نباید نمایندگان ملت در ذیل امور باشند

 
 
 
 


مجلس شوراي اسلامي در راس امور است اما نمايندگان خانه ملت به دليل نوع عملکردهايشان مي‌توانند در ذيل امور باشند و به عنوان زبان و گوش افرادي باشند که منافع جرياني و محفلي را به پيش ببرند. جايگاه‌ها عناوين حقوقي مي‌دهند اما همان جايگاه‌ها سواد، تخصص، جامعه‌داني، آينده‌خواني و نگاه اصلاحگرانه نمي‌دهند. بنابراين نبايد پشت جايگاه‌ها پنهان شد و اعتماد و باور جامعه را به چوب حراج گذاشت. فناوري و تکنولوژي در قالب شبکه‌هاي اجتماعي به داد جامعه امروز ايران رسيده است و اين واقعيت باعث شده که مردم به مانند گذشته تحت تاثير عناوين قرار نمي‌گيرند. حضور در جايگاه‌ها اگر منافع ميهني، ملي و مکتبي را تامين نکند حالتي بي‌اثر به خود مي‌گيرد. بر همين اساس افراد بايد متناسب با جايگاه‌ها باشند و اگر در شرايط حال حاضر يک نوع شکوه و شکايت همگاني به وجود آمده است و نسبت به برخي عملکردهاي نمايندگان و ديگر مسئولان نقد و انتقادي وجود دارد، به تاييدها و احراز صلاحيت‌ها برمي‌گردد. چرا با وجود اين حجم از نمايندگان ملت و ديگر مسئولان اما مشکلات همچنان در يک فضاي دايره‌وار وجود دارد؟ متاسفانه جهت حرکت موجوديت جامعه اعم از عوام و خواص افقي و عمودي نيست بلکه جهت حرکت دايره‌وار است و به عبارتي يک نوع دورهمي تشکيل داده‌ايم. براي اينکه به معني و مفهوم واقعي کلمه نماينده ملت بود، چه خصوصياتي بايد داشت؟ با توجه به واقعيت جامعه امروز اين سوال به وجود مي‌آيد که ملت داراي چه خصوصيات و ديدگاهي شده‌اند؟ آيا نبايد نمايندگان ملت متناسب با ملتشان باشند؟ چرا بايد ذائقه ملت و نمايندگان‌شان متفاوت باشد؟ که اگر اين باشد بايد پذيرفت که آنان نماينده ملت نيستند. جمله مجلس در راس امور است، مي‌تواند اين پيام را در دل خود داشته باشد که مردم در راس امور هستند. اگر مردم در راس امور باشند، در آن صورت بايد سياستمداران بر اين نکته تاکيد کنند که ذائقه جامعه امروز اگر درک شود، مي‌تواند مطمئن‌ترين تکيه‌گاه باشد. نماينده‌اي که نداند در زير پوست جامعه چه مي‌گذرد، نماينده ملت نيست. حال و احوال جامعه امروز چيست؟ چه انديشه و تفکري مي‌تواند حال و احوال بيمارگونه را درمان کند؟ اين مردم هستند که به هر موضوعي چه مادي و چه معنوي هويت مي‌دهند و اگر مردم نباشند و به عبارتي انساني وجود نداشته باشد، تمام مکاتب و ايدئولوژي‌ها معني و مفهومي ندارند. جامعه امروز ايران اسلامي به دليل حضور در فضاي يکپارچگي‌ها چه از نظر اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي داراي طول و عرض و ارتفاع شده است. لازم است که فضايي ايجاد شود که نمايندگاني متناسب با اين قواره در معرض انتخاب قرار گيرند.