با کمبود ویتامین دختران چه کنیم؟

آفتاب یزد- گروه اجتماعی: «امروزه دختران نمی‌توانند در پارک‌های عمومی مانند پسران ورزش کنند که یکی از دلایل آن اعتقاد ما به حجاب است. حجاب جزو شئون اسلامی و قانون کشور ما است. باید با تاسیس پارک‌های بانوان شرایط و فضای موردنظر را فراهم کنیم همچنین یکی از وظایف ما این است که فضاهای آموزش‌وپرورش را به‌گونه‌ای طراحی کنیم که دختران بدون حجاب در مدارس حضور یابند. حجاب در برابر نامحرم واجب است. در مدارس ما نامحرم وجود ندارد و طراحی مناسب ساختمان بدون اشراف در آموزش‌وپرورش به دختران اجازه می‌دهد که بدون حجاب در کلاس درس حضور یابند و به‌راحتی ورزش کنند.» این‌ها سخنان معصومه ابتکار، معاون رئیس‌ جمهوری در امور زنان و خانواده است که چندی پیش در رابطه با مناسب سازی مدارس عنوان کرده بود تا پس‌از آن هم در شورای شهر تهران بودجه 4میلیارد تومانی به مناسب سازی مدارس دخترانه اختصاص پیدا کند. همان زمان هم اما اگر‌های زیادی در رابطه با این موضوع وجود داشت و رئیس شورای شهر تهران در جلسه شورا گفته بود:«دختران برای جذب ویتامین D می‌توانند قرص آن را مصرف کنند و نیاز به مناسب سازی مدارس نیست!» حالا هم معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در واکنش به این موضوع گفته است:«مناسب سازی مدارس دخترانه اثرات سوء تربیتی دارد!»
>چرا 4 میلیارد بودجه به مناسب سازی مدارس
اختصاص یافت؟
در جلسه شورای شهر ناهید خدا کرمی گفته بود:«۷۴ درصد دختران تهرانی از کمبود ویتامین D رنج می‌برند، این در حالیست که منبع اصلی تامین ویتامین D نور آفتاب است؛ اما دختران به دلیل نوع پوشش و مشرف بودن ساختمان‌های اطراف نمی‌توانند در مدارس آزادانه تردد کنند. می‌توان با رفع اشراف ساختمان‌های مجاور نسبت به بهسازی مدارس اقدام کرد و باید حیاط مدارس دخترانه با سازه‌های سبک و ایمن، رفع مشرف شود.»


شهربانو امانی نیز در این رابطه گفته بود:«از همان ابتدای انقلاب دختران در فضای محبوس بودند و باید استفاده از امکانات عادلانه مورد توجه قرار گیرد بسیاری از هزینه‌هایی که امروز تحمیل می‌شود در صورتی که استفاده از امکانات به صورت عادلانه وجود داشت باعث ایجاد این هزینه‌ها نمی‌شد. ما منتظر بودیم در دو سال گذشته نگاه حاکم بر شورای پنجم در مدیریت شهری نیز حاکم شود اما این گونه نشد و امروز ناچاریم برای حساس کردن مسئولان این طرح را به صورت دو فوریت مطرح کنیم و از شما به عنوان پدران و تصمیم سازان می‌خواهیم با دو فوریت طرح موافقت کنید تا در آستانه سال تحصیلی جدید این بودجه تخصیص یابد.»
این در حالی است که نتایج تحقیقی که در سال 83 در شهر اصفهان و از سوی پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد نشان داد به علت دوری از نور خورشید، کمبود ویتامین D در دختران دبیرستانی شهر اصفهان چهار برابر شایع‌تر از پسران است. بر مبنای نتایج این تحقیق که 318 دانش‌آموز، 153پسر و 165دختر در گروه سنی 14 تا 18 سال مورد مطالعه قرار گرفته بودند، کمبود ویتامینD 2/46 درصد گزارش شد که 1/72 درصد از دختران و 3/18 درصد از پسران دچار کمبود شدید ویتامین D بودند. با این حال اما مسئولین آموزش و پرورش اعلام کرده‌اند که این کار اثرات سوء تربیتی دارد!
