استراتژی اقتصاد ی نداریم

کاظم سلیمی‪-‬ تاکتیک گفتمان و دیدگاههای مجلس ما به خصوص در مباحث اقتصادی در 40 سال گذشته که مهم ترین آن بحث بودجه بندی است ، نشان داده دخالت آنها در مباحث اقتصادی حداکثر دو درصد بوده است. یعنی جایگاه مجلس از لحاظ فضا سازی ، تصمیم و تدوین جایگاه اقتصادی کشور کم بوده است.یعنی گفتمان و برنامه‌هایش و احیانا تصمیم سازی آنها زیر دو درصد بوده است، تا این بخواهد در شرایط فعلی با این شرایط اقتصادی و فضای کشور بخواهد پیشنهادی را در غالب تعطیلی 3 ماهه برای جلوگیری از شیوع و نابودی بیماری کرونا بدهد. جایگاه مجلس درتصمیم‌های کشور بالاخص در نقطه نظرات این چنینی ضعیف است. این که مجلس بخواهد طرحی را تصویب کند که کارشناسی بشود ودر عین حال شایدها و بایدهای ریز اقتصادی را در آنجاتجزیه وتحلیل وتبیین شود. خیلی مشکلات دارد.
نکته بعد آن است که اگر کشورهایی مانند چین و برخی کشورها با این بیماری مبارزه کرده و چالشهای آن را سپری می کنند ، از قبل برنامه و استراتژی درست دارند. در حال حاضر شرایط گفتمانی کشور به خصوص در بخش اقتصادی بحث تاکتیکها و روشهاست.تاکتیک همیشه در قبال بحث برنامه و استراتژی ترسیم می شود.یعنی شما در کشور برای چند سال آینده جایگاههای تصویر سازی و استراتژی برنامه ای دارید که احیانا با توجه به اتفاقات تاکتیکهایی به کار گرفته می شود که آن برنامه ورشد اقتصادی مورد نظر یا حتی بحث تولید فضاسازی روبه رشد داشته باشد. واقعیت امر در کشور ما این است که چه سرمایه گذار
و چه تولید کننده یا اقتصاددان و
دانشگاهی ، در حال حاضر اگر بخواهیم در این شرایط تاکتیکی را ترسیم کنیم که این فضا را سپری سازیم ،جای گفتمانی برای این کار وجود ندارد. تاکتیک برای چیست ؟


ما کدام استراتژی در کشور داشتیم که راهبردی باشد ؟
امروز چه تاکتیکی به کار برده ایم که پیش بینی شده باشد.تمام کشورها برنامه چندین ساله برای اقتصاد دارند تا اقتصادشان به رشد برسد و هر که کشور دیگری هم بخواهد در رشد اقتصادی آنها شیطنتی هم کند ، بلدند چگونه رفتار کنند.چرا ؟ چون برنامه دارند و استراتژیشان برای سرمایه گذار و تولید کننده وهم مردم مشخص است.اگر بخواهیم مقیاس چین را مثال بزنیم اصلا قابل قیاس با ما نیست.نکته بعدی این است که در قبال بحث فضاسازی کشور برای کرونا هنوز برنامه درستی نداریم.
همین تهران را هم بخواهیم قرنطینه و تعطیل سیستمی کنیم ، بیش از 30 میلیون شغل روزمزد دارد یعنی اگر کارگر وکارمند و...یک روز سرکار نروند، پولی ندارد که زندگیش را بچرخاند لذا با توجه به این موارد بستر تعطیل کردن 3 ماهه از نظر اقتصادی خطرناک است . دولت این خطر را احساس کرده که تعطیلی باعث اعتراض مردم به خاطر گرسنگی و بی پولی می شود. بنابراین آمد گفت تعطیلی معنا ندارد، چون خودشان می دانند اشتغال ما در شرایط فعلی کشور اشتغال پنهان و مضمحلی است. دستفروشی یا درآمد زایی روزانه نکاتی است
که نمی شود با فرمتهای قرنطینه ای، آنها را جمعش کرد، مگر این که دولت بگوید این 3 ماه کل هزینه‌های شما را اعم از حقوق و وام و...پرداخت می کنم. متاسفانه دولت توانش را ندارد.اقتصادی در دستش نیست تا بحث سازماندهی هدایتی و حمایتی مردم را در بعد اقتصادی ترمیم کند. نکته دیگر آن است اگر واقعا مجلسی‌ها که در روزهای آخر کاری هستند، بعید می دانم انرژی بگذارند وهمراهی کنند در بحث فضاهای بعدی ، ما دوسه ماه دیگر که این ویروس از بین برود ، تازه مشکلات اقتصادیمان غوغا می کند . بعد اشتغال درآمدزایی و تولید ما معضل پیدا می کند.اگر واقعا دنبال این هستند که مشکل حل شود ، باید بنشینند عالمانه و عاقلانه با ابزارهای علمی وبا پتانسیلهای درهم تنیده پشت پرده اقتصادی ، بتوانند برنامه شفافی را تنظیم کنند.مردم این فضا خسته شدند و اعتمادی به گفتمان دولت دارند، هر چه به آنها بگوییم نه باور می کنند ونه همراهی می نمایند. بنابراین باید با شیوه درست اعتماد از دست رفته این چند ماهه را به دست آورد.