وعده‌های رئیس‌جمهور به زنان

مجید ابهری‪-‬ در میان وعده‌های انتخاباتی به جز وعده‌های عمومی‌که شامل حال همه ملت می‌شد به بخش‌هایی از جمعیت جامعه از جمله زنان و جوانان وعده‌های خاصی داده شد. در مورد جوانان گفتنی بسیار است و باید در موقع خود به آنان پرداخت اما در مورد زنان با توجه به سخنان رئیس‌جمهور در کنفرانس زنان که گفته بود:« من می‌خواستم وزیر زن معرفی کنم اما نشد» باید بگویم که از وعده‌های انتخاباتی او وعده وزیر زن در کابینه قبل و فعلی بود. اما آقای رئیس‌جمهور اشاره نکردند که چرا نشد و چه کسانی مانع بودند. آیا ایشان وزیر زن و کاندیدای وزارت به مجلس معرفی کردند و مجلس مخالفت کرد؟
غیر از سه مشاور زن که ایشان در دولت خود دارند کدام وزیر زن به مجلس معرفی شده که حالا جواب منفی گرفته است. موضوع برتری زنان یا مردان نیست موضوع این واقعیت است که بانوان کشور بعد از انقلاب اسلامی‌توانمندی‌های فرهنگی، تخصصی و علمی‌خود را در زمینه‌های مختلف به جهانیان ثابت نمودند. متاسفانه این عبارت ناراحت‌کننده می‌خواستیم اما نشد باعث گردیده که بسیاری از گفته‌ها و وعده‌ها، جای خود را به وعده‌های انجام نشدنی بدهند. رئیس‌جمهور در مقابل گفته بود که قصد داشتیم وزارت ویژه امور زنان تاسیس نماییم، مگر قرار است برای حل مشکلات هر قشر و وضعیت، وزارتخانه‌ای در رابطه با آن تاسیس گردد تا وعده‌ها تحقق یابند؟ مجلس فعلی که اکثریت قابل توجه آنان همسو و هم نظر با رئیس‌جمهور هستند آیا در مقابل انتخاب وزیر زن ایستادگی و مخالفت کرده‌اند؟
متاسفانه بخش عمده‌ای از این‌گونه گویش‌ها و وعده‌ها جنبه مصرف انتخاباتی پیدا کرده و برای اقشار خاص بیان می‌گردد. توقع کارشناسان این بود که حداقل در یک یا دو رشته تخصصی، از وزرای زن استفاده شود تا هم احترام و جایگاه زنان به جهانیان ثابت گردد و هم لیاقت و توانایی بانوان به اقشار مختلف اثبات شود. وقتی سفیر و مشاور ریاست جمهوری زن داریم چه بهتر که وزیر زن نیز داشته باشیم تا در جهان حرفی برای گفتن داشته باشیم. هیچ لزومی‌ندارد که برای انجام خدمات تخصصی یا اقشار خاص، وزارتخانه‌ای تاسیس گردد مثلا برای ارائه خدمات به خانواده، وزارت خانواده ایجاد گردد. همانگونه که برای ارائه خدمات به جوانان، وزارت جوانان و ورزش تاسیس شده اما قدمی‌برای جوانان جامعه برنداشته شده است. وزارت زنان نیز اگر تاسیس می‌شد به همین سرنوشت دچار می‌شد. توقع از رئیس‌‌جمهور این است که در محافل اقشار خاص یا مجامع تخصصی به‌ گونه‌ای سخن نگوید که گویی دستشان برای انجام فعالیت‌های ویژه ریاست جمهوری بسته است. مردم بسیار علاقمند
هستند بدانند که آنهایی که دستان رئیس‌جمهور را بسته‌اند چه کسانی هستند تا حداقل مردم پاسخ آنها را بدهند و اگر چنین نیست چرا عالی‌ترین مقام اجرایی کشور بعضی از مسائل را به عهده مجهولات واگذار می‌کند. باید به دور از


هرگونه پیش داوری
باور کنیم که به اندازه 40 ساله بعد از انقلاب هیچ‌گاه زنان مشاغلی به این اندازه نداشتند و حضور چشمگیر زنان در تمام زمینه‌های تخصصی، پزشکی و حتی فضانوردی و مشاغل ورزشی نشانگر اهمیت نظام جمهوری اسلامی‌به مقام زن می‌باشد. از آقای رئیس‌جمهور تقاضا داریم هنگامی‌که صحبت بسته شدن دست‌هایشان را می‌کند مستقیما اشاره به افرادی که کارشکنی مخفی دارند، نیز بکنند.