روزنامه شهروند
1398/09/16
به محل تمرین ما می‌آمدید افسردگی می‌گرفتید
شهروند| حذف کاراته از المپیک پاریس، سقف رویاهای المپیکی کاراته کاها در تمام جهان را به المپیک 2020 توکیو محدود کرد. این رشته برای نخستین و شاید فعلا آخرین بار در المپیک توکیو حضور دارد؛ رشته‌ای که ایرانی‌ها هم در سال‌های اخیر حسابی در آن خوش درخشیدند و قهرمانی‌های پرتعدادی را به نام خود ثبت‌کردند. حمیده عباسعلی به‌عنوان یکی از موفق‌ترین زنان کاراته‌کاهای ایرانی که مدال‌های نقره و برنز جهان را در کارنامه‌اش دارد، این روزها خیلی سخت برای رسیدن به المپیک تلاش می‌کند. خیلی‌ها او را اصلی‌ترین گزینه برای تکرار مدال تاریخی کیمیا علیزاده و خوشرنگ‌تر شدن آن در المپیک توکیو می‌دانند. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» با حمیده عباسعلی را می‌خوانید:از لیگ جهانی کاراته وان مادرید شروع کنیم که چند روز قبل با کسب مدال برنز برای شما به پایان رسید؟
لیگ جهانی مادرید، آخرین مرحله این رقابت‌ها در سال 2019 بود، به همین علت همه مدعیان به دنبال تثبیت یا بهبود جایگاه خود در رنکینگ جهانی بودند. به واسطه اهمیت بالای المپیک، تمامی مسابقات از کیفیت بالایی برخوردار است، چون کسب سهمیه از طریق رنکینگ شاید بهترین روش برای رسیدن به توکیو باشد.
از مدالی که در مادرید گرفتید، راضی بودید؟
در مسابقه قبلی در روسیه پنجم شدم و تمریناتم را خیلی جدی‌تر دنبال کردم تا در مادرید نتیجه بهتری بگیرم. قطعا همه کسانی که در مسابقه شرکت می‌کنند، دنبال بهترین اتفاق هستند، اما شاید روز مسابقه چیزی که می‌خواهی به دست نیاوری. من هم با اینکه هدفم رسیدن به فینال بود، مقابل حریف یونانی که بارها شکستش داده بودم، باختم و با رفتن او به فینال راهی شانس مجدد شدم. در رده‌بندی هم رقیبی از کشور ژاپن را که مهد کاراته دنیاست، شکست دادم و برنز گرفتم. در کشور ما همه دنبال نتیجه هستند، اما در مجموع خودم از این نتیجه رضایت داشتم.
دقیق توضیح می‌دهید که چه شانسی برای المپیکی‌شدن دارید؟
در کاراته پنج وزن اصلی داریم که در مراحل مختلف لیگ جهانی مسابقات آن برگزار میشود. این پنج وزن برای المپیک به سه وزن المپیکی تبدیل میشود؛ به شکلی که دو وزن پایین و دو وزن بالا با هم ادغام شدند. من در وزن المپیکی هفتم هستم، اما در وزن خودم جایگاه دوم را دارم. با حفظ همین جایگاه دومی در وزن خودم می‌توانم سهمیه المپیک را بگیرم، چون از هر وزن دو نفر اول المپیکی می‌شوند. من با نفر سوم 120 امتیاز فاصله دارم، اما هنوز پنج مرحله دیگر باقی مانده و نمی‌توانم به این اختلاف بسنده کنم. باید در مسابقات آتی هم روی سکو بروم تا به هدفم برسم. البته کسانی که از طریق رنکینگ سهمیه نگیرند، می‌توانند در آخرین مرحله لیگ جهانی در پاریس با رفتن روی سکو به المپیک برسند.
