سالمندان را در شرایط بحران رها نکنیم

 
 
 
 


ويروس کوويد- 19، اين روزها همه اقشار جامعه را درگير کرده و پس از نگراني‌هايي که در رابطه با افزايش مرگ و مير و ابتلا به اين ويروس در قشر سالمندان وجود داشت، در ابتدا اين موضوع ترس عجيبي را در ميان جامعه سالمندي کشور ايجاد کرده بود. هم‌اکنون و با توجه به تحليل‌هاي آماري در تعداد مبتلايان به ويروس کوويد- 19 در سراسر جهان و ايران، شاهد هستيم که آن ترس اوليه، خيلي مبتني بر واقعيت‌ها نبوده و پيک اين بيماري و مرگ و مير ناشي از آن فقط در ميان اقشار سالمندان نيست. سالمنداني که بيماري‌هاي زمينه‌اي دارند بيشتر در معرض ابتلا به کرونا هستند و چون انسان در سن بالا معمولا يک بيماري زمينه‌اي همچون ديابت، فشار خون، سرطان خواهد داشت، اين قشر از جامعه نيازمند مراقبت بيشتر هستند، کما اينکه بسياري از سالمندان، کرونا را شکست داده‌اند و اين نکته اميدوارکننده‌اي است. اما نکته نگران‌کننده‌اي که اين روزها در جامعه ما وجود دارد مربوط به سالمنداني است که به بيماري کرونا مبتلا مي‌شوند و بعد از سپري کردن دوره درمان، در دوران نقاهت تنها در خانه مي‌مانند. اين امر نيازمند تدابير خاص و جدي است و اينجاست که نظام مراقبت اجتماعي و نظام حمايت اجتماعي نقش موثري مي‌تواند در اين رابطه ايفا نمايد. مراقبت‌هاي بهداشتي براي سالمنداني که تنها زندگي مي‌کنند نيز موجب نگراني کارشناسان اجتماعي شده است. در مراکز نگهداري سالمندان اين نگراني وجود ندارد، چون خدمه آسايشگاه‌هاي سالمندي از آنها مراقبت مي‌کنند، اما افرادي که در منزل هستند بايد نظام مراقبت اجتماعي در مورد اين گروه از افراد جامعه با هوشمندي بيشتري وارد عمل شود. نکته ديگري که بايد در اين مجال به آن پرداخت اين است که پدران و مادراني که در منازلشان تنها مي‌مانند و فرزندان و افراد فاميل از ترس اينکه ناقل کرونا به آنها نباشند و به همين بهانه به ديدار آنها نمي‌روند، مي‌تواند باعث افزايش افسردگي در ميان اين قشر شود. خدا نکند در چنين شرايطي سالمندي تنها بماند. از يک طرف اخبار و اطلاعاتي که از طريق رسانه‌ها دريافت مي‌کند، او را دچار استرس مي‌کند. از طرف ديگر بايد خودش مراقب خودش باشد و همه کارهايش را هم خودش انجام دهد، از خريد گرفته تا کارهاي ديگر. هميشه در دين اسلام و فرهنگ کشور ما صله‌رحم و بازديد از افراد مسن يک واجب بوده است. بسياري از سالمندان يک عمر به سر کار رفته‌اند و عادت ندارند بيش از چند روز در خانه بمانند و سبک زندگي اين دوران و ماندن در خانه به‌طور مستمر و طولاني براي اين افراد مي‌تواند آزار دهنده باشد. خيلي از آنها امکانات سرگرم کننده‌ معمول همچون شبکه‌هاي اجتماعي و فيلم ديدن را ندارند و اين نگراني کارشناسان اجتماعي را افزايش مي‌دهد. در دوره سالمندي بسيار از مردم بازنشستگاني هستند که آمادگي پذيرش سبک زندگي متناسب بازنشستگي را نداشته‌اند و هميشه نگراني بابت افسردگي آنها وجود داشته و حالا با طولاني شدن اين روند و در خانه ماندن آنها از ترس ابتلا به کرونا، مي‌تواند تاثيرات منفي انزواي آنها را افزايش دهد و موجب کاهش سلامت جسم و روح‌شان شود. خوشبختانه انجمن علمي سالمندي و دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي پويش‌هايي را براي ارائه خدمات تلفني و رفع نيازهاي مشاوره‌اي سالمندان و خانواده‌شان پيش‌بيني کرده‌اند. از سوي ديگر شهروندان بايد مراقبت بيشتري از قشر سالمند جامعه داشته باشد. چند روز پيش يکي از مربيان مطرح فوتبال آلمان براي سالمندان خريد مي‌کرد و اقلام خوراکي و بهداشتي را پشت در منزل آنها مي‌گذاشت. ما نيز براي همسايگان سالمند، مخصوصا افرادي که تنها زندگي مي‌کنند، اين مسئوليت و وظيفه اجتماعي را داريم که با رعايت موازين بهداشتي نيازهاي روزانه‌شان را تهيه کنيم تا زماني که از اين بحران به‌سلامت عبور کنيم.