روزنامه همدلی
1398/07/14
پاسخی به یک اعلامیه
حسین سخنور- بالاخره بعد از هزار پیگیری و یک خودسوزی، اولین گام حضور زنان در ورزشگاه‌ها برداشته شد و قرار شد آن‌ها نیز بتوانند برای بازی‌های ملی در استادیوم حضور داشته باشند. اقدامی که با گام دوم‌اش و حضور زنان در بازی‌های باشگاهی تکمیل میشود. اما در همین خوان اول، عده‌ای باز علم مخالفت برافراشته‌اند و با چاپ تراکت‌هایی که مزین به شعار پرمعنای «هیهات مناالذله» است اعلام داشته‌اند: «در راستای حمایت از حکم ولی‌فقیه و فتوای مراجع معظم تقلید و در محکومیت برخی مسئولان دولتی در ورود زنان به ورزشگاه، اجتماع امت حزب‌الله برگزار می‌گردد.» تک‌تک کلمات این فراخوان تجمع، برای چون منی محل سوال است که دوستانه با این «امت حزب‌الله» در میان می‌گذارم و امیدوارم برای یکی‌شان هم شده، پاسخی بگیرم، البته پاسخی نرم و دوستانه. در نظر داشته باشند:در کف ندارم سنگ من، با کس ندارم جنگ من...
۱. این اعلامیه با «هیهات مناالذله» آغاز شده است. دوستان می‌دانند این جمله را چه کسی و در برابر چه کسانی و در چه شرایطی گفته است؟ دو سوال اول که تکلیف‌اش روشن است، قابل قیاس نیست، اما می‌ماند «چه شرایطی؟» واقعا پای زنان به ورزشگاه باز شدن، چنان ذلتی است که باید از آن فریاد هیهات برداشت؟ امام حسین(ع) در شرایطی این ندا و زنهار را سر دادند که دین جد شریف‌شان در حال نابودی بود. دوستان پاسخ دهند که رفتن زنان به استادیوم برای دیدن بازی ایران و کامبوج، کجای دین پیامبر اکرم(ص) را مخدوش می‌کند که اعلامیه خود را با آن جمله آغاز کرده‌اند؟
۲. مرقوم داشته‌اند «در راستای حمایت از حکم ولی‌فقیه». این اعتراض زمانی معنی دارد که ولی‌فقیه از انجام این کار و اصل تصمیم بی‌خبر باشند و حالا دوستان با اعتراض خود می‌خواهند ایشان را مطلع کنند. آیا واقعا چنین است؟ من این اطمینان را به دوستان می‌دهم که رهبرمعظم انقلاب از این تصمیم مطلع هستند و اینکه به مرحله اجرایی رسیده و برای زنان هم بلیط‌فروشی شده، حتما ایشان از آن خبر دارند و مخالفتی نداشتند که محقق شده است. شاید بپرسید و بپرسند، اطمینان من از کجاست؟ من هیچ مسئولیتی در هیچ‌جا ندارم که خبر پشت‌پرده‌ای داشته باشم، فقط از یک نکته بدیهی پرده برمی‌دارم؛ اینکه چنین تصمیمی در حد رئیس فدراسیون فوتبال نیست. فراتر از آن، فرض کنید، رئیس فدراسیون فوتبال، خودسرانه چنین تصمیمی گرفته است، اینکه من موافق و شمای معترض می‌دانید، حتما مقامات عالی نظام هم می‌دانند. مگر خبر و تصمیم پنهانی بوده که شما با اعتراض‌تان دارید آشکارش می‌کنید؟
۳. در ادامه نوشته‌اند «فتوای مراجع معظم تقلید». به مناسبتی دیگر (ماجرای فیلم شمس و مولانا) آقای زیدآبادی به نکته‌ای مهم اشاره کرده بودند؛ زنانی که مقلد این مراجع هستند، نباید به ورزشگاه بروند. اما سئوالاتی دیگر هم مطرح است:
اولا؛ یکی از بدیهی‌ترین و مقدماتی‌ترین اصول تقلید این است که مرجع تقلید حکم کلی می‌دهد و تعیین مصداق نمی‌کند. مثلا در این مورد خاص مرجع تقلید می‌گوید اگر باعث اختلاط زن و مرد شود و مشتمل بر مفسده باشد، این کار جایز نیست. حالا سوال اینجاست مگر بازی ایران و کامبوج، پنجشنبه نیست؟ چگونه دوستان به این جمع‌بندی رسیدند که در آن روز، حتما مفسده‌هایی به‌وجود می‌آید؟ لذا اگر حکم مراجع تقلید بهانه دوستان است، باید تجمع‌شان را پنجشنبه به بعد برگزار می‌کردند، نه دوشنبه. یعنی منتظر می‌ماندند بازی برگزار می‌شد و زنان به ورزشگاه می‌رفتند، بعد اگر مفسده‌ای به‌وجود آمد، به حرمت فتوای مراجع، اعلام تجمع می‌کردند.