حتما می‌دانید که توقعات از کاراته در این دوره از المپیک بالاست؟
توقعات که بالاست، اما فعلا تمام تمرکزمان روی کسب سهمیه است. به جز من بچه‌ها در سایر اوزان هم شانس دارند سهمیه بگیرند. هر چقدر به المپیک نزدیک‌تر می‌شویم، رقابت سخت‌تر میشود و استرس بالاتر می‌رود. از نظر روحی باید خودمان را بالانگه‌داریم. متاسفانه در ورزش ما وقتی ورزشکاری در مسیر پیشرفت یک بار هم می‌بازد، از او انتقاد می‌کنند. برد و باخت برای همه ورزشکاران هست و هر کسی باید از این تلنگرها استفاده‌کند. بعد از باخت هر ورزشکار، افرادی هستند که می‌خواهند او را از مسیرش دور کنند. کاراته فعلا برای اولین و آخرین بار در المپیک حضور دارد و همه دنبال این هستند که بین اولین‌ها باشند. امیدوارم همه به دنبال کمک به ما باشند، نه اینکه حاشیه درست کنند. این‌طور نباشد که با یک باخت بگویند فلان ورزشکار دیگر به درد نمی‌خورد!
نسبت به بالا بودن توقعات، ملی‌پوشان کاراته امکانات لازم را هم در اختیار دارند؟
شرایط خوب است. ما در آکادمی ملی المپیک تمرین می‌کنیم و اسکان داریم. قبلا سال‌ها در سالن کبکانیان تمرین می‌کردیم که اصلا در شأن ورزشکاران حرفه‌ای نبود. هر کسی آنجا می‌آمد، افسردگی می‌گرفت! اصلا کسی به وضع اسکان و غذای ما اهمیت‌نمی‌داد. با وجود این سال‌ها آنجا تمرین کردیم و نتیجه هم گرفتیم. الان شرایط خیلی بهتر شده و کمیته ملی المپیک هم تلاش زیادی می‌کند. البته شاید ما کاراته‌کاها کم توقع هستیم که مثل سایر ورزشکاران گلایه نمی‌کنیم.
مردم حمیده عباسعلی را به‌عنوان یک برند در کاراته بانوان می‌شناسند و از او در المپیک مدال می‌خواهند.
اول از همه برای من مهم است سهمیه کسب کنم، چون هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست. همان‌طور که گفتم راه طولانی تا پایان مسابقات لیگ جهانی باقی مانده و باید تا آخرین لحظه برای رسیدن به المپیک بجنگم. المپیک برای من و هم‌تیمی‌هایم مدت‌هاست شروع شده، چون ماهی یک بار باید در مسابقات سنگین لیگ جهانی شرکت کنیم و اصلا وقتی برای استراحت در این چند سال نداشتیم. یک ورزشکار نمی‌تواند همیشه در اوج باشد، اما می‌دانم که مردم به من لطف دارند و توقعات هم از من بالاست. من المپیک را تجربه نکردم، اما با کسانی که در المپیک بودند، صحبت کردم و می‌دانم المپیک شرایط متفاوتی با همه مسابقات دارد. امیدوارم بتوانم بعد از کسب سهمیه، در المپیک مدال خوشرنگی بیاورم و تاریخ‌ساز شوم، اما نمی‌توانم قولی دراین‌باره بدهم.
سایر اخبار این روزنامه
فرار به جلو متحدان اروپایی برجام
نفس کاشی‌های «شیخ لطف‌الله» بند آمد
در عزای یک عروسی
هیچ بن‌بستی در فرآیند خدمات داوطلبانه وجود ندارد
فرانسه در اعتصاب سراسری
«اسلام آباد» یک روز پس از گلوله باران
فرهنگ برج‌سازی در موسیقی و هنر
به محل تمرین ما می‌آمدید افسردگی می‌گرفتید
صفحه شهرونگ
بپذیریم که اشتباه کردیم
عراقچی: همه معتقدند آمریکا ریشه تنش ها در برجام است
صداي دانشجو
