آثار پیوستن ایران به FATF

مسأله مبارزه با جرائم سازمان يافته و پولشويي در سطح جهاني يک معضل بشري است. اين تحليل که برخي فکر مي‌کنند اين مشکل غربي‌هاست و به بقيه کاري ندارد، تحليل چندان درستي نيست. کافي است نگاه کنيم که چه کشورهايي اين موافقتنامه جهاني را امضا کرده‌اند. از کشورهاي غربي گرفته تا کشورهايي که در بلوک روسيه سابق بوده‌اند اغلب امضا کرده‌اند و به‌آن پيوسته‌اند. در اينکه فکر کنيم همه اين کشورهااحتمالا مرعوب غربي‌ها هستند، دليل درستي نيست. در خيلي از زمينه‌ها ديده‌ايم که اگر چيزي را غربي‌ها به‌خصوص آمريکايي بخواهند بااعمال فشار تحميل کنند، معمولا اگر منافع کشورهاي ديگر در آن نباشد، به‌راحتي اجرا نمي‌شود. نکته‌ اساسي اين است که‌اگر يک پيمان جهاني براي مبارزه با جرائم سازمان يافته به‌اجرا در نيايد، حتي اگر يک جا هم وجود داشته باشد که در آن اجرا نشود، بهشت خلافکاران خواهد بود. اگر بخواهيم مثالي بزنيم درست مثل اين است که فرضا قانوني مثل پرداخت ماليات را در نظر بگيريم که درايران اگر به شهروندي مالياتي تعلق بگيرد در هر جاي‌ ايران بايد آن را پرداخت کند و دراين ميان يکي از شهرهاي ايران پيدا شود که‌اين قانون را اجرا نکند. يعني کساني که مي‌خواهند از پرداخت ماليات فرار کنند در آن شهر جمع خواهند شد. به همين دليل اگر بخواهند در سطح جهاني يک مبارزه با جرائم سازمان يافته صورت بگيرد و با باندهاي مواد مخدر و جنايتکار و با کساني که از راه‌هاي نامشروع و غيرقانوني پول درمي‌آورند حتي گروه‌هاي تروريستي که همه قبول دارند تروريستي هستند، نه صرفا آنهايي که مثلا کشورهاي خاصي تروريستي مي‌نامند، اگر قرار شود با اينها مبارزه شود بايد همه دست به دست هم دهند و هيچ جايي از کره زمين به عنوان جزاير فرار و متفاوت با بقيه جاها نباشد. ما در سيره پيامبر اکرم(ص) شنيده‌ايم که ايشان در پيمان‌هايي که معروف بود به پيمان جوانمردان شرکت کردند. يعني جايي که يک پيماني به نفع مردم و جامعه باشد، حتي اگر آن پيمان با کفار بسته شود و با کساني بسته شود که هم آيين ما نيستند و ممکن است در بسياري از موارد قبولشان نداشته باشيم ولي باز با پيمان‌هايي که براي بشر جنبه مثبت دارد بايد همکاري کرد. واضح است که گروه اقدام مالي (FATF) بالاخره سعي خواهد کرد که اين را اجرا کند و به کشورها هم فشار خواهد آورد و تهديد کشور ما و قرار گرفتن در ليست سياه مسأله جدي است. اميدوار هستم که واقعا درک درست از شرايط موجود جهاني وجود داشته باشد. نپيوستن به آن چيزي که مورد تاييد عقلاي بشر در همه جاي دنياست به اين معناست که ما آگاهانه و داوطلبانه به استقبال تحريم‌هايي برويم که براي همه هم توجيه دارد که به دليل اينکه در مبارزه با پولشويي با ما همراهي نکرده‌اند، اعمال شده است. به نظر مي‌رسد برخي از مخالفين لوايحي مثل FATF و غيره تصورشان اين است که همه اينها از يک سنخ هستند. مثلا تحريم‌هاي ظالمانه آمريکا و تهديدهايي که گروه اقدام مالي انجام مي‌دهد از يک سنخ است. در مواردي ممکن است مورد مذمت خارجي‌ها قرار بگيريم که حق‌مان نيست و تحريم‌هاي ظالمانه يا فشارهاي ظالمانه است ولي در مواردي بايد بررسي دقيق کنيم که آيا فشارهايي که وارد مي‌شود ناشي از نگاه اشتباه خود ما نيست؟ به‌نظر مي‌رسد اگر دست همکاري به اتحاديه‌هايي که بشري هستند و با اهداف بشري تشکيل مي‌شوند، بدهيم به خوبي مي‌توانيم از منافع خودمان هم حفاظت و حمايت کنيم و بيم برخي هم مبني بر اينکه تصويب اين لوايح مانع از کمک به متحدين و دوستانمان در منطقه مي‌شود، منتفي خواهد شد. ما در مواردي که کمک‌هاي انسان‌دوستانه مي‌کنيم کارمان شفاف است و ايران مي‌تواند از اقدامات خودش دفاع کند و به فرموده مقام معظم رهبري در مبارزه با رژيم صهيونيستي رودربايستي با کسي نداريم و يا در حمايت از لبناني‌ها يا فلسطيني‌ها، ايران با هيچ‌کس رودربايستي ندارد و قطعا پيوستن به اين موافقتنامه‌ها مانع پيگيري سياست‌هاي اصولي ما در منطقه نخواهد شد.