تنها راه مقاومت، ماندن است

[مجتبی پارسا] فقط چند روز باقی مانده تا بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسراییل براساس توافق دولت ائتلافی، ‏انضمام غیرقانونی خاک کرانه باختری را به اسراییل پیش ببرد. بحث‌های زیادی در این باب شده که سرنوشت این ‏سرزمین در هفته‌ها و ماه‌های پیش‌رو چه خواهد شد.‏
به گزارش خبرگزاری الجزیره، سناریوهای مختلفی در مورد انضمام کرانه باختری مورد بحث قرار گرفته است. از ‏سناریوی انضمام 30‌درصد کرانه باختری که در طرح دولت ترامپ پیش‌بینی شده -که شامل منطقه دره اردن ‏می‌شود- تا سناریوی انضمام زمین‌های اطراف شهرک‌های اصلی.‏
بحث‌های سیاسی اسراییل همراه با دیپلماسی بین‌المللی به صورت موازی پیش می‌رود و همزمان، مقامات فلسطینی ‏در رام‌الله به دنبال جلب نظر کشورهای عضو اتحادیه اروپا و دولت‌های عربی برای مخالفت با اقدام اسراییل هستند.‏
اما درحالی‌که بحث‌های زیادی درباره انضمام کرانه باختری به اسراییل در کنست (پارلمان اسراییل)، میان سران ‏اروپایی و در صفحات روزنامه‌ها و رسانه‌ها صورت می‌گیرد، کمتر کسی به جوامع فلسطینی توجه می‌کند. اینکه نه ‏لزوما به لحاظ سیاسی که به لحاظ اجتماعی چه بلایی بر سر ساکنان این منطقه، خصوصا فعالان خواهد آمد. ‏ برای رشید خداری، یک فعال در دره اردن، اقدامات اسراییل برای الحاق رسمی کرانه باختری، نتیجه منطقی ‏سیاست گسترش شهرک‌نشینی یهودیان و محدود کردن فلسطینی‌ها برای ساخت‌وساز است.‏


آمارهای رسمی نشان می‌دهد که از‌سال 2016 تا 2018، اسراییل فقط 21 مورد از هزارو485درخواست مردم فلسطین را ‏برای اجازه ساخت‌وساز مجاز شمرده است. در منطقه ‏c‏ (که 61‌درصد کرانه باختری را تشکیل می‌دهد) این ‏موضوع به وضوح قابل مشاهده است. فلسطینی‌ها فقط مجاز به ساخت‌وساز در 0.5‌درصد مساحت این سرزمین ‏هستند. درحالی‌که این رقم برای شهرک‌نشین‌های اسراییلی 26‌درصد است.‏ رشید خداری به الجزیره با اشاره به تخریب‌ها و محدودیت‌های شدید برای دسترسی به زمین‌های کشاورزی از سوی ‏سربازان اسراییلی می‌گوید: «حدودا از سه‌سال پیش، ما شاهد بیشتر شدن حملات اسراییلی‌ها به جوامع بوده‌ایم. آنها همه‌نوع استراتژی را در پیش گرفتند تا ما از اینجا برویم.» رشید اضافه می‌کند:  «فعالیت ‏شهرک‌نشین‌ها هم برای تصاحب زمین‌های بیشتر، افزایش یافته است.»‏
رشید با احساس ناراحتی که در چهره‌اش نمایان است، به حرف‌هایش ادامه می‌دهد: «برای ما کاملا واضح و روشن است که دولت ‏اسراییل می‌خواهد فلسطینی‌ها را از دره اردن بیرون بیندازد تا این منطقه را هم به خاک خود الحاق کند. جنگ ‏اصلی بر سر این است که چه کسی این منطقه را تحت کنترل خود بگیرد و چه کسی می‌تواند این سرزمین را از آنِ ‏خود کند. خیلی واضح است و ما هم به وضوح این را درک می‌کنیم.»‏ منطقه دره اردن، حدود 30‌درصد کرانه باختری را تشکیل می‌دهد و حدود 65‌هزار فلسطینی در آنجا زندگی ‏می‌کنند. علاوه بر این، براساس ان.جی.او حقوق بشری «بتیسلم»، حدود 11‌هزار شهرک‌نشین یهودی هم در ‏آنجا زندگی می‌کنند که دولت اسراییل مانع ورود فلسطینی‌ها به 85‌درصد آن منطقه می‌شود.‏
اطلاعاتی که اوایل امسال در روزنامه‌ هاآرتص منتشر شد، نشان می‌دهد 90‌درصد دستورات مقامات اشغالگر ‏اسراییل به ساکنان فلسطینی این منطقه بوده است و طبق آمار «دولت اسراییل، مردم فلسطینی ‏ساکن در دره اردن را بیش از هرجای دیگری مجبور به خروج از سرزمین‌شان
کرده است.»‏ تهدیدات روزافزون اسراییل برای مردم ساکن در دره اردن و همچنین اهمیت فراوان این منطقه برای زنده ماندن ‏ایده کشور مستقل فلسطین، این منطقه را به کانون اصلی تلاش‌های فلسطینی‌ها برای مقابله با اقدامات اسراییل ‏تبدیل کرده است.‏
روز دوشنبه، هزاران فلسطینی در جنوب دره اردن گردهم آمدند تا علیه الحاق این منطقه اعتراض کنند. اقدامی ‏که در آن، تعدادی از دیپلمات‌های کشورهای خارجی نیز شرکت کردند.‏ سامی حرینی، فعال حقوق بشری ساکن منطقه «هبرون هیلز» (تپه‌های هبرون) می‌گوید: «همه ما از این وضع ‏می‌ترسیم. از اتفاق‌هایی که بعد از الحاق این منطقه رخ خواهد داد. هیچ‌کس دوست ندارد تحت قوانین اشغالی ‏زندگی کند. امروز موضوع الحاق دره اردن است و فردا الحاق تپه‌های هبرون. همه مردم به این مسأله فکر می‌‏کنند و آماده مقاومت هستند.»‏ مقاومت جمعی
محمود سلیمان زواره، فعال فلسطینی دیگر به الجزیره می‌گوید، اینکه دقیقا چه اتفاقی قرار است در عمل بیفتد، ‏سوال بسیار مهم و پیچیده‌ای است که هیچ‌کدام از ما پاسخ آن را نمی‌دانیم. اما فلسطینی‌های این مناطق به خوبی ‏می‌دانند که تنها راه موجود برای مقاومت، حضور آنها در این مناطق است.»‏
سلیمان می‌گوید، اسراییلی‌ها با هر سیاستی ازجمله محدودیت دسترسی و مجبور کردن ساکنان به جابه‌جایی و ‏مهاجرت تلاش می‌کنند این منطقه را به خاک خود الحاق کنند؛ اما این فشارها باعث ایجاد مقاومت در میان ‏جوامع فلسطینی می‌شود و رهبران جدیدی سربرمی‌آورند. سلیمان می‌گوید: «در نهایت، اتفاقاتی که در پایین این ‏هرم قدرت (در میان مردم فلسطینی) آغاز و به بالای هرم قدرت منتقل می‌شود، آینده فلسطین را تشکیل ‏می‌دهد.» ‏ او می‌گوید: «ما به‌عنوان شهروندان فلسطینی، نباید در این تلاش تنها باشیم. این اقدامی جمعی و بین‌المللی ‏است و جامعه بین‌المللی هم باید از قوانین بین‌المللی و از ما، به‌عنوان کسانی که تحت اشغال زندگی می‌کنیم، ‏حمایت کند. جامعه بین‌الملل باید این الحاق را متوقف کند.»‏