مردم کار کنند به دولت پول بدهند !

آفتاب یزد- گروه گزارش: بحث پرداخت یارانه به مردم در شرایطی که هر روز فشار اقتصادی بر آنها بیشتر می‌شود، این روزها به شدت داغ شده و در تازه ترین اظهار نظر، علی مطهری عضو فراکسیون امید مجلس که از اصولگرایان صریح اللهجه نیز به شمار می‌رود در تازه ترین اظهارات در این خصوص گفته مردم باید کار کنند و پول به دولت بدهند نه اینکه دولت به مردم یارانه بدهد!
هنگامی‌که بحث پرداخت پول ( یارانه) به مردم باشد ، برخی مسئولان عزا می‌گیرند و این موضوع واقعیتی است که به غیر از علی مطهری پیشتر وزیر اقتصاد وقت دولت نیز آن را صریحا مورد اشاره قرار داده بود.
علی طیب‌نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی دولت نخست روحانی در سال 94 با اشاره به بار مالی سنگین پرداخت یارانه‌ها در شرایط سخت تامین درآمدهای دولت گفته بود: شب‌های پرداخت یارانه شب مصیبت عظمای دولت است.
3 سال بعد در دی 97 وقتی محمد باقر نوبخت از مناطق کپرنشین کرمان بازدید کرد از شدت


محرومیت و فقر مردم آنجا بهت زده شد
و در اظهاراتی گفت:‌ "دیشب چهار هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان یارانه پرداخت کردیم و امروز در بازدید از کپرهای جنوب کرمان افتخار می‌کنیم که یارانه پرداخت کردیم."
> نگاه سوئیسی با اقتصاد ایرانی
موضوعی که در این میان محل مناقشه است اظهارات علی مطهری است که معتقد است مردم باید کار کنند و پول به دولت بدهند!
این نگاه علی مطهری نگاه سوئیسی است که توقع دارد مردم در قبال رفاهی که دارند به دولت مالیات بدهند غافل از اینکه مالیات و پولی که مردم در سوئیس به دولت می‌دهند صرف افزایش رفاه و آرامش اقتصادی مردم می‌شود.
یکی از مسئولان چندی قبل در خصوص تفکر سوئیسی برخی مسئولان کشور گفته بود: «زمانی که در مجلس بودم به کره جنوبی سفر کردیم و دیدم که یک پیرزن ورق مس را نرم می‌کرد؛ درواقع در ژاپن و کره جنوبی وجدان کاری وجود دارد؛ ما سوئیسی فکر می‌کنیم اما آفریقایی عمل می‌کنم.»
> آیا مردم ایران یارانه را دوست دارند؟
بهار سال 95 و هنگامی‌که در سوئیس رفراندوم یارانه برگزار شد مردم سوئیس با اکثریت قریب به اتفاق، با طرح یارانه ماهانه 2500 فرانک معادل حدود 9 میلیون تومان مخالفت کردند و به عبارتی از هر 5 رای دهنده، 4 نفر با این طرح مخالفت کرده‌اند.
یک سال بعد و در بهار 96 هنگامی‌که مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری در ایران از تلویزیون پخش شد یکی از کاندیداها وعده افزایش یارانه را داد اما در انتخابات، نماینده آن گفتمان نیز رای نیاورد.
در واقع مردم ایران متوجه شدند که افزایش یارانه به معنای افزایش چند برابری قیمتها خواهد بود گرچه در سال 97 رشد چند برابری قیمتها اتفاق افتاد و یارانه ای هم افزایش نیافت، اما به نظر می‌رسد اظهارات علی مطهری مبنی بر اینکه مردم درآمدشان را به دولت تقدیم کنند ناشی از عدم آگاهی و احاطه وی به مسائل اقتصادی و شرایط فعلی ایران و کشورهای توسعه یافته است.
> دولت پول ندارد مردم کمک کنند!
علی مطهری در مورد چگونگی پرداخت یارانه در کشور می‌گوید « معتقدم یارانه باید فقط به خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد، ‌‌سازمان بهزیستی، زنان بی سرپرست و‌اقشاری که در این سطح هستند پرداخت شود و یارانه دیگران قطع شود.»
