گزینه های آمریکا

فریدون مجلسی‪-‬ با نزدیک شدن موعد زمانی لغو تحریم های تسلیحاتی ایران از سوی سازمان ملل تلاش های
ایالات متحده برای تمدید این تحریم ها نیز افزایش یافته است. ایالات متحده با خروج خود از برجام و نادیده گیری تعهدات خود مجموعه از تحریم های جدید را به طور یکجانبه علیه تهران وضع کرده است، این تحریم ها از دید واشنگتن برای همه جهان الزامی‌است و تقریبا چنین وضعیتی را نیز شاهد هستیم که طرف های مختلف از این تحریم ها تبعیت می‌کنند. با این حال آنچه در شرایط کنونی مدنظر کاخ سفید است تحریم های تسلیحاتی است که با پایان آن ممکن است روسیه، چین یا برخی دیگر از فروشندگان سلاح بین المللی با ایران تجارت سلاح داشته باشند. واشنگتن از ابتدا تلاش کرد سیاست هایی را به کار ببندد که تهران مجاب به خروج از برجام شود تا از این طریق قطعنامه های شورای امنیت بازگردد حال با توجه به نزدیکی به موعود پایان تحریم های تسلیحاتی آنها تلاش های خود را دوچندان کرده اند. در این میان موضع اروپا نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. همانطور که در تذکرات اخیر رئیس
جمهور فرانسه و صدراعضم آلمان و سیاست های
این دو کشور نسبت به پرتاب ماهواره نظامی‌ایران شاهد بودیم به نظر می‌رسد اروپا نیز درحال مقدمه چینی است تا ایران را متهم به نقض برجام کند و چنین امری با توجه به نگرانی هایی که آنها همواره نسبت به حوزه تسلیحاتی ایران داشته اند امری عادی است. با این حال اروپا مایل است ایران به عرصه بین المللی بازگردد و آنها نیز از بازار ایران در ابعاد صادرات و سرمایه گذاری استفاده کنند و همین منجر به دوگانگی و تزلزل در سیاست های اروپا شده است. پیش بینی اینکه نتیجه کارزار جدید آمریکا برای تمدید تحریم های تسلیحاتی ایران چه سرانجامی‌خواهد داشت دشوار است اما به نظر می‌رسد ایالات متحده همه گزینه های ممکن را در این مسیر به کار ببند. از جمله شاید با افزایش تهدید و شدت عمل تا پیش از زمان موعد مقرر که اتفاقا با انتخابات آمریکا نیز قرابت زمانی دارد افزایش تنش ها یا درگیری هایی محدود را با ایران مدنظر قرار دهد تا از این طریق بتوانند خواسته خود مبنی بر تمدید تحریم های تسلیحاتی را عملی کنند.