چگونه ناگهان خواننده زیرزمینی