صفایی برای تجلیل از رفیق قدیمی آمد

سعید آقایی

خودش بود. همان مهندسی که می‌شناختیم. با همان ابهت و کاریزمایی که از او می‌شناختیم و به یاد داشتیم. با چهره‌ای که البته از روزهای دور حضورش در فوتبال تکیده‌تر شده بود اما هنوز همان اقتدار و صلابت را داشت. بازگشت بعد از بیش از یک دهه به یک محفل فوتبالی. آنجا که برای آقای رئیس کوچک به نظر می‌رسید اما حضورش بعد از این همه سال همه را حیرت زده کرد.
مراسم شروع شده بود که مهندس صفایی فراهانی وارد شد و با ورودش جلسه کاملاً تحت‌الشعاع ورود وی قرار گرفت. به گونه‌ای که جلسه کاملاً بهم ریخت و برخی از حاضران کم سن و سال که او را نمی‌شناختند، مبهوت مانده بودند که چه فردی آمده که اینگونه مجلس را معطوف خود کرده است.


با حضور صفایی خبرنگاران حاضر دور او حلقه زدند تا صحبت‌هایش را بشنوند اما با همان تحکم قدیمی تأکید کرد که کلامی درباره فوتبال صحبت نمی‌کند و تنها به دلیل منش بالای دهداری حاضر شده بعد از مدت‌ها پای به یک محفل ورزشی بگذارد.
بهانه حضورش تجلیل از یک رفیق قدیمی بوده؛ علی کاظمی که صفایی فراهانی با آمدنش به این مراسم نشان داد تا چه اندازه به او علاقه دارد.
حضور مهندس با استقبال شایان حاضرین روبه‌رو شد و تقریباً همه حاضرین به استقبال او آمدند و در همان ردیف نخست در حلقه دوستان جای گرفت. صفایی هنوز درست ننشسته بود که از او دعوت کردند تا پشت تریبون برود. چه آنکه صحبت‌های او همیشه شنیدنی بوده؛ چه آن روزهایی که ریاست فدراسیون فوتبال را بر عهده داشت و چه آن زمان که در عرصه سیاست میداندار بود. بدیهی بود که جمعیت بعد از دو دهه حریص شنیدن صحبت‌های آقای رئیس باشند اما او در پشت تربیون تنها از اخلاق و اصول گفت و انسان بودن و شریف زندگی کردن را دوباره روایت کرد.
صفایی فراهانی در تجلیل از علی کاظمی گفت: «استاد کاظمی دوران زیادی در فوتبال بوده و به اندازه همه ما سمت داشتند. به اندازه ایشان در فوتبال نبودم. به عنوان همکار 5 سال با او همکاری داشتم اما ایشان از سال‌های دور آنجا بودند. کاظمی یک مدیر بی‌ادعا، یک مرد واقعی و پرتلاش و یک انسان بود. همیشه کمترین خواسته و بیشترین بازده را داشت. در کار مرد بود و هیچ‌گاه اشتباه را گردن پایین دستی نمی‌انداخت. صداقت داشت و همه چیز را گردن می‌گرفت. چیزی که در حال حاضر وجود ندارد. همه دنبال دیوار کوتاه می‌گردیم تا اشتباهات‌مان را به گردن آن بیندازیم. اما استاد کاظمی هیچ‌وقت نمی‌خواست از هیچ دیوار و نردبانی بالا برود.
در طول سال‌هایی که با او همکاری داشتم، یک بار مراجعه نکرد که بگوید خسته شدم. به همه یاد می‌داد، عشق شهرت نبود، هیچ‌وقت جلوی صف نبود. کمتر عکسی را می‌بینید که او حضور داشته باشد.
در زندگی‌ام آدم‌های مختلف زیاد دیدم. بعضی‌ها سال‌هاست کار می‌کنند اما از آنها کمتر اثری باقی می‌ماند. اما ایشان جزو معدود افرادی بودند که به کارشان عشق می‌ورزیدند. بدون توقع و بدون چمشداشت. بدون اینکه کسی را له کند و دنبال منفعت شخصی باشد. کاظمی مثل بازیکنی بود که جور همه را می‌کشید بدون اینکه به چشم بیاید. چرا ما نمی‌توانیم مانند او باشیم. بعد از این همه سال از دهداری تقدیر می‌کنیم و برای کاظمی تجلیل می‌گیریم. آنچه آنها انجام می‌دادند، انسان بودن بود. اینکه چگونه باشرف باشیم، مؤثر باشیم.
آنچه امروز نمی‌بینیم و مشکلات کشور دقیقاً برتافته از همین است؛ از بین رفتن صداقت، درستی و اعتماد. وقتی این مفاهیم در جامعه‌ای از بین برود، از بین می‌رود آنچه جایش را می‌گیرد نگرانی برای همه است. مملکت و آینده نیاز به چنین نیروهایی دارد.»
 مراسم بزرگداشت مرحوم پرویز دهداری معلم اخلاق و تجلیل از علی کاظمی پیشکسوت فوتبال ایران امروز با حضور اهالی فوتبال و رسانه برگزار شد. در این مراسم که با حضور خانواده مرحوم دهداری، محمدرضا پهلوان، محسن صفایی فراهانی، عبدالحمید احمدی، مهدی دادرس، بیژن ذوالفقارنسب، محمود خوردبین، رضا وطنخواه، محمود شیعی، عزیزالله محمدی، بهروز منتقمی، علی اصغر مانوسی فر، علی فتح الله زاده، حسین فرکی، علیرضا اسدی، اکبر محمدی، جهانگیر کوثری، رضا گل‌محمدی، عباس هاشمی، کاظم اولیایی، فریبرز محمودزاده، سعید فتاحی، رسول فروغی، ناصر فریادشیران، محمد صادق درودگر و جمعی از اهالی رسانه برگزار شد، در این مراسم از علی کاظمی، دبیر سابق سازمان لیگ کشورمان نیز تقدیر به عمل آمد‌.