گسترش حمل و نقل عمومي نياز اول تهران است

 
 
 
 


 
موضوع فروش صندلي‌هاي اتوبوس‌هاي تهران از منظر حمل و نقل دو روي سکه است. يک سمت طبيعتا هرچقدر وسايل حمل و نقل مجهزتر باشد، قطعا رفاه بيشتري براي مسافرها ايجاد خواهد کرد به لحاظ اينکه مسافر تمايل دارد که هم وسيله حمل و نقل و هم صندلي و امکانات مناسبي در اختيارش قرار بگيرد و اين به‌عنوان يک اصل است. از طرف ديگر، حمل و نقل عمومي اعم از مترو و اتوبوس به هر دليلي متناسب با حجم تقاضا نيست. يعني به اندازه کافي واگن وجود ندارد که ساعت حرکت مترو را کوتاه‌تر بکنند و در مورد اتوبوس هم همينطور است. وقتي صبح‌ها صف‌هاي طولاني مترو و اتوبوس را مي‌بينيم، به‌راحتي متوجه مي‌شويم که ميزان تقاضا رو به افزايش است و همچنان امکانات عمومي و حمل و نقل عمومي پاسخگو نيست. حالا روي ديگر سکه اين است که همين مردمي که حالا در صف هستند و وقتي اتوبوس داراي صندلي مي‌شود، يعني بخشي از عرضه کاهش پيدا مي‌کند. نه تنها بخشي از عرضه کاهش پيدا مي‌کند بلکه عرضه براي حمل و نقل عمومي که عموما در اختيار دهک‌هاي کم درآمدي است نيز کم مي‌شود. لذا اگر اين طرح همه‌جانبه مورد بررسي قرار نگيرد و به اندازه کافي حمل و نقل عمومي، اتوبوس نداشته باشد و صرفا بخواهند همين اتوبوس‌هاي فعلي را مشمول چنين طرحي قرار دهند، به لحاظ اينکه سمت عرضه کم شده، اما تقاضا سر جاي خودش محفوظ است، منجر به اين خواهد شد که صف‌ها طولاني‌تر شود و زمينه اعتراض هم شکل بگيرد. به نظر مي‌رسد که بايد يک تجديدنظر درست و حسابي در اين مورد صورت بگيرد. قطعا گذاشتن صندلي در مسيرهاي تقاضا مثل مرکز شهر نيست، حتما مي‌تواند رضايت مسافرها را جلب کند اما در ايستگاه‌هاي پرترافيک و پرصف، اين کار يک مقدار جاي تامل خواهد داشت. درحقيقت اين سياست براي مسيرهاي کم ترافيک مي‌تواند به افزايش رفاه منجر شود، اما در مسيرهاي پرترافيک که مردم فقط مي‌خواهند سوار شوند و به مقصد برسند؛ مثل همين واگن‌هاي مترو و اتوبوس که جاي سوزن انداختن نيست در اينصورت اگر بخواهند صندلي تعبيه کنند، طبيعتا مساله ساز خواهد بود. امروز مردم در تهران البته فقط به حمل و نقل فکر مي‌کنند نه به کيفيت حمل و نقل و تنها مي‌خواهند سر ساعت به مقصد برسند. تصميم‌گيرندگان اگر به جاي اينکه صندلي‌هاي اتوبوس را بفروشند، تدبيري مي‌کردند که فاصله بين حرکت قطارهاي مترو کوتاه‌تر شود، حتما به رضايتمندي بيشتري بين مسافرها منجر خواهد شد تا اينکه صندلي اتوبوس‌ها واگذار شوند. الان مردم ديگر طاقت افزايش گراني را ندارند چه در خصوص اتوبوس باشد يا ساير خدمات عمومي.