روزنامه خراسان دیروز پرشکوه، آینده طلایی

 روزنامه نگاری در کشور ما، سابقه ای حدودا 180 ساله دارد. در واقع نزدیک به دو قرن است که دست‌کم طیف هایی از مردم ما، با روزنامه آشنایی دارند و به عبارتی، روزنامه خوان هستند. در این تکاپوی 2 قرنه، جایگاه روزنامه خراسان که امروز، چاپ دوره دوم آن، قدم به هفتاد و دومین سال عمر خود می گذارد، برای اکثریت روزنامه های پرتیراژ دیروز و امروز، دست نیافتنی است. خراسانی که امروز، چه در عرصه فضای مجازی و چه در فرایند نسخه چاپی، همچنان به فعالیت مقتدرانه خود ادامه می دهد، در پشت سر کوله‌باری از تجارب ناب و نایاب دارد. خراسان امروز، به همت خبرنگاران و نویسندگان دیروزش، از حسن عمید و ملک الشعرای بهار گرفته تا دکتر علی شریعتی، استاد شفیعی کدکنی و... افتخار امروز را رقم زده است تا با تلاش یاران کنونی اش، آینده ای طلایی را پیش رو داشته باشد. همین تلاش هاست که سبک روزنامه نگاری خراسان را به سبکی منحصر به فرد تبدیل کرده؛ سبکی که در تاریخ طولانی انتشار این روزنامه، چه در مدت کوتاه عصر مشروطه و چه در هفت دهه ای که در دوره دوم از سر گذرانده است، پایدار مانده و به رغم همه تغییرات ظاهری، آن را حفظ کرده است. خراسان در عرصه پاسخ گویی به نیاز جامعه، از همان ابتدا سعی کرد در کسوت تریبون مردم ظاهر شود و با ضریب نفوذ قابل اعتنایش، به دنبال رفع مشکلات باشد، چه در سیل سال 1329، چه در روزهای پر التهاب ملی شدن صنعت نفت، انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و چه در زمینه امداد ناتوانانی که برای رساندن پیام نیاز خود به مردم و مسئولان، وسیله ای جز روزنامه خراسان نداشته و ندارند. خراسان در تمام این سال ها، رسالت خود را حمایت از مردمی دانسته است که سرمایه واقعی رسانه ها هستند. خراسان برخاسته از یک موج یا هیجان سیاسی نیست که مانند بسیاری از جراید، با فروکش کردن التهابات، خاموش شود و رنگ از رخسارش بپرد؛ در خراسان سخن از فرهنگی است که در روح و جسم جامعه جریان دارد، فرهنگی مانا و ریشه دار که برای دوستدارانش ماندگاری می آورد و آن ها را از پیچ های تند تاریخی، به سلامت عبور می دهد. هرچند در روزگار ما، توسعه شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن های خبری، تهدیدی برای روزنامه های چاپی است، اما خراسان، ضمن حرکت همراه با فناوری های روز، توانسته است تاکنون همپای برخی دیگر از روزنامه های قدیمی و جدید چراغ رسانه مکتوب و چاپی را همچنان روشن نگه دارد و در مسیری که پیش گرفته است، با همه مشکلات موجود و تنها با حمایت خوانندگان شریفش پیش برود که سرمایه همه رسانه ها و به ویژه روزنامه ریشه دار خراسان، چیزی جز همراهی مردم نیست. در یک کلام، باید خراسان را میراثی از گذشتگان بدانیم که باید راه خود را به سوی آینده باز کند و به دست صاحبان بعدی خود برسد. این میراث گران‌قدر را پاس می داریم و در عبور از این برهه تاریخی، همراهی هر چه بیشتر خوانندگان و مخاطبان گرامی و رحمت و لطف الهی را طلب می کنیم.