روزنامه ابتکار
1399/02/07
«ابتکار» از نقاط اشتراک و افتراق اصولگرایان در مجلس آینده گزارش میدهد رفاقتها و رقابتهای فراکسیونی در مجلس یازدهم
الهام برخورداراصولگرایان شاید تا به حال هیچ وقت تا این اندازه فعال نبودند. این جریان سیاسی از زمانی که در انتخابات مجلس یازدهم توانستند همه نیروهای خود را در غیاب رقیب وارد بهارستان کنند، شروع به برنامهریزی و سازوکارها برای مجلسی کردند که هنوز فعالیتش را آغاز نکرده است. اصولگرایان که همچنان درگیر دعواهای درونی بر سر ریاست مجلس یازدهم هستند و لابیها برای مشخص شدن رئیس یازدهمیها ادامه دارد، حالا صحبت از فراکسیونها احتمالی آن میکنند. به گونهای که روز گذشته شمسالدین حسینی، منتخب مجلس یازدهم و وزیر اقتصاد دولت دهم در گفتوگویی با بیان اینکه جمع ما احمدینژادیها در مجلس به ۵۰ نفر رسیده است، گفته بود: این افراد با هم فصل مشترک دارند و با هم سالها همکاری کردهاند، بنابراین به دنبال تشکیل فراکسیون هستیم.
با توجه به اینکه یاران احمدینژاد نیز یکی از مدعیان کسب صندلی ریاست هستند، آیا بر این اساس میشود گفت که در مجلس یازدهم شاهد تشکیل چند فراکسیون اصولگرایی در مجلس باشیم؟ فراکسیونهایی برگرفته از طیفهای مختلف اصولگرایی راهیافته به مجلس از جمله فراکسیون نواصولگراییها، پایداریچیها، اصولگرایان سنتی و احمدینژادیها. با در نظر گرفتن رقیب بودن، هر کدام از این طیفها چقدر میتوانند در آینده تعامل و یا تضاد داشته باشند و آیا اصلا امکان تعامل این رقبای درونی با هم وجود دارد؟
شمسالدین حسینی در گفتوگو با «اقتصاد آنلاین» گفته است: وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدینژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دادند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟ نه. بنابراین ما با هم جلساتی داریم، اما آن جلسات فقط محدود به مدیران و وزیران دولت نهم و دهم که برای مجلس انتخاب شدهاند، نیست و صرفا آمال این افراد نیز دولت نهم و دهم نیست. بخش قابلتوجهی از نمایندگان منتخب با سنجش سلوک رفتاری و عملکردی مدیران دولت نهم و دهم، نسبت به همکاری و همگرایی ابراز تمایل میکنند و ما هم استقبال میکنیم. تعداد زیادی از نمایندگان ادوار که به مجلس یازدهم راه یافتهاند هم از جمله مدافعان دولت نهم و دهم هستند.
از دعوا بر سر ریاست تا جنگ فراکسیونی
بنابراین با توجه به این صحبتها و موضعگیریها، مجلس آینده چالشیتر از آن چیزی خواهد بود که تا به حال با توجه به دعواهای درونیشان به نظر میرسید. درواقع طیفهای مختلف اصولگرایان که مجلس یازدهم را به طور کامل در دست گرفتهاند به هیچ وجه یکدست نیستند. برای مثال، برخی از یاران رئیس دولت نهم و دهم در جبهه پایداریها قرار دارند و یا در میان نواصولگرایان ما چهرههایی از اصولگرایان سنتی را میبینیم. بنابراین این تقسیمبندی چهار طیف نواصولگرایان، پایدرایها، اصولگرایان سنتی و در نهایت احمدینژادیها هر کدام در درون خود افرادی از طیفهای دیگر را دارند. با این حال تاکنون هیچکدام از آنان راضی به کنارهگیری و ائتلاف نشدهاند و میخواهند از این شرایطی که در اختیار این جریان قرار گرفته نهایت استفاده را برده و بیشترین غنائم را صاحب شوند. چرا که اگر قرار بود لابیها برای همگرایی و وحدت پاسخ دهد پیش از انتخابات این رویکرد جواب میداد.
ما در مقابل پایداریها که سرسختترین طیف اصولگرایی به حساب میآید و در هر دوره خواهان سهم بیشتری است، حالا یاران احمدینژاد را داریم که به صورت مستقل وارد مجلس شدند و حالا که به زعم خود از مرحله سخت ماجرا عبور کردهاند به هیچ وجه میدان را برای دیگر مدعیان خالی نمیکنند. یا در آن سوی داستان نواصولگرایی وجود دارد که وقتی پایداریها برای ماندن در لیست اعلام کردند که اسم قالیباف باید خط بخورد، شهردار سابق تهران اعلام کرد که در صورت موافقت اصولگرایان با این شرط به صورت مستقل وارد انتخابات خواهد شد و هیچ ابایی از جدا شدن از آنها ندارد. حتی در مانیفست این طیف هم به نوعی عبور از اصولگرایی کنونی وجود دارد. بنابراین به نظر میرسد جدال برای کسب صندلی ریاست درواقع شروع دعواهای درونی اصولگرایان است.
