به جای اینستکس درباره «اف‌ای‌تی‌اف» صحبت کنیم

ایران در انتظار اقدام عملی و علنی از سوی اتحادیه اروپاست.خروج آمریکا از برجام بی‌تردید قواعد پیشین را تحت تاثیر قرار داد و حالا طرف‌های دیگر حاضر در برجام باید حسن نیست خود را نشان دهند تا ایران مجاب به ماندن در برجام شود. 
تحریم‌های آمریکا علیه ایران در حالی اعمال می‌شود که آمریکا همراهی جامعه جهانی را علیه کشورمان در دست ندارد از این‌رو لازم است ایران نیز همزمان با اقدامات عملی اروپایی‌ها فضای خود را برای بهره‌گیری از این وضعیت مهیا نماید.
یکی از راهکارهای مهم برای خروج از این وضعیت تعاملات دو جانبه و چند جانبه میان کشورهاست. ایران می‌تواند در تعاملات دو جانبه و چند جانبه خود دیوار تحریم علیه اقتصاد را فروبریزد از این‌رو موقعیت تازه‌ای را برای خود فراهم آورد. این در حالی است که روابط دو جانبه و چند جانبه نیز ذیل پیمان‌های بین‌المللی و قواعدی که بر روابط میان کشورها حاکم است، معنا می‌یابد.
در حقیقت برای روشن‌تر شدن بحث باید تاکید کنیم که می‌تواند با دیگر کشورها قرارداد دو جانبه یا چند جانبه منعقد کرد اما اگر این ارتباطات در مناسبات جهانی معنا و مفهوم نداشته باشند، سودی برای کشور به همراه نخواهد داشت.


ایران هنوز تکلیف خود را در قبال FATF روشن نکرده است. واقعیت اینجاست که اگر ایران تصمیم به عدم پذیرش FATF داشته باشد، نمی‌تواند حتی منفعتی از قراردادهای دو جانبه خود ببرد چرا که مناسبات جهانی در این قالب تعریف شده است.
پس باید با نگاهی آگاهانه و دقیق و به دور از برخوردهای جناحی و سیاسی، واقعیات را بازگو کرد، اینکه در شرایط کنونی حتی ورود به پیمان‌های منطقه‌ای، دو جانبه و چند جانبه راه حل مشکلات ایران نیست و باید همزمان با قدم‌هایی که در جامعه جهانی برای حل مشکلات ایران برداشته می‌شود، ما نیز خود برای برون رفت از این بحران گام‌هایی عملی برداریم.
 به عبارت دیگر حتی عملی شدن اینستکس و راه‌اندازی این کانال مالی نیز مستلزم پیوستن ایران به اف ای تی اف است. 
به عبارت دیگر روابط بین‌المللی ایران به شکل تنگاتنگی در گرو پیوستن به این نهاد و رعایت استانداردهای آن است در غیر این صورت اوضاع می‌تواند در مراودات خارجی بیش از پیش سخت‌تر شود.
* عضو هیات علمی پژوهشکده پولی و بانکی
منبع: خبر آنلاین