این اظهارات در حالی است که بخش زیادی از کارگران کشور ماههاست حقوق خود را دریافت نکرده و به عبارتی 8 شان گرو 9 است و بخش زیادتری از کارمندان غیردولتی و قراردادی با حقوق ماهانه زیر 3 میلیون تومان گذران زندگی می‌کنند و
بخش زیادی از یارانه
45 هزار تومانی ماهیانه آنها صرف پرداخت تنها یک یا 2 قبض برق یا آب و گاز می‌شود.
نماینده مردم تهران در مجلس در گفت‌وگو با عصر ایران گفته: خیلی از افرادی که یارانه دریافت می‌کنند نیازمند نیستند و‌ دولت باید با قاطعیت نسبت به قطع یارانه این افراد اقدام کند. دولت در حال حاضر با کمبود بودجه مواجه است و باید از این راه بودجه ای را تامین کند تا کمکی برای معیشت مردم باشد.
> 45 تومان پولی نیست
که مردم محتاج آن باشند !
اما علی مطهری در خصوص کارمندان و کارگرانی که درآمد کمی‌دارند اظهار نظر جالبتری دارد. وی می‌گوید:‌ این یارانه مبلغی نیست که بگویم این اقشار خیلی به آن محتاج باشند، این یارانه فقط باید به همان اقشاری که ناتوان هستند پرداخت شود!
> آقای دولت یارانه سوخت را
هم حذف کن و نترس
با این حال وی عقاید جسورانه تر دیگری هم دارد و معتقد است دولت نباید از حذف یارانه‌ها بترسد بلکه باید قیمت حامل‌های انرژی هم آزاد شود چون هم مجلس و هم دولت ملاحظات سیاسی دارند ‌و این خوب نیست؛ چراکه ما باید مصلحت مردم را ملاک تصمیم گیری‌هایمان قرار دهیم .
اظهارات وی در حالی است که آزاد شدن قیمت حامل‌های انرژی به معنای سر به فلک کشیدن قیمت سوخت و به تبع آن افزایش چند برابری قیمت کالاهای اساسی است که به نظر می‌رسد در نگرش سوئیسی آقای مطهری این محاسبات چندان با یکدیگر جفت و جور نشده اند.
> مگر مردم ایران مالیات نمی‌دهند؟
نگرش سوئیسی مبتنی بر یارانه نگرفتن مردم و به عبارتی کار کردن مردم و پول دادن به دولت که در اظهارات علی مطهری مطرح شده در شرایطی مطرح می‌شود که طی چند سال اخیر و به خصوص از سال 97 تا به امروز که آمارهای رسمی‌از افزایش خیره کننده قیمت کالاها و کاهش رفاه مردم حکایت دارد ،
درآمد مالیاتی دولت
نه تنها کاهش نداشته بلکه افزایش هم یافته است.
بر اساس اعلام مراجع رسمی ‌در سال 98 درآمدهای واقعی دولت ۲۰۸ هزار میلیارد تومان خواهد بود که نسبت به سال 97 حدود ۳.۴ درصد کاهش نشان می‌دهد اما در این میان نکته حایز اهمیت این است که درآمدهای مالیاتی دولت با ۱۵هزار میلیارد تومان افزایش یا ۱۰ درصد نسبت به سال 97 به ۱۵۷ هزار میلیارد تومان که ۷۳.۵ درصد درآمدهای دولت است، در سال 98 ‌خواهد رسید . حال سوال این است که این میزان درآمدهای مالیاتی قرار است از کجا و چه محلی تامین شود؟
برای سال 98 دولت پیش‌بینی کرده از محل مالیات بر درآمدها 24 هزار و 716 میلیارد تومان درآمد حاصل کند که رقم مصوب در قانون برای این بخش 19هزار و 395 میلیارد
تومان بوده است که نشان‌دهنده افزایش
26 درصدی مالیات این بخش است. این افزایش چشمگیر اما با وجود کاهش رشد اقتصادی در سال 97 و سال 98، به دست آمده. همچنین تورم نیز طبق پیش‌بینی نهادهای بین‌المللی تا پایان سال 97 است به بالای 30درصد رسید که به این ترتیب قدرت خرید خانوار کاهش چشمگیری یافت و اکنون نیز این میزان تورم به عدد 40 درصد نزدیک شده است ( مطابق اعلان رسمی‌مرکز آمار) .در سال 98 همچنین مالیات بر کالاها و خدمات نیز 60 هزار و 881 میلیارد تومان اعلام شده که حاکی از افزایش 11 هزار میلیارد تومانی درآمدهای این بخش نسبت به سال قبل است.
