روزنامه مردم سالاری

«شبی که ماه کامل شد» جوایز را درو کرد

در حالی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر دوشنبه شب با حضور سینماگران و اهالی رسانه و هنردوستان در سالن همایش‌های برج میلاد به کار خود پایان داد که فیلم «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار که با 13 نامزدی پیشتاز نامزدهای بخش سودای سیمرغ این دوره جشنواره فیلم فجر بود، جوایز شش بخش از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول زن و مرد را از آن خود کرد.
به گزارش ایسنا، همانطور که فیلم تازه نرگس آبیار در بخش نامزدهای جشنواره رکورددار شده بود، در گرفتن سیمرغ سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر هم پیشتاز شد و با شش جایزه در صدر کسب جوایز این دوره از جشنواره قرار گرفت.
دیگر فیلمی که جوایز زیادی کسب کرد و در جایگاه دوم قرار گرفت، مسخره‌باز به کارگردانی همایون غنی زاده بود که در بخش‌های متعدد چهار جایزه گرفت و البته این فیلمساز جوان از دریافت جایزه خود در بخش نگاه نو خودداری کرد.
فیلم «متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی و «ماجرای نیمروز: رد خون» محمدحسین مهدویان در رده سوم کسب جایزه قرار گرفتند و در سه بخش صاحب سیمرغ بلورین شدند.


فیلم‌های «قصر شیرین» رضا میرکریمی و «غلامرضا تختی» بهرام توکلی هم هرکدام با دو جایزه در رده بعدی قرار گرفتند.
به گزارش سینما پرس، نرگس آبیار کارگردان فیلم «شبی که ماه کامل شد» با قصه ای محکم و جلوه‌های ویژه حساب شده، ریتم خوب، بازی‌های قابل تحسین و فاکتورهای دیگر از «شبی که ماه کامل شد» یک اثر سینمایی استاندارد تحویل  مخاطب می دهد. فیلمی که نه تنها در مخاطب بلکه شوک بزرگی به سینمای ایران وارد کرد و در طول ۲ ساعت و ۲۰ دقیقه تایمش، کسی فکر بلند شدن از روی صندلی سینما را نمی کند؛ کاری که پیش از این کارگردانان به نام از ارائه آن ناتوان بودند. 
فیلمی که دستمایه آن داستانی واقعی است و این موضوع بیشتر چشم‌ها را در پرده نقره ای خیره می کند. این فیلم روایت دختر جوانی از مناطق جنوب شهر تهران که درگیر عشق جوانی از خطه بلوچستان می‌شود و در ادامه قصه، به مرور آرامش عشقی که از ابتدا مخاطب را نیز همراه خود کرده از بین می رود و در سفر اجباری دختر و مهاجرتش از ایران به پاکستان این روایت به زیبایی پوست انداخته و فیلم درگیر ماجراهای تروریسم می شود و از یک ملودرام اجتماعی به فیلمی تراژیک تبدیل می شود.
این فیلم را از ۲ منظر ملودرام اجتماعی و ژانر سیاسی می توان تحلیل کرد، اگر چه آبیار به زیبایی این دو را درهم تنیده اما به ظاهر جنبه عشقی آن بر بعد سیاست آن می چربد و از آنجایی که دوربین کارگردان به دل تروریسم نفوذ می کند لاجرم شخصیت‌های  خاکستری از جمله مادر و عبدالحمید کمرنگ شده و در فصل دوم معنایی پیدا نمی کنند و به اجبار، نمایش خشونت صرف و ایجاد رعب و وحشت بر فضای فیلم غالب می شود و لحن عاطفی فیلم تبدیل به تراژدی می شود که دراین صورت پایان بندی فیلم به خوبی طراحی شده است.
از طرفی نگاه سیاسی به فیلم به خاطر توجه نکردن به قدرت امنیتی ایران و ضعف در شخصیت پردازی ماموران امنیتی نگاه سیاسی و امنیتی به فیلم را به حداقل می رساند؛ اما تصور می کنم اگر قصه به گونه ای پیش می رفت که با بازسازی دستگیری عبدالمالک به پایان می رسید مخاطب غرورآمیز سالن سینما را ترک می کرد. درنهایت شاید خیلی‌ها موافق نباشند اما به نظرم اگر تا کنون فیلم «آژانس شیشه‌ای» شاخصه ای برای این نوع سینما بود از این پس باید فیلم «شبی که ماه کامل شد» را به عنوان شاخصه آن مورد توجه قرار دهیم چرا که پس از سال‌ها رخوت و بی توجهی، با تلاش نرگس آبیار، سینمای ارزش نفسی دوباره کشید!
