ایول، ایول؛ داش مجیدُ ایول

گروه اجتماعی- طی روزهای گذشته بازگشت پیکر شهید مدافع حرم «مجید قربانخانی» به کشور بازتاب ها و واکنش های متعددی را به همراه داشت. جوانی که با توجه به سبک زندگی ویژه اش قبل از حضور در سوریه، برخی وی را «مجید سوزوکی» (در فیلم اخراجی ها) و برخی نیز وی را «مجید بربری» صدا می‌کردند. بازگشت پیکرش به کشور و نحوه مواجهه مادر این شهید و حرف ها و دل گفته هایش با پیکر فرزندش و بازتاب گسترده آن در فضای مجازی، نام این شهید را بر سر زبان ها انداخت. شهید «قربانخانی» 21 دی ماه سال ۱۳۹۴ در «خان طومان» سوریه به شهادت رسید و پیکر مطهرش، سه سال و نیم مفقودالاثر بود که   توسط گروه‌های تفحص شهدا در این منطقه کشف و به وسیله آزمایش «دی ان ای» شناسایی شد. صبح دیروز منطقه ۱۸ تهران شاهد جمعیت عظیمی بود؛ مردمی که با گل، شیرینی و شربت به استقبال «مجید» آمده بودند؛ چراکه مادرش می‌خواست او را داماد کند.اما وقتی در معراج‌الشهدای تهران استخوان‌های سوخته فرزندش را به‌روی دست گرفت، دید که «مجید» دیگر در زندگی‌اش یک خاطره است؛ برای همین بود که هنگام خاک سپاری وقتی می‌خواست فرزندش را به خاک بسپارد، بالای سر قبر «مجید» قند خُرد کرد و به کسانی که آن‌جا ایستاده بودند، شیرینی تعارف کرد تا دهان خود را شیرین کنند.در میان صدها نفری که دیروز برای تشییع در محله «یافت‌آباد» آمده بودند، یک خودروی آذین‌شده به گل، پشت پیکر «مجید» حرکت می‌کرد تا شاید دل مادری را که نتوانسته است پسر جوان خود را در لباس دامادی ببیند، آرام کند.امروز همه ایران مجید را دوست دارند، او شاید در ظاهر مانند دیگر شهدای مدافع حرم نبود؛ اما خصوصیات مثبت اخلاقی اش، موجب شده بود تا در دل مردم جا باز کند؛ تا جایی که در مراسم تشییع وی دوستانش یک بنر بزرگ نصب کردند که در آن نوشته بود «ایول، ایول؛ داش مجید ایول».