مطبوعات آزاد، مانع بزرگ در رشد فساد

 
 
 
 


شرايط خاص سال‌هاي سال است که براي کشور ما وجود دارد. ايران کشوري است که انقلاب بزرگي را تجربه کرده و از يک موقعيت ديکتاتوري و وابستگي به قدرت‌هاي بزرگ غربي تلاش کرده است در خود يک نظام دموکراتيک و مستقل بسازد و در تمام اين سال‌ها با مقاومت همان قدرت‌ها و البته با مشکلات ساختاري جامعه‌اي که لزوما نتوانسته اين گذار را انجام دهد و البته با سوءمديريت مسئولان روبه‌رو بوده است. اين همان «شرايط خاص» است که بايد آن را کاملا شناخت، تحليل دقيقي کرد و راه‌هاي خروج از آن را يافت. اين کاري مشکل، اما ممکن است. ما بايد به فکر منافع خود باشيم و اين منافع جز با ديپلماسي قابل دفاع نيستند. حال اينکه ما نتوانسته‌ايم يا نخواسته‌ايم از شرايط بين‌المللي به نحو احسن استفاده کنيم، مشکلي است که به خودمان بازمي‌گردد. از طرف ديگر در تمام اين سال‌ها ما از بهترين و پربارترين منابع طبيعي و از جمعيت جوان و پراستعدادي برخوردار بوده و هستيم و اينکه نتوانسته‌ايم از اين منابع استفاده درست را کنيم، باز به‌خودمان برمي‌گردد. ايران کشوري بسيار ثروتمند با جمعيتي جوان و سرمايه‌هاي انساني بي‌نظير است. حال اينکه برخي سبب شده‌اند با سودجويي از اين سياست‌هاي غلط اقتصادي و اجتماعي دست گروه‌هاي فاسد بازشود و به صورت‌هاي مختلف با گسترش فساد و نوکيسگي تلاش کنند دستاوردهايش را از ميان ببرند، به سوءمديريت مسئولان بازمي‌گردد و نه عواملي بيرون از اختيار و اراده ما. اين مسئولان بايد بيش و پيش از هر چيزي با توجه به انتقادهاي سازنده‌اي که از سوي نخبگان، دانشگاهيان و روشنفکران دائم بيان مي‌شود توجه کنند. مردم درحال حاضر چندان کاري از دستشان برنمي‌آيد، زيرا ابزارهاي لازم را براي مقابله و اصلاح اين وضعيت ندارند. البته اگر فضا بازتر شود، قابليت و امکانات مردم نيز براي مشارکت مردم در يافتن راه‌حل‌هايي براي خروج از اين وضعيت بيشتر مي‌شود، اما باز هم اينجا مسئولان بايد پيش‌قدم شوند و دست از اصرار بر خطاهاي گذشته بردارند. به آگاهي رساندن مردم رويکردي تربيتي است که به خودي خود کافي نيست. بايد در جامعه اعتماد ايجاد کرد، به‌خصوص نسبت به دولت، بايد هر رفتاري که اعتماد مردم را سلب مي‌کند، کنار گذاشت. بايد به مردم اميدواري و چشم‌اندازي بهتر براي آينده داد و اگر مشکل از فشارهاي بين‌المللي است بايد در آن زمينه اقدام کرد و با ديپلماسي وضعيت کشور را در سطح جهاني بهتر کرد. با بالارفتن سطح اعتماد و با بازشدن هرچه بيشتر فضاها اعتماد مردم نيز بالا رفته و ميزان مدنيت و دگردوستي و همبستگي اجتماعي نيز افزايش مي‌يابد. اما صرفا با آموزش هرگز چنين اتفاقي نمي‌افتد. همه دولت‌ها و نظام‌ها با کشورهاي ديگر و با نظام بين‌المللي مشکل دارند.
ادامه صفحه11