اما «مسخره باز» به کارگردانی همایون غنی زاده دیگر فیلمی که 4 جایزه کسب کرد و در جایگاه دوم قرار گرفت. در این فیلم هدیه تهرانی، علی نصیریان، صابر ابر، بابک حمیدیان و رضا کیانیان، نقش آفرینان نخستین اثر سینمایی همایون غنی زاده هستند و علی مصفا نیز تهیه کنندگی اثر را بر عهده داشته است.
 در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر زمانی که در بخش نگاه نو جایزه بهترین فیلم به «مسخره باز» همایون غنی زاده تعلق گرفت، ترجیح داد یک مهاجر افغانستانی را به جای خود روی سن بفرستد و از طریق متنی که به او سپرده بود اعلام کند از پذیرش این سیمرغ معذور است!
تا همین‌جا هم حرکت کارگردان «مسخره‌باز» (فیلمی که اتفاقا از آثار آبرومند و تماشایی جشنواره سی‌وهفتم در بخش نگاه نو بود) حیرت‌انگیز و خارج از قواعد حرفه‌ای به نظر می‌رسید اما پازل این اعتراض «تمسخرآمیز» زمانی تکمیل شد که داوران جشنواره اعلام کردند سیمرغ بلورین بهترین فیلم «هنروتجربه» را هم برای همایون غنی‌زاده کنار گذاشته‌اند! این‌بار حضور غنی‌زاده و اظهارات «توجیه‌گونه» او درباره اینکه سیمرغ اول را نگرفته چون «آن را دوست نداشته» و این یکی را می‌پذیرد چون «دوستش دارد» موجبات حیرت دوچندان را فراهم آورد.
امیر پوریا منتقد سینمایی هم در صفحه اینستاگرامش نوشته است: «اما هر چه باشد، در آن اعتراض‌ها و نمونه‌های داخلی همچون پس فرستادن سیمرغ توسط آقای بهمن فرمان آرا در دوران دوم احمدی نژاد، معنا و اصالتی جاری است. نه این که یکی از جایزه‌ها را با دست «نوموخوام» پس بزنند و آن یکی را با پای «از اینا موخوام» پیش بکشند! این که کسی فیلم خودش را برتر از اطلاق عبارت فیلم اول بداند، مثل این است که دختری بگوید من آن قدر مغرور بودم که هیچ وقت سر قرار اول با پسری نمی رفتم. بفرمایید که پس بالاخره چه می کردید؟ از اول سر قرار دوم می رفتید؟!»
این که «دوتا سیمرغ بهم دادن اولی رو دوست نداشتم دومی رو دوست دارم» نامش اعتراض نیست، «مسخره بازی» است. 
«متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی نیز توانست در سه بخش صاحب سیمرغ بلورین شود. در این فیلم نوید محمد زاده در نقش یکی از سرکردگان توزیع مواد مخدر ایفای نقش می کند. در این فیلم پیمان معادی در نقش پلیس نقش آفرینی می کند. پریناز ایزدیار در این فیلم در نقش همسر سابق نوید محمد زاده نقش آفرینی می کند و می توان گفت همان بازیگران فیلم «ابد و یک روز».
سعید روستایی در دومین و آخرین فیلمش به استانداردهای بالاتری رسیده، هنر کارگردانی خودش را به شدت ارتقا داده است،‌ صحنه‌های عظیم و درستی خلق کرده است، بازی‌های خوبی از تمام بازیگرانش گرفته است، میزانسن تک به تک صحنه‌های فیلمش را با ظرافت کامل طراحی کرده است، خرده موقعیتهای دراماتیک خوبی خلق کرده و در نهایت فیلم سختی ساخته که ساخت آن از عهده بسیاری از فیلمسازان با تجربه برنمی آید. متری شش و نیم با تمام نقاط قوت چشمگیرش یک فیلم نیمه کارهاست که قربانی انتخاب اشتباه روستایی برای زاویه دید و ساختار روایتش شده است.
«ماجرای نیمروز: رد خون» محمدحسین مهدویان هم توانست سه سیمرغ بلورین از جشنواره را از آن خود کند. رد خون دومین قسمت از فیلم دیگر مهدویان، «ماجرای نیمروز» است که به حادثه تاریخی عملیات مرصاد می‌پردازد و داستان آن حول این اتفاق پیش می‌رود. در این فیلم بیشتر از همه روی شخصیت کمال تمرکز دارد، شخصیتی که بازی زیبای‌هادی حجازی فر توانسته او را به یکی از به یاد ماندنی تر کاراکترهای سینمایی کند و بازی بی‌نظیر او کمال را به یک تیپ تبدیل کرده است. دیگر شخصیت‌ها نیز بیشتر از فیلم پیش وقت دارند تا خودشان را نشان دهند و صادق با اینکه سهم کمتری از نماهای فیلم دوم را به خود اختصاص داده، اما نقش پررنگ‌تری در داستان دارد. 