ثانیا؛ مگر تنها راه حمایت و احترام به فتوای مراجع، تقاضای برخورد قانونی با دیگران است که قرارشان جلوی مجلس است؟ سایر زمان‌ها و سایر مکان‌ها که چنین نیست، بی‌احترامی به مراجع، تلقی میشود؟ مثلا در زمان گذشته، وقتی آیت‌الله بروجردی (مرجعیت مطلق شیعیان) فتوایی می‌داد و مجلس وقت، آن را در قانون نمی‌آورد، بی‌احترامی به حکم آیت‌الله بروجردی بود؟ یا همین امروز، در عراق، همه فتاوای آیت‌الله سیستانی، تبدیل به قانون میشود؟ اساسا دوستان نمی‌دانند که فتاوای فقهی از قوانین حقوقی متفاوت‌اند و قرار نیست هیچ یک جای دیگری را بگیرند؟ اگر بنا بر این بود که همه فتاوا به بهانه احترام به مراجع، تبدیل به قانون شوند، آنگاه چه نیازی به شورای نگهبان بود؟ اعلام می‌شد همه فتاوا در حکم قانون هستند.
۴. همچنین نوشته شده است: «در محکومیت برخی مسئولان دولتی در ورود زنان به ورزشگاه» برخی مسئولان دولتی؟ همانطور که در بخش(۲) آمد، کدام مسئول دولتی می‌تواند چنین تصمیمی را بدون هماهنگی مقامات عالی نظام، اتخاذ کند؟ مقام مستقیم چنین تصمیمی رئیس فدراسیون فوتبال ایران است که وی بارها پیش از این به صراحت اعلام کرده است: «این موضوع نیازمند تصمیم‌گیری کلان در سطح نظام است.»
۵. در پایان هم آورده‌اند که «اجتماع امت حزب‌الله برگزار می‌گردد» این دوگانه‌سازی کاذب برای چیست؟ نویسندگان این اعلامیه باور بفرمایند من هم جزء حزب‌الشیطان نیستم، اما در عین حال نه تنها هیچ مشکلی با حضور زنان در ورزشگاه ندارم، که اگر شرایط جسمی همسرم مناسب بود، پنجشنبه به همراه ایشان به ورزشگاه می‌رفتم. اما دوستان معترض دعا کنند که پسرم سالم به دنیا بیاید، تا در آینده‌ای نه‌چندان دور، سه‌تایی برای بازی‌های استقلال بتوانیم به ورزشگاه برویم.
سایر اخبار این روزنامه
بررسی ظرفیت‌های پایتخت در گفت و گو با میرلوحی عضو شورای شهر تهران تهران در قامت شهری جهانی
نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران در گفت‌وگو با همدلی: وضعیت امروز عراق نتیجه رفتار دیروز سیاستمداران است
«همدلی» ماجرای خروج پراید از چرخه تولید و جایگزینی خودرویی جدید را ارزیابی کرد تیراید به جای پراید
عراق در انتظار آرامش عزم سیاستمداران بغداد برای اصلاحات
گزارش همدلی به مناسبت روز تهران از مهمترین مسائل پیش روی پایتخت تهران 98و چالش زوال همبستگی
ولی‌الله شجاع‌پوریان بازگشت تهران به هویت فرهنگی
مصطفی مهرآیین در تبیین کم و کیف جنبش روشنفکری در ایران: روشنفکران ما صنعت راه انداخته‌اند، نه تفکر
ولی‌الله شجاع‌پوریان بازگشت تهران به هویت فرهنگی
پاسخی به یک اعلامیه
جانشین وزیر دفاع: پهپاد جاسوسی آمریکا با تجهیزات بومی ایران سرنگون شد
بازگشت ناطق نوری به جلسات جامعه روحانیت مبارز در گفت‌وگو همدلی با اکرمی مهمان یا صاحبخانه؟
گزارش «همدلی» از اقدام جدید یک عضو جامعه روحانیت مبارز بازگشت ناطق‌نوری