با این حال نباید فراموش کرد که اصولگرایان و فراکسیونهای احتمالی دارای نقاط اشتراکی هم هستند و قطعا در برخی مسائل اجماع خواهند کرد. اصلیترین و نمایانترین نقطه اشتراک آنها مخالفت با دولت روحانی است، حالا برخی طیفها شدیدتر و برخی ملایمتر برخورد خواهند کرد. هر چند برخی کارشناسان و فعالان سیاسی معتقدند با توجه به شرایط کنونی کشور، احتمالا این برخوردها کمتر شود و شاهد نزاعی بین دولت و مجلس یازدهم نخواهیم بود. اما در روشها و شیوهها اختلاف خواهند داشت.
درواقع علاوه بر ریاست مجلس، کمیسیونها با وجود مدعیان زیادی که این جریان دارد میتواند محل اختلاف اصولگرایان در مجلس یازدهم باشد. برای مثال کمیسیون اقتصادی یکی از همین کمیسیونهای دردسرساز برای اصولگرایان خواهد بود؛ چراکه اگر به مدعیان کسب این صندلی نگاهی بیندازیم که یکی چون شمسالدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت احمدینژاد و دیگری الیاس نادران، نماینده ادوار مجلس است که از منتقدان دولت احمدینژاد، محسوب میشود. بنابراین چالشها در مجلس یازدهم خیلی جدیتر خواهد بود و اینگونه چالشها در مجلس آتی وحدت و یکپارچگی را از بین خواهد برد.
احمدینژادیها که چراغ خاموش توانستند به مجلس یازدهم راه یابند، حالا جسورتر برنامههای خود را پیش میبرند. طیفی که مورد طرد بسیاری از اصولگرایان قرار گرفته بودند حالا مدعی تشکیل فراکسیون هستند. قطعا آنها به تنهایی شاید در اینجا نتوانند برنامههای خود را پیش ببرند، پس باید دید با کدام طیف نقاط اشتراک بیشتری دارند. در اینجا دو تحلیل و گمانهزنی وجود دارد یکی ائتلاف آنها با نواصولگرایان، از این جهت که با نگاهی به مواضع هر دو نسبت به اصولگرایان سنتی که خود را از آنها جدا میدانند. نکته دیگر مدعی جریان سوم بودن است، نواصولگرایی که خیلی تمایل ندارد خود را اصولگرا معرفی کند و جریان «جوانان مومن انقلابی» را راهندازی کرد، با احمدینژادیهایی که خود را جریان جدید تلقی میکنند، یکی دیگر از نقاط اشتراک این دو محسوب میشود. پس به نظر میرسد در مجلس یازدهم این دو طیف در کنار هم مقابل پایداریها قرار بگیرند و در آن سو اصولگرایان سنتی و موتلفه نقش میانجی و پدر یازدهمیها را بر عهده بگیرند. درواقع جدال بیشتر بین این دو جبهه خواهد بود و فراکسیونها بر همین مبنا تقسیم میشود؛ چراکه نقاط اشتراک قالیباف با احمدینژادیها بیشتر از پایداریهاست.
تحلیل دوم اما درست عکس این است، یعنی احمدینژادیها با با توجه به اینکه برخی از آنها در طیف پایداریها قرار گرفتهاند را به این جناح نزدیکتر میبینند و میگویند قالیبافیها و اصولگرایان سنتی در یک سو قرار دارند و پایداریها و احمدینژادیها در مقابل آنها خواهند بود.
باتوجه به تحلیلها و تلاشها و لابیهایی که تاکنون از سوی طیفهای مختلف این جریان دیده شده است، به نظر میرسد ما شاهد تشکیل چندین فراکسیون مختلف اصولگرایی در مجلس یازدهم خواهیم بود که اتفاقا نقاط افتراق آنها بیش از نقاط اشتراکشان است. چرا که هر کدام از این فراکسیونها مدعی بهتر اداره کردن مجلس هستند و میخواهند همان رویکرد جداییطلبی خود در انتخابات اسفندماه ۹۸ را پیش بگیرند. بنابراین تضادها در مجلس آتی خیلی نباید دور از انتظار باشد.
سایر اخبار این روزنامه
«ابتکار» فرصتها و چالشهای حضور مستقل خبرنگاران در فضای مجازی را بررسی میکند
فیلترهای عبور از خط قرمزهای رسانه
علیرضا صدقی
بحران فضای عمومی در ایران
«ابتکار» از نقاط اشتراک و افتراق اصولگرایان در مجلس آینده گزارش میدهد
رفاقتها و رقابتهای فراکسیونی در مجلس یازدهم
چالشهای مردم و متروسواری در قطارهای شلوغ با ماسکهای کمیاب در شرایط غیرعادی که قرمز نیست!
کدام کسبوکارها از شرایط خاص شیوع کووید19 سود کردند؟
فرصتهای اقتصادی تهدید کرونا
ادامه گمانهزنیها درمورد سلامتی رهبر کرهشمالی
رئیسجمهوری در دیدار با جمعی از فعالان اقتصادی:
باید خودمان را با کرونا سازگار کنیم
چگونه عربستان با سرمایهگذاری در ورزش قصد دارد چهره خشن خود را پنهان سازد؟
دیپلماسی ورزشی به سبک بن سلمان
رهبر انقلاب اسلامی در مراسم انس با قرآن:
خیانت نکردن در امانت شامل مسئولیت هم میشود
رهبر انقلاب در پیامی درگذشت آیتالله امینی را تسلیت گفتند
وداع با یار دیرین امام
رهبر انقلاب در پیامی درگذشت آیتالله امینی را تسلیت گفتند
وداع با یار دیرین امام