افشین که کاراکتر جدیدی در فیلم به شمار می‌رود نیز با بازی محسن کیایی شخصیتی جالب توجه از آب در آمده و کارگردان توانسته او را پا به پای کاراکترهایی که در فیلم قبلی ساخته، بکشاند. مهدویان اما همچنان در پرداخت کاراکترهای زن مشکل دارد و در آنسوی ماجرا که داستان دو زن پایگاه اشرف را روایت می‌کند؛ بیش از حد کلیشه‌ای عمل می‌کند. 
در پایان نگاهی داریم بر برندگان بخش سودای سیمرغ:
سیمرغ بلورین بهترین فیلم: «شبی که ماه کامل شد» به تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی: نرگس آبیار،«شبی که ماه کامل شد»
سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه: محسن قرایی و محمد داودی، «قصر شیرین»
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد: هوتن شکیبا، «شبی که ماه کامل شد»
سیمرغ بلورین بهترین نقش اول زن: الناز شاکردوست، «شبی که ماه کامل شد»
سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد: علی نصیریان، «مسخره‌باز»
سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل زن: فرشته صدرعرفایی، «شبی که ماه کامل شد»
سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری: حمید خضویی ابیانه، «غلامرضا تختی»
سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن: امین هنرمند، «قصر شیرین»
سیمرغ بلورین بهترین تدوین: بهرام دهقانی، «متری شیش و نیم»
سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری: مهرشاد ملکوتی، «ماجرای نیمروز، رد خون»
سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری: ایرج شهزادی، «متری شیش و نیم»
سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه: کیوان مقدم، «غلامرضا تختی»
سیمرغ بلورین بهترین طراحی لباس: محمدرضا شجاعی، «ماجرای نیمروز، رد خون» 
سیمرغ بلورین بهترین چهره پردازی: ایمان امیدواری، «شبی که ماه کامل شد»
سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های بصری: جواد مطوری، «مسخره باز»
سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه میدانی: ایمان کرمیان، «ماجرای نیمروز، رد خون»
سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیئت داوران: «سرخ‌پوست» به کارگردانی نیما جاویدی
سیمرغ بلورین بهترین پویانمایی: «آخرین داستان» به کارگردانی اشکان رهگذر
سیمرغ بلورین بهترین فیلم هنر و تجربه: «مسخره‌باز» به کارگردانی همایون غنی‌زاده
سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه ملی: «23 نفر» به تهیه کنندگی مجتبی فرآورده و کارگردانی مهدی جعفری
سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران: «متری شیش و نیم» به تهیه‌کنندگی سید جمال ساداتیان
برندگان بخش نگاه نو:
سیمرغ بلورین بهترین فیلم بلند سینمایی: «مسخره باز» به کارگردانی همایون غنی‌زاده
سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه: «بچه‌خور» به کارگردانی محمد کارت
سیمرغ بلورین بهترین فیلم سینمایی مستند: «بهارستان؛ خانه ملت» به کارگردانی بابک بهداد
 
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
پس از انتشار تصاویر ماهواره ای از میزان خسارت ها به پایگاه نواتیم، دیروز نیز تصاویر ماهواره‌ای پایگاه رامون ارتش صهیونیستی منتشر شد که نشان می دهد علاوه بر آشیانه ها، مراکز تجهیزات نظامی نیز توسط موشک های بالستیک ایران هدف قرار گرفته است (خراسان) امیر واحدی: این‌بار با بمب‌افکن su ۲۴ پاسخ ویرانگر می‌دهیم / سردار حاجی‌زاده: صد در صد می‌زنیم (جوان) جنگ رسانه‌ای در فضای موشکی (کيهان) پیام صریح ایران به جنگ‌طلبان صهیونیست (تجارت)
سایر اخبار این روزنامه
آیـنده نــامـعلوم صنـعت بـرق آیا مدارس کودکان اوتیسم از کودکان دیگر جدا می شود؟ بهمنِ ۲۲ بهمن باید جلوی فساد را به صورت ساختاری بگیریم «شبی که ماه کامل شد» جوایز را درو کرد دولت بدهکارتر از پارسال مجادله توییتری ظریف با ترامپ خدا سرنوشت آقای روحانی را ختم به خیر کند مالچ مرگ در خوزستان نشست مشترک روحانی، پوتین و اردوغان درباره سوریه اقتدار دیپلماتیک ایران در مقابل افول دیپلماسی دشمنان انزوای لهستان در قاره سبز