ادامه افشاگری های کرباسچی درباره نجفی

افشاگری های غلامحسین کرباسچی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی درباره ماجرای بی توجهی اصلاح طلبان به تذکرات نهادهای مسئول در قبال شهردار شدن نجفی هر روز ابعاد گسترده تری می گیرد.ماجرا از آن جا آغاز شد که غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در توئیتی در خصوص پرونده قتل همسر دوم نجفی از تقصیر کسانی سخن گفت که «دوسال قبل علیرغم اصرار و تذکّر برخی دلسوزان و مراکزمسئول، این چاه ویل را برای اصلاحات و نجفی حفرکردند.» کرباسچی به تازگی نیز در مصاحبه‌ای با روزنامه اعتماد تصریح کرده بود: «من شخص آقای جهانگیری و دوستان حزب اتحاد و مشارکت را با همه ارادت و رفاقتی که داریم در ماجرای محمد‌علی نجفی مقصرمی‌دانم.»  در واکنش به این سخنان، محسن میردامادی  دبیرکل حزب منحله مشارکت  که در روزهای اخیر از مواضع کرباسچی به «مرده را لگد زدن » تعبیر کرده بودطی یادداشتی با اشاره به حضورش در جلسات انتخاب شهردار تهران  از تمایل کرباسچی به شهردار شدن محسن هاشمی  نوشت: « در هیچ یک از جلساتی که بحث آقای نجفی مطرح بود آقای کرباسچی یا فرد دیگری کلمه‌ای در مورد مسائلی که اخیرا حول و حوش آقای نجفی گفته می‌شود مطرح نکرد.»  وی با اشاره به این که برخی معتقدند کرباسچی برای خود نقش شهردار سایه قائل است که طبعا با شهردار شدن نجفی نمی توانست حاصل شود، تصریح کرد: همچنین در زمان استعفای آقای نجفی، آقای مرعشی در مقابل این سوال که شما اگر از این مسائل اطلاع داشتید چرا قبل از انتخاب وی به عنوان شهردار دوستان را در جریان قرار ندادید؟ اظهار  کرد: در آن زمان اطلاعی از این مسائل نداشته است. وی تأکید کرد: مسلما اگر دوستان کمترین اطلاعی از مسائل و ارتباطاتی که به تازگی درباره آقای نجفی مطرح می‌شود داشتند با شهردار شدن وی مخالفت می‌کردند. محسن الویری رئیس موقت شورا در آن مقطع نیز هم در توئیتی نوشت: آن زمان هیچ نکته منفی‌ از زندگی شخصی نجفی نه از طرف این فرد و نه از طرف نهادهای مسئول به شورا اعلام نشد.  کرباسچی: حکم شهرداری نجفی با پیگیری بزرگان اصلاحات و اعمال فشار رئیس جمهور صادر شد در پاسخ به این اظهارنظرها، غلامحسین کرباسچی روزگذشته در سرمقاله روزنامه سازندگی نکات جدید تری در این باره مطرح کرد و با اشاره به دیدارخود با نجفی نوشت: با توجه به طرح نامزدی ایشان برای شهرداری درباره عوارض طرح این پرونده و اثرات منفی آن در مدیریت شهری تهران و نیز حوزه خصوصی آقای نجفی در حضور دوستان هشدار دادم.درباره مسائل شخصی نجفی به او هشدار دادم ولی منکر شد.ایشان البته آن روز برخلاف این روزها اصل ماجرا را منکر شدند و سعی کردند آن را در حد یک آشنایی ساده تخفیف دهند و به رغم این که این روزها در دادگاه، آشنایی خویش با مقتوله را از آغاز سال ۱۳۹۶ (قبل از آن جلسه) معرفی می‏ کنند، آن روز منکر این رابطه شدند. در چهارم مرداد  ۱۳۹۶ از ناحیه برخی مقامات مجلس شورای اسلامی به دوستان پیامی رسید که شهرداری دکتر محمدعلی نجفی به علت مسائل شخصی ایشان با چالش های بزرگی مواجه می شود. پیامی که با بی اعتنایی دوستان مواجه شد. در ۲۵ مرداد ۱۳۹۶ در جلسه ای با حضور سران همه  احزابی که در شورای شهر تهران نماینده دارند و نیز با حضور دو یا سه نفر از اعضای شورای شهر از سوی یکی از دوستان اعلام شد که عالی ترین نهادهای سیاسی کشور با شهرداری دکتر نجفی مخالف اند.وی افزود:اما با پیگیری برخی بزرگان اصلاحات و اعمال فشار رئیس جمهور، آقای روحانی به وزیر کشور دستور می دهد حکم شهرداری دکتر نجفی صادر شود. درواقع اشتباه اصلی نه از شورای شهر تهران که بر عهده احزاب پشتیبان ایشان بود که راهبرد نادرستی را انتخاب کردند. استراتژی این دوستان از آغاز بر دوقطبی‏ سازی و مخالف خوانی بود و هست و این راهبردی غلط است که در امور سیاسی مبنای عمل را بر تضاد قرار دهیم و فکر کنیم قدرت ما در مخالفت است. دبیرکل حزب کارگزاران ادامه داد: شاید اگر «کتمان سر» و نامحرم دانستن جامعه و بدنه در سران برخی احزاب اصلاح طلب نبود، امروز کار بدان جا نمی‏رسید که با اطلاعات ناقص، بدنه این جریان به مرثیه سرایی و قهرمان‏سازی سوق یابد و همه نیز همچنان سکوت می کردند. کرباسچی در بخش دیگری از این یادداشت همچنین مدعی شد: تاریخ شاهد است که دوستان در جریان داستان بودند و به رغم مراجعه خانواده دکتر نجفی به بزرگان اصلاحات ایشان را به این مهلکه انداختند. شهردار اسبق تهران در جمع بندی یادداشت خود تأکید کرد: برخورد تشکیلاتی با خطاهای درون جبهه اصلاحات به عزت اصلاحات می‏افزاید نه به خفت آن که این روزها با آن مواجه هستیم. این آسیب شناسی‏ ها بر وحدت ما حتی با همین دوستان در حزب اتحاد ملت و جبهه مشارکت می‏ افزاید نه آن که آن را کم کند که اصلاح طلبانه ترین اتحاد بر سر اصول اصلاح طلبی ازجمله شفافیت و مسئولیت پذیری است و «مبارزه با خطا در درون جبهه اصلاحات» از زمره همین اصول اخلاقی است. ما باید در برخورد، پیشگام باشیم نه منفعل.