روزنامه شهروند
1397/12/23
داستان مردی که آزادی هدیه می‌دهد
شهروند| 36سال است که خود را وقف زندانیان کرده است. زندانیانی که به هر دلیل و جرمی سالهای زندگی خود را پشت میله‌ها می‌گذرانند. حسن آسترکی مرد 60 سالهای است که از 24 سالگی تصمیم بزرگی در زندگی‌اش گرفت. تصمیمی که مسیر زندگی‌اش را تغییر داد و او را به یک مرد خیر تبدیل کرد. مردی که چندین‌هزار زندانی را تا الان آزاد کرده و تمام تلاشش را برای نجات محکومان می‌کند؛ از قتل و جنایت گرفته تا مهریه و دیه، همه نوع پرونده‌ای را ختم به خیر کرده است. از این‌که آزادی را به یک زندانی هدیه می‌دهد، لذت می‌برد و به همان اندازه از پرونده‌هایی که به رضایت و آزادی ختم نمی‌شود، دلش می‌گیرد. حسن آسترکی مرد میانسالی اهل شهرستان الیگودرز است که همچنان هم در شهرها و استان‌های مختلف به سراغ زندانیان می‌رود و تمام سعی خود را برای آزادی آنها می‌کند. نخستین زندانی را سال 61 آزاد کرد و آخرین زندانی هم قرار است همین جمعه، 24 اسفندماه آزاد شود. این مرد خیر و نیکوکار که 36سال مهربانی را در زندگی‌اش ثبت کرده است، در گفت‌وگو با خبرنگار «شهروند» از این سال‌ها می‌گوید: نخستین بار چه شد که تصمیم گرفتید زندانی آزاد کنید؟
سال 61 بود. پسر جوانی در یک درگیری باعث مصدومیت یک جوان دیگر شده بود. من هم تمام تلاشم را کردم و درنهایت توانستم از شاکی رضایت بگیرم. متهم هم از زندان آزاد شد. وقتی او آزاد شد خیلی خوشحال بود و خانواده‌اش هم مرتب مرا دعا می‌کردند. از دیدن خوشحالی آنها لذت بردم و فهمیدم این کار چقدر می‌تواند شیرین و قشنگ باشد. برای همین تصمیم گرفتم که این کار را ادامه دهم و تا الان هنوز هم نمی‌توانم این کار را رها کنم.
تا الان چند زندانی را آزاد کرده‌اید؟
تعدادش مشخص نیست. خیلی زیاد هستند. بیش از‌هزار زندانی بودند که من و همکارانم به لطف خدا توانستیم آنها را از زندان آزاد کنیم.
بیشتر سراغ چه مجرمانی می‌روید؟
هر مجرمی که احساس کنم از کارش پشیمان است و اگر آزاد شود هم خودش و هم خانواده‌اش خوشحال می‌شوند. جرمش هم فرقی نمی‌کند. از قتل گرفته تا مهریه و دیه و قتل غیرعمد یا بدهکاری مالی.
معمولا بر روی هر پرونده چقدر کار می‌کنید؟
بستگی دارد. پرونده‌هایی داشتیم که بلافاصله ختم به خیر شده و پرونده‌هایی هم داشتیم که سال‌ها طول کشیده است. مثلا یک مورد بود در اصفهان که بر اثر درگیری عشیره‌ای بر سر مراتع، یک نفر کشته شده بود. برای گرفتن رضایت باید به اصفهان می‌رفتم و می‌آمدم، برای همین روند کار طول کشید. حتی پرونده دیگری هم بود که برای گرفتن رضایت 5سال تمام تلاش کردم تا بالاخره موفق شدم و زندانی از اعدام نجات پیدا کرد. این یکی از سخت‌ترین پرونده‌هایی بود که تا الان داشتم.
پرونده‌های ناموفق هم داشته‌اید؟ وقتی به نتیجه نمی‌رسند چه احساسی دارید؟
بله. مسلما پرونده‌هایی هم بوده که نتوانستم رضایت بگیرم. این پرونده‌های ناموفق معمولا قتل بوده که خانواده مقتول به هیچ عنوان راضی به گذشت نمیشوند وگرنه پرونده‌های مالی را هر طور هست سعی می‌کنم ختم به خیر کنم. وقتی پرونده‌ای به رضایت ختم نمی‌شود خیلی ناراحت می‌شوم. دلم می‌گیرد و اصلا دوست ندارم در موردشان صحبت کنم. تا مدت‌ها ذهنم مشغول میشود. اما انگیزه‌ام را از دست نمی‌دهم و دوباره سراغ پرونده دیگری می‌روم تا بتوانم لذت یک آزادی دیگر را تجربه کنم.