>اثرات سوء تربیتی
«مناسب سازی مدارس دخترانه»
چندی پیش معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه طرح‌هایی چون مناسب سازی مدارس دخترانه باید پیوست تربیتی و فرهنگی داشته باشند گفت: «هر دستگاهی این موضوع را مطرح کرده باید رویکرد تربیتی را هم مدنظر داشته باشد وگرنه اگر بدون این چارچوب‌ها وارد این فضا شویم قطعا به تربیت دختران خودمان آسیب
خواهیم زد.»
علیرضا کاظمی، به مصوبه شورای شهر واکنش نشان داد و درباره مناسب سازی مدارس دخترانه گفت: «ابتدا باید مناسب سازی را تعریف کنیم. هنوز درک مشترکی از مناسب سازی فضای مدارس دخترانه وجود ندارد. مناسب سازی یعنی چه؟ اینکه بخواهند با سازه‌هایی دیوار مدارس را بلند کنند، محصورسازی نیست. باید درک مشترکی ایجاد شود که مناسب‌سازی در حوزه‌های آموزشی، ورزشی و تربیتی است یا آزادی‌هایی که فکر می‌کنیم دانش‌آموز در فضای دیگری ندارد و باید در مدرسه داشته باشد. باید تعریف درستی ارائه شود که هنوز ندیدم کسی به آن ورود کند.»
وی با تاکید بر اینکه چنین طرح‌هایی باید پیوست تربیتی و فرهنگی داشته باشند اظهار کرد: «تعریف ما ممکن است با برداشت‌های دیگر متفاوت باشد. شورای شهر تهران این طرح را تصویب کرده و معاونت امور زنان ریاست جمهوری هم پیگیر آن بوده است اما باید توجه داشت که هرچقدر هم دیوارها را بالا ببرید باز هم از آپارتمان‌های چند طبقه تسلط و اشراف وجود دارد و چنین کاری معنایی ندارد. ما به موضوع رویکرد و نگاه تربیتی داریم. در باب مناسب‌سازی خیلی جای بحث وجود دارد. آیا امکان دارد به دختران و همکاران اجازه داده شود که با هر پوششی در مدرسه رفت و آمد کنند؟ اکنون این اقتضائات وجود ندارد، خدمتگزار مدرسه مرد است و مراجعاتی از سوی پدران داریم و باید این محدودیت‌ها را نیز در نظر گرفت. همچنین مدارس کمی وجود دارد که از اطراف اشراف و احاطه نداشته باشد و هرچقدر دیوار را بالا ببرید باز هم امنیت کامل برقرار نمی‌شود.»
وی با تاکید بر اینکه باز گذاشتن فضا با این برداشت، اثرات سوء تربیتی دارد و ممکن است مدارس به یک فضای رقابت در پوشش و نمایش‌های خاص تبدیل شوند گفت: «یک علت اینکه دانش‌آموزان لباس فرم می‌پوشند، پرهیز از وقوع چنین مواردی است. مدرسه یک محیط آموزشی است و نه فضای نمایش پوشش و قدرت مالی؛ در این حوزه باید با ظرافت ورود کرد. البته اگر منظور از این طرح این است که در ساعت ورزش دختران بتوانند با پوشش مناسب و در محیطی ایمن ورزش کنند اشکالی ندارد و خوب است، اما در مجموع همانطور که گفته شد مناسب سازی نیازمند تعیین و تعریف چارچوب مشخص است و به این راحتی نیست که برداشت سطحی از بحث مناسب سازی داشته باشیم. هر دستگاهی این موضوع را مطرح کرده باید رویکرد تربیتی را هم مدنظر داشته باشد وگرنه اگر بدون این چارچوب‌ها وارد این فضا شویم قطعا به تربیت دختران خودمان آسیب خواهیم زد.»
با این دیدگاه به نظر می‌رسد آموزش و پرورش هم به همان پروژه قرص درمانی اعتقاد دارد و اینجاست که این سوال به‌وجود می‌آید که در شرایط اقتصادی موجود، افرادی که توان قرص درمانی نداشته باشند باید چه کنند؟