راهکارهای کاهش تنش‌های سیاسی

 
 
 
 


نگاهي به گذشته چهل ساله نشان مي‌دهد که قطار مسئولان کشور به نوعي در ايستگاه‌هاي مختلف افراد را پياده مي‌کند و اين افراد يا به حاشيه رانده مي‌شوند يا با عناويني حذف مي‌شوند. علت اين مساله نيز به نبود احزاب در ايران باز مي‌گردد، يعني افراد به جاي احزاب مسئوليت‌هايي را بر عهده مي‌گيرند و پس از مدتي بدون پاسخگويي در مورد نحوه عملکردشان کنار مي‌روند. برخي به نهادهاي انتصابي همچون مجمع تشخيص مصلحت نظام جذب مي‌شوند و عده‌اي ديگر نيز به‌کل از دايره مديران خارج مي‌شوند. از اين جهت چندي پيش پيشنهاد دادم اکنون که در کشور حزب به معناي واقعي کلمه نداريم باشگاهي از نخبگان داشته باشيم؛ بدين نحو که مجموعه‌اي از وزرا، استانداران و مديران کل سابق تشکيل شود تا حداقل از تجارب اين افراد براي اداره امور کشور در حوزه‌هاي مختلف استفاده کنيم. لذا تا زماني که حزب واقعي، نه اين کلوپ‌هاي خانوادگي که به اسم حزب فعاليت مي‌کند، نداشته باشيم، قطعا افرادي هم که در پست‌هاي متفاوت قرار مي‌گيرند به دليل اينکه با سازوکار مشخص حزبي بالا نيامده‌اند به راحتي از زير بار مسئوليت شانه خالي مي‌کنند در حالي که اگر ساختار و سيستم حزبي در کشور برقرار باشد هر مسئولي قصور کند حزب متبوعش او را باز خواست خواهد کرد. تا زماني که ساختار حزبي در کشور حکم فرما نباشد نه حزبي خواهيم داشت نه مي‌توان توقع داشت که تنش‌هاي سياسي کاهش يابد؛ چرا که افراد به‌صورت فردي وارد فرايندهايي مثل انتخابات مي‌شوند و زماني که به مقامي رسيدند قطعا موافقان و مخالفاني نيز پيدا مي‌کنند که هرگونه اقداماتشان باعث ايجاد تنش در جامعه مي‌شود. از طرف ديگر اکنون درآستانه انتخابات قرار داريم و مسلما از بين کساني که ثبت نام کرده‌اند بخشي تاييد صلاحيت خواهند شد وعده‌اي کنار مي‌روند. همين مساله باعث مي‌شود که بازهم در جامعه اختلاف ايجاد شود و آنهايي که کنار رفتند طي 4 سال مخالف انتخاب‌شدگان مي‌شوند و در طول 4 سال عليه آنها دست به اقداماتي مي‌زنند. به هر صورت کار سامان نخواهد يافت تا اينکه برنامه‌ها به‌صورت کلان‌نگري در سرلوحه کار احزاب و سازمان‌ها قرار بگيرد و آنها اعضاي خود را معرفي کنند تا وقتي وارد مجلس يا دستگاه‌هاي اجرايي شدند، حزب پاسخگو باشد. يکي ديگر از راهکارهايي که مي‌توان بر اساس آن تنش‌هاي سياسي را کاهش داد اين است که در شرايط فعلي همه جريانات سياسي فارغ از اختلافاتي که دارند با در نظر گرفتن منافع ملي در راستاي وحدت قدم بردارند تا کشور از اين شرايط عبور کند. اقدامات دولت در راستاي تحقق مطالبات مردم و پاسخ به افکار عمومي و عدم اتخاذ تصميمات چالش برانگيز که مي‌تواند هزينه‌ساز بوده و واکنش‌هاي متفاوتي را در پي داشته باشد، از راهکارهايي است که مي‌توان از بروز حاشيه‌هاي سياسي در جامعه جلوگيري کرد. البته اين مساله بيش از همه در اختيار دولت و حاکميت است چرا که ‌اگر همه چيز به نحو احسن انجام شود و نسبت به تصميمات اتخاذ شده و اقدامات اعتراضي به‌وجود نيايد طبيعتا تنشي هم بروز و ظهور نخواهد کرد.