دفاع ايران از فلسطين

به احتمال قريب به يقين دولت اسراييل در تاريخ اول جولاي طرح الحاق شهرك‌هاي يهودي‌نشين برخي مناطق كرانه باختري به سرزمين‌هاي اشغالي را عملي خواهد كرد كه تقريبا شامل 30درصد قلمروي مورد ادعاي فلسطينيان براي كشور آينده آنان است. ناگفته پيداست كه اين الحاق به طرز جبران‌ناپذيري به ايده پيش روي جامعه بين‌المللي براي ايجاد كشور فلسطين با حاكميت مستقل در كنار اسراييل پايان مي‌بخشد. 
اين نقطه ‌عطف آخر در سياست راست افراطي نتانياهو به‌طور قطع روياي استقلال را براي ميليون‌ها فلسطيني كمرنگ خواهد كرد. به درستي علايم هشدار‌دهنده زيادي ازجمله انتقال سفارت امريكا از تل‌آويو به بيت‌المقدس يا حتي به‌رسميت ‌شناختن الحاق بلندي‌هاي جولان سوريه توسط واشنگتن وجود داشت.
با اين حال الحاق سرزمين‌هاي اشغالي فلسطين، روابط اسراييل با متحدان اخير خود به‌ويژه پادشاهي‌هاي نفتي حوزه خليج‌فارس كه در ترس دايم از ايران به‌سر مي‌برند و به اميد برخورداري از حمايت در مقابل ايران به دامن اسراييل پناه برده‌اند را دچار مشكل خواهد كرد. به‌علاوه، اين تجديد رابطه باتوجه به ترس مشترك با اسراييلي‌ها از تبديل شورش‌هاي بهار عربي به زمستان اسلامي طبيعي 
به‌ نظر مي‌رسيد. درمورد سوء‌ظن اين كشورها به حمايت اردوغان، رييس‌جمهور تركيه و آل‌ثاني، امير قطر از اخوان‌المسلمين نيز همين مساله صادق بود.
با وجود تحولات ژئواستراتژيك از جنگ داخلي سوريه گرفته تا هرج و مرج در ليبي كه جهان عرب و مسلمان در جهان تجربه مي‌كند، آرمان فلسطين ديگر خبرساز اول رسانه‌ها نيست. بنابراين، كشورهاي پادشاهي نفتي حوزه خليج‌فارس با خيال راحت از مشكل فلسطين روي برگردانده‌اند. با اين حال، الحاق برنامه‌ريزي‌شده براي اول جولاي به حدي باعث تغيير اوضاع مي‌شود كه يكي از حاميان عادي‌سازي روابط جهان عرب با اسراييل يعني يوسف العتيبه سفير امارات‌متحده در واشنگتن زنگ هشدار را در مقاله‌اي كه در 12 ژوئن در روزنامه اسراييلي يديعوت آهارونوت منتشر كرد به صدا در مي‌آورد. العتيبه در اين مقاله يادآور مي‌شود كه الحاق بخشي از كرانه باختري به سرزمين اشغالي اسراييل به ‌طور قطع و يقين و با فوريت روياي اسراييل براي بهبود روابط امنيتي، اقتصادي و فرهنگي با جهان عرب را آشفته خواهد كرد. 


اين بيانات از هر لحاظ تعجب‌آور است، زيرا همين كشورهاي پادشاهي نفتي هستند كه با عادي‌سازي روابط خود با اسراييل به ضرر فلسطين، از يك‌سو به ظهور راست‌گرايان افراطي اسراييلي و از سوي ديگر به الحاقاتي كه امروز از آن انتقاد مي‌كنند دامن زده‌اند. عادي‌سازي روابط نتانياهو را قادر به ادامه اشغال نظامي سرزمين‌هاي اشغالي ساخته بي‌آنكه ديگر انگشت اتهام براي به خطر انداختن پذيرش اسراييل و به‌رسميت شناختن آن توسط همسايگان عرب به سمت او نشانه رود. 
جمهوري اسلامي به نوبه خود همواره براي شكست تلاش‌هاي فوق و دستيابي به راه‌حل مناقشه اسراييل و فلسطين از طريق مذاكره به‌ويژه در كنفرانس مادريد در سال 1991 يا توافقنامه اسلو در سال 1993 تلاش كرده است. در واقع ايران با بهره‌گيري از تضعيف موقعيت اسراييل در سطح بين‌المللي، مي‌تواند از فرصت به دست آمده با اين الحاق براي تقويت جايگاه خود در خاورميانه استفاده كند. بايد يادآور شد كه بازيگران اصلي بين‌المللي قبلا به وضوح مخالفت خود با اين الحاق را اعلام كرده‌اند. اتحاديه اروپا از قبل براي اين الحاق يكجانبه به اسراييل هشدار داده بود و قصد مجازات اين كشور را دارد. جو بايدن، نامزد دموكراتيك كه در انتخابات رياست‌جمهوري امريكا در نوامبر آينده مورد حمايت قرار گرفته نيز آشكارا نسبت به اين موضوع موضع خصمانه اتخاذ كرده است. حتي كميته روابط عمومي امريكا و اسراييل كه از قدرتمندترين لابي‌هاي طرفدار اسراييل در ايالات‌متحده به حساب مي‌آيد، اعضاي كنگره را به ابراز نگراني علني خود درباره اين الحاق يكجانبه فراخوانده است. 
 با وجود مشكلات عظيم اقتصادي ناشي از تحريم و فشار حداكثري امريكا از يك‌سو و بحران مديريت بيماري همه‌گير كوويد19، ايران تلاش خواهد كرد تا با تثبيت موقعيت استراتژيك و قدرت بلامنازع خود در منطقه در راس هرم مخالفان بين‌المللي اين الحاق قرار گيرد. به‌علاوه، حتي اگر اين الحاق به انتفاضه سوم نيز بينجامد، آنگاه فرصتي طلايي براي تهران خواهد بود تا با دفاع از آرمان‌هاي فلسطين بيشتر در قلب مردم عرب جاي گيرد؛ چيزي كه احتمالا براي دولتمردان عرب خوشايند نخواهد بود.