ترکیه و ورطه ادلب

در مورد اظهارات وزیر امور خارجه ترکیه که روسیه و ایران را حامیان حکومت بشار اسد دانست و گفت باید این کشورها در بحران ادلب ورود کنند و از درگیری در منطقه کاهش تنش جلوگیری کنند باید اظهار کرد که آن‌ها انتظار دارند در این مساله دخالت کنند و اوضاع را به نفع خود مصادره کنند و درگیری ایجاد کنند اما طرف‌های مقابل هیچ عکس‌العملی نشان ندهند و صرفا در میز مذاکره حاضر شوند اما این روزها وضعیت متفاوت شده است و بحران در استان دو میلیون نفری ادلب وخیم‌تر شده است و راهکارهای گذشته عملا به کار نمی‌آید. استانی که در شمال شرقی سوریه واقع شده است و از اهمیت بسزایی برای دولت سوریه برخوردار است و به نحوی تبدیل به حیاط خلوت ترکیه شده و این کشور روی این منطقه حساب ویژه‌ای باز کرده بود. ترکیه در وهله اول نگران سرازیر شدن آوارگان به سمت مرزهای خود است و نمی‌خواهد متحمل آسیب‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن شود. از سوی دیگر ترکیه یک ادعای تاریخی نیز نسبت به این منطقه و حاکمیت آن دارد و این دلایل سبب شده است تا از این بحران پا پس نکشد. واقعیت این است که ترکیه در این شرایط که وضعیت خاورمیانه بحرانی است حاکمیت سوریه را به رسمیت بشناسد و از تمامیت ارضی آن دفاع کند زیرا حفظ آن به نفع تمامی طرفین است و حتی سبب می‌شود تا ترکیه از بحران آوارگان نجات یابد و از سوی دیگر ناامنی‌های مرزی به شکل بهتری برای این کشور از بین برود. ترکیه باید بپذیرد که مساله سوریه توسط مردم خود این کشور حل می‌شود و در غیر این صورت تبدیل به ورطه‌ای برای این کشور می‌شود که به راحتی نمی‌تواند از آن خارج شود. با نگاهی بی‌طرفانه باید گفت که راه خروج از بحران ادلب برگزاری جلسه‌ای دیگر میان طرف‌های درگیر است تا به یک توافق برسند. توافقی که دیگر از سوی معارضان و ترکیه زیر پا گذاشته نشود و شرایط را برای برقراری آرامش در این منطقه مهیا کند. مهم‌ترین چالش هم در این میان جمعیت میلیونی ادلب است که کار را برای طرفین سخت کرده است. جمعیتی که تعداد قابل توجهی از آن‌ها با دولت مرکزی مشکل دارند و این مقوله در سال‌های اخیر به خوبی خود را نشان داده است. ترکیه در این میان قصد دارد تا از این نارضایتی بهره جوید و به نحوی منطقه ادلب را تبدیل به یک منطقه امن و حیاط خلوت برای خود کند تا نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد و ابزار فشار در دست داشته باشد. کشته شدن تعدادی از نیروهای ارتش در این منطقه کار را پیچیده‌تر کرد به نحوی که نمی‌توان برای آن آینده مشخصی متصور شد. فارغ از جناح بندی در این مساله باید گفت که در وهله اول رسیدگی به مطالبات مردم آن منطقه و در وهله دوم حفظ تمامیت ارضی سوریه راه خروج ترکیه و سوریه از این ورطه است و قطعا به نفع تمامی طرف‌های درگیر خواهد بود.