چه اشکالی دارد نظرسنجی کنیم؟

يكي از ويژگي‌هاي امر به معروف و نهي از منكر، اثرگذاري آن بر مخاطب است. هيچ گوينده‌اي بويژه كسي كه در مقام وعظ و ‏خطابه قرار دارد، نبايد اثرگذاري را ناديده بگيرد. دانشمندان مي‌توانند به مسأله اثرگذاري بي‌توجه باشند، زيرا فعاليت آنان ناظر به ‏كشف حقيقت است و در بند اثرگذاري مستقيم نيستند و فقط باید به حقيقت ملتزم باشند، ولي خطيب وضع ديگري دارد و بايد به ‏اثربخشي و پذيرش مخاطبان توجه كند. از اين رو ائمه جمعه كه خطبه‌های نماز را مي‌خوانند بيش از هر كس ديگري بايد به اين ‏نكته توجه کنند‎.‎
مدتي است كه برخي از ائمه محترم جمعه بويژه در نمازهاي جمعه مهم بعضا اظهاراتي را بیان مي‌كنند كه حداقل براي بسياري از ‏ناظران قابل قبول به نظر نمي‌رسد و اثرات ناخوشايندي بر آنان مي‌گذارد. به‌طور قطع آنان نمي‌توانند سخناني ‏بگويند كه همه را خوش بيايد، ولي منطق حکم می‌کند به‌گونه‌اي سخن بگويند كه حداقل آن دسته از نمازگزاران بالفعل و بالقوه و ‏آنان كه علاقه‌مند به اين مراسم هستند، از آن سخنان ناراحت نشوند، سهل است كه بايد خوشحال هم بشوند، زيرا در غير اين ‏صورت ممكن است عطاي حضور در اين مراسم را به لقايش ببخشند و نتيجه همين خواهد شد كه شاهديم و در آينده ممكن است ‏بدتر نيز بشود‎.‎
از اين رو پيشنهاد مشخصي تقديم مي‌شود كه از طريق نهادهاي معتبر نظرسنجي، ديدگاه نمازگزاران جمعه و نيز ساير مردم از ‏جمله كساني كه علاقه‌مند به حضور در اين مراسم هستند یا به‌طورکلی دیدگاه همه مردم درباره سخنان ائمه محترم جمعه سنجيده ‏شود. اگر آنان اين نحوه سخن گفتن و ادعاهاي آنان را مي‌پسندند و قبول دارند، خوب در اين صورت به همين شيوه سخنراني و ‏خطبه‌خواني ادامه دهند، ولي اگر به هر دليلي آنان نيز نسبت به اين موارد نقد دارند يا لحن آن را نمي‌پذيرند، لازم است كه آقايان ‏لحن و منطق سخنان خود را تغيير دهند‎.‎
پیشنهاد مشخص اين است كه تعدادي از گزاره‌هاي آقايان به‌طور كامل و دقيق به داوري نمازگزاران و علاقه‌مندان به نماز جمعه ‏گذاشته شود. اگر مورد قبول بود که خیلی هم عالی، اگر نه حداقل بازتاب حرف‌های خودمان را در آینه افکار عمومی می‌بینیم.‎