بیشترین رقمی که برای آزادی یک زندانی جور کردید چقدر بوده؟
پرونده‌ای که مربوط به مصدومیت شدید یک مرد می‌شد. این مرد را به خاطر درگیری‌های طایفه‌ای در شهرکرد، با چوب و چماق کتک زده بودند. قربانی 6 سال در بیمارستان به سر می‌برد و هزینه‌های درمانش نزدیک به 3میلیارد تومان شده بود. اما بعد از 6سال در بیمارستان فوت کرد. ما همه هزینه‌های درمان را پرداخت کردیم و علاوه بر آن برای رضایت دو‌میلیارد تومان هم به خانواده شاکی پرداخت کردیم. در کل 5میلیارد تومان پول دادیم تا قاتل از زندان آزاد شد. این یکی از سنگین‌ترین رقم‌های مالی برای آزادی از زندان بود. پرونده دیگری هم در چهارمحال و بختیاری داشتیم که برای پرداخت دیه به خانواده مقتول، یک‌میلیارد و 100میلیون تومان پول پرداخت کردیم تا زندانی آزاد شد. اخیرا هم پرونده دیگری داشتیم که خیلی عجیب بود. مرد جوانی بر اثر درگیری ناموسی یک مرد دیگری را با ماشین زیر گرفته و بعد از آن دو گلوله به یکی از پاهایش و دو گلوله به پای دیگرش می‌زند. قربانی به خاطر این شلیک‌ها هردو پایش قطع شد. مجرم هم محکوم به قطع دو پایش شد که ما برای یک پایش رضایت گرفتیم و قرار است که برای نجات از قطع پای دیگرش هم دیه سنگینی بپردازیم و داریم پول دیه را جور می‌کنیم.
آخرین پرونده‌ای که دارید چیست؟
آخرین پرونده در اندیمشک است. زنی 35 ساله یک مرد را به قتل می‌رساند. ماجرا از این قرار است که این زن به مردی علاقه داشت، اما خانواده آنها برای ازدواج رضایت نمی‌دهند و این زن با مرد دیگری ازدواج می‌کند. اما ارتباط او با این زن قطع نمی‌شود و درنهایت هم این زن جوان با داروی بیهوشی او را به قتل می‌رساند. قرار است که روز جمعه 24 اسفند ماه طی یک جلسه با حضور دو سه‌هزار نفر در دزفول خانواده مقتول رضایت خود را
اعلام کنند.
چرا در حضور این جمعیت زیاد؟
معمولا محلی‌ها دوست دارند که اگر رضایتی است در حضور همه مردم محله باشند. ما پرونده‌های این چنینی زیاد داشتیم. مثلا پرونده‌ای داشتیم که فقط 20 میلیون تومان پول ناهار دو سه‌هزار نفر از مردم را پرداخت کردیم تا خانواده مقتول رضایت خود را در حضور آنها اعلام کنند.
معمولا چند نفر با شما همکاری می‌کنند؟
اوایل که تنها بودم. ولی کم‌کم تعدادمان بیشتر شد و الان تقریبا 15 نفر هستیم که این کار را انجام می‌دهیم. نیروی انتظامی و دستگاه قضائی هم کمک زیادی به ما می‌کنند.
شغل شما چیست؟
نظامی بازنشسته هستم.
چند فرزند دارید؟
5 پسر و 3 دختر و 16 نوه دارم.
همسرتان با این کار شما مخالف نیست؟
اتفاقا خیلی به من کمک می‌کند و همیشه همراهم است و تشویقم می‌کند.
وضع مالی خودتان خوب است؟
معمولی است. فقط یک خانه و خودرو دارم و تمام زندگی‌ام را وقف این کار کرده‌ام و هیچ‌وقت هم خسته نخواهم شد.
سایر اخبار این روزنامه
اینجا لاله‌زار میشود؟
بازتاب گسترده یک دیدار
داستان مردی که آزادی هدیه می‌دهد
جایگزین گروه آریان در راه است
حداقل حقوق سال 98 چقدر است؟
آماده‌باش هلال‌احمر برای خدمات همه‌جانبه
عادل، گلزار؛ یک دوقطبی جذاب
دو دلیل برای ناکامی استقلال و پرسپولیس
«هلال‌احمر» قانون خود را دارد قانون داوطلبی
آمادگی هلال برای خدمت به زائران نوروزی عراق
چه اتفاقی در پیش است؟
با آیفون‌های خود چه کنیم؟
رژه روف‌گاردن‌ها در تهران
هشدار به ملی‌پوشان حق ندارید خالکوبی کنید!
صفحه شهرونگ
مطبوعات به کجا پناه ببرند؟
به چه کسی جایزه می‌دهیم، چه کسی را تنبیه می‌کنیم؟
چهارشنبه‌سوري را سياسي نكنيم
