کشور ظرفیت پذیرش احمدی‌نژاد را ندارد

 
 
 
 


در خصوص آنچه که از آن تحت عنوان بازگشت محموداحمدي‌نژاد از آن نام برده مي‌شود، مي‌توان گفت که ما به عنوان اصلاح‌طلب از بستر بروز همه کنش‌ها و گويش‌هاي سياسي که در فضاي انتخابات سياسي باز شود استقبال مي‌کنيم تا بدين وسيله قدرت مردم بالا رود. اميدمان اين است که اگر انتخابات در يک شرايط دموکراتيک برگزار شود، به‌طور قطع نمايندگان آزاده و توانمندي در عرصه قانون‌گذاري حضور خواهند يافت که با کار کارشناسي و نقد منصفانه خودشان و همچنين با کار مبتني بر برنامه، بخش قابل توجهي از نارسايي‌هايي که در کشور وجود دارد و در طول دهه گذشته به‌وجود آمده، در جهت نجات کشور و گشايش امور مردم برطرف شود. اما اين مساله را نبايد فراموش کنيم که جريان احمدي‌نژاد يک جريان تمام شده است. در هر حال فراموش نشده است که وي با يک نگاه پوپوليستي بدون توجه به برنامه، آرمان‌ها و اهدافي که نظام، کشور و کليت چرخ اجرايي در طول سال‌هاي پيش از ايشان سامان داده بود بهم ريخت. لذا بخش قابل توجهي که امروز گريبانگير کشور از جمله اختلاس، ارتشاء و ناساماني‌هايي که در عرصه اجرايي بروز و ظهور پيدا مي‌کند، همان يکدستي سياسي است که در دوره ايشان به‌وجود آمد و مجلس و قوه قضائيه با ايشان يکدست شده بود. لذا بي‌محابا هر کاري خواست کرد. اين مسائل در مجموع متاسفانه منجر به آن شد که بنيان‌هاي اخلاقي در عرصه اجرايي بهم بريزد. مساله ايشان را بايد تمام شده قلمداد کرد چون نه نظام ظرفيت پذيرش چنين تفکراتي را دارد که مانند زلزله بالاي 7 ريشتر است و نه آنکه مردم با توجه به تجربه‌اي که در گذشته و سابقه 8 ساله دو دولت ايشان شاهد و ناظر بودند، توجهي به اين مساله دارند. اميدواريم همان گونه که به عنوان يک فرد مسلمان معتقديم همه انسان‌ها در حال تکامل هستند و امروزشان با فردايشان در جهت اصلاح و يا ارزيابي خطاهاي گذشته تفاوت دارد،‌ در درجه اول اين بازسازي و نوسازي در انديشه دوستاني که با ايشان مرتبط بوده و هستند هم به‌وجود آمده باشد و اين پذيرش در يک رقابت آزاد و هماوردي دموکراتيک باعث شود بهترين گزينه‌ها و افراد در عرصه‌هاي اجرايي و تقنيني کشور حاضر شوند. بايد بدانيم که اگر شرايط آزاد باشد و مردم بخواهند انتخاب کنند، قطعا همانطور که در سال 1376 و 1392 به‌وقوع پيوست، متوجه مي‌شويم هوشمندي مردم ما در حدي است که به سمت گزينه‌هاي با خطر کمتر و با بهره بيشتر رو مي‌آورند. اگر انتخابات بدون سخت‌گيري‌هاي نظارتي و در يک شرايط آزاد و دموکراتيک باشد، به‌طور قطع چنين تفکراتي هيچ جايگاهي در انتخاب مردم ندارند. اما اگر قرار باشد فضا بسته باشد و در بر همان پاشنه گذشته بگردد و مسئولان مربوطه در نگاه خود تجديد نظر نکنند، با شعارهاي پوپوليستي که داده مي‌شود و فضاي غير رقابتي که در جامعه به‌وجود مي‌آيد، هر کس هم که باشد برنده انتخابات خواهد شد. تنها راه نجات کشور از بحراني که در نتيجه دولت‌هاي نهم و دهم اتفاق افتاد اين است که بستر انتخابات کاملا دموکراتيک و آزاد باشد. محمود احمدي‌نژاد از ابتدا دچار وهن و توهم بود که در هاله نور هم متجلي شد. او اين گونه تصور مي‌کند که پايگاه و جايگاهي در کشور دارد، اما در هر حال ايشان نيز همانند هر انسان آزاد ديگري در کشور مي‌تواند فعاليت داشته باشد. اميدواريم که مسئولان و کليت نظام به اين نتيجه برسند که با توجه به شرايط تحريم و جنگ عملي اقتصادي که به مراتب خطرناک‌تر از جنگ تحميلي است، چرخ کشور را با عقل، تدبير و درايت بچرخانند.