرونده سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر با اشتباه، اعتراض، طعنه و گریه بسته شد فرود جنجالی سیمرغ

همدلی| گروه فرهنگ و هنر: مراسم اختتامیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد، پر حاشیه بود و جنجالی. ابتدا گوهر خیراندیش، بازیگر پیشکسوت سینما آمد و خاطره ای تعریف کرد از بوسه دردسرسازش که حکم زندان تعلیقی برایش به همراه داشت. از «قدر زر، زرگر شناسد/ قدر گوهر، اسمال خانی» گفت و یاد جمشید اسماعیل خانی، همسر هنرمندش را زنده کرد که 16 سال پیش از دنیا رفت اما مطابق انتظار، جنجالی ترین بخش ها مربوط به اهدای سیمرغ‌های بلورین بود.
اعتراضِ مسخره
چراغ اول اعتراض را همایون غنی زاده روشن کرد؛ کارگردان فیلم «مسخره باز» شاید خواست ادای مارلون براندو را دربیاورد وقتی جایزه اسکار را نپذیرفت در حمایت از سرخپوستان، «ساشین لیتل‌فدر» رئیس کمیته ملی بومیان آمریکا را روی صحنه فرستاد و غنی زاده هم هنگام دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم در بخش «نگاه نو»، مهاجری افغان را. اما در کمال حیرت برای دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم هنر و تجربه روی سن رفت و جایزه اش را گرفت! انگار اولی را دوست نداشت و تنها اعتراضش را شکلی «مسخره» داد.
خوشحال‌ترین سینماگر اختتامیه


نرگس آبیار، خوشحال ترین سینماگر حاضر در برج میلاد بود. 6 سیمرغ بلورین به نام عوامل فیلم «شبی که ماه کامل شد» سند خورد، البته ابتدا هفت سیمرغ بود اما ساعاتی بعد روابط عمومی جشنواره اعلام کرد اشتباهی رخ داده و محمدرضا شجاعی، سیمرغ بلورین بهترین طراحی لباس را برای «ماجرای نیمروز: رد خون» گرفته، نه «شبی که ماه کامل شد». آبیار هم بعد از مدت ها بی مهری از سوی هیات داوران جشنواره های پیشین فجر، این بار سوگلی مهم ترین فستیوال سینمایی ایران لقب گرفت و سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین بازیگر نقش اول مرد،
بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین چهره پردازی نصیب فیلمی شد که مسعود فراستی، منتقد مشهور سینما معتقد بود اگر دو سیمرغ زنانه را دریافت کند، وای به حال جشنواره!
شاکردوستِ گریان
الناز شاکردوست شاید خودش هم باور نمی کرد به عنوان بهترین بازیگر زن جشنواره سی و هفتم انتخاب شود. او همراه با مهناز افشار برای فیلم «قسم»، ژاله صامتی برای «درخونگاه»، فاطمه معتمد آریا برای «بنفشه آفریقایی» و بهنوش طباطبایی برای «ماجرای نیمروز: رد خون» نامزد دریافت یکی از مهم ترین سیمرغ های جشنواره بود. وقتی نامش را خواندند گریان روی سن رفت و ابایی نداشت فریاد بزند که دوست داشته مسیر صندلی تا سن را بدود. هر چند با احترام از دیگر کاندیداها یاد کرد اما هنوز ثانیه هایی از اعلام برنده نگذشته بود که مهناز افشار توئیت کرد: «بعضی وقت‌ها دیده نشدن و جایزه نگرفتن به نفع بعضی آدم‌ها میشه، نه اینکه دلم سیمرغ نمی‌خواست که اتفاقا می‌خواست. من تافته خوبی برای جشنواره امسال نبودم. “همینی که هست” واژه‌ای است جدی در این 40 سال! مبارک همه برندگان و الناز عزیز مبارکت باشه.»
هیجانِ سیمرغ
خیلی ها فکر می کردند جشنواره امسال دوباره با نوید محمدزاده مهربان باشد و اولین سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را به او بدهد؛ هر چند دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای «ابد و یک روز» و «بدون تاریخ بدون امضاء» گرفته، اما هنوز داغ سیمرغِ «عصبانی نیستم!» بر دلش مانده. منتقدانش هم معتقد بودند در «سرخپوست» ساخته نیما جاویدی از شخصیت عصبیِ جذابی که سال ها حامد بهداد گرفتارش بود، فاصله گرفته و کاراکتری جدید از خود به نمایش گذاشته اما او شاهد بالا رفتن سیمرغ بلورین در دستان هوتن شکیبا بود؛ بازیگری که مردم عادی با «حبیب»، پسر دست و پا چلفتی در سریال «لیسانسه ها» به خاطرش دارند، اما کمتر کسی می‌داند بیش از 15 سال در تئاتر درخشیده، خاک صحنه خورده و جوایز متعددی دریافت کرده است. شکیبا هم هیجان زده بود، از برادرش نوید محمدزاده گفت و افتخار کرد نامش کنار امین حیایی برای «درخونگاه»، حامد بهداد برای «قصر شیرین» و پیمان معادی برای «متری شیش و نیم» قرار گرفته است.
داغی بر دل روستایی
تیر آخر را سعید روستایی شلیک کرد؛ کارگردانی که فیلم نخستش نامزد دریافت 9 سیمرغ بلورین از سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر شد و 6 سیمرغ از جمله بهترین کارگردانی و فیلمنامه را برای خودش به ارمغان آورد، اما «متری شیش و نیم» بر خلاف «ابد و یک روز» توفیق زیادی در جشنواره نداشت و به سه سیمرغ بسنده کرد؛ بهترین تدوین، بهترین صدابرداری و البته بهترین فیلم از نگاه تماشاگران. هر چند مردم ساخته جدید روستایی را بیش از تمام فیلم های جشنواره سی و هفتم دوست داشتند اما او وقتی روی سن رفت، ابتدا طعنه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی زد و خطاب به سید عباس صالحی گفت: «ممنون که فیلم ما را دیدید. ما خیلی دنبال شما گشتیم آقای وزیر. خدا را شکر که امشب اینجا هستید!» همچنین با لحنی تند و تیز گفت: «من پشت دستم را داغ می کنم که پلیس از جلوی دوربینم که هیچ، حتی از پشت دوربینم هم رد شود.» ظاهرا کارگردان 29 ساله سینمای ایران تصور می کند
شخصیت خاکستری پلیس در اثر جدیدش به مذاق داوران خوش نیامده و سیمرغ ها را از دستان او به جیب نرگس آبیار سُر داده است.