> مالیات در اروپا صرف چه کاری می‌شود؟
بیشترین سهم مخارج از بودجه کشورهای اروپایی مربوط به هزینه‌های حمایتی اجتماعی و هزینه‌های بهداشت و درمان است.
بنابر اعلام مرکز آمار اتحادیه اروپا، حدود ۴۵.۸ درصد از حجم تولیدات ناخالص داخلی ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا صرف مخارج دولتی شده که در مقایسه با سال ۲۰۱۲ کاهشی ۳.۱ درصدی یافته است. در بین مخارج دولتی، هزینه‌های حمایتی اجتماعی بیشترین سهم را داشته و ۱۸.۸ درصد از کل تولیدات ناخالص داخلی اتحادیه اروپا صرف آن شده است.
پس از این بخش، هزینه‌های مربوط به بهداشت و درمان با ۷ درصد، خدمات عمومی‌دولتی با ۵.۸ درصد، آموزش با ۴.۶ درصد، امور اقتصادی با ۴ درصد، امنیت عمومی‌با ۱.۷ درصد، مسائل دفاعی با ۱.۳ درصد، فرهنگ با ۱.۱ درصد، حمایت از محیط زیست با ۰.۸ درصد و مسکن با ۰.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی قرار دارند.
مخارج حمایتی اجتماعی در فنلاند بیش‌تر از هر کشور دیگری بوده به گونه‌ای که ۲۴.۹ درصد از تولیدات ناخالص داخلی این کشور به این موضوع تخصیص داده شده است. پس از فنلاند، فرانسه، دانمارک، ایتالیا و اتریش همگی از جمله کشورهایی بوده‌اند که بیش از ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی خود را به این حمایت‌ها تخصیص داده‌اند.
از سوی دیگر ایرلند با تخصیص ۹.۵ درصد تولید ناخالص داخلی خود به هزینه‌های حمایتی اجتماعی، کمترین نسبت را در بین کشورهای عضو داشته است و پس از این کشور، لیتوانی، مالت، لتونی، رومانی و جمهوری چک قرار دارند.
بیشترین بودجه بخش سلامت مربوط به دانمارک با ۸.۴ درصد از تولیدات ناخالص داخلی است و پس از این کشور، اتریش با ۸.۲ درصد و فرانسه با ۸ درصد قرار دارند. بیشترین مخارج دولتی مربوط به یونان با ۸.۳ درصد و ایتالیا با ۸.۲ درصد است.
> کمک هزینه تولد برای نوزادان ؟!
بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان رفاه تعریف شده برای اروپایی‌ها در قبال پولی که به عنوان مالیات به دولت می‌دهند فراتر از چیزی است که تصور شود . بر همین اساس مثلا هدیه تولد نوزاد که پس از به دنیا آمدن فرزند در بیشتر کشورهای توسعه یافته پرداخت می‌شود در ایران شامل حال نوزادان نمی‌شود. بنا به اظهار مصطفی مددی کارشناس تامین اجتماعی در گفتگو با خبرنگار آفتاب یزد، «هدیه نوزاد متولد شده توسط سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمی‌گردد و هرگونه پرداختی بابت این موضوع با تشخیص کارفرما و درون کارگاه و طبق قوانین کار انجام می‌گردد.»
> ایده سوئیسی مطهری
بر مبنای کدام تز اقتصادی؟
با وجود این محرومیت‌ها از رفاه اجتماعی، مشخص نیست که بر اساس نگرش سوئیسی آقای مطهری بر مبنای کدام تئوری اقتصادی مردم که ظرف یک سال با رشد نزدیک به
100 درصدی قیمت کالاهای اساسی روبرو شده اند باید بدون چشمداشت به دریافت یارانه حداقلی به سختی کسب درآمد کنند و تازه این پول را به دولت بدهند ؟
با این حال به نظر می‌رسد بخش مهمی‌از اظهارنظرهای مرتبط با موضوع یارانه و مخالفت با آن، بیشتر از عدم اطلاع از وضع مردم ناشی می‌شود بخصوص که بیشتر مسئولان کشور برخلاف سایر کشورهای پیشرفته که مسئولان آنها با مترو یا دوچرخه بر سرکار خود حاضر می‌شوند در لایه‌های پیچ در پیچ محافظان و محدودیت‌های تردد در میان مردم روبرو هستند به همین لحاظ اطلاع دقیقی از شرایط سخت طبقات اجتماعی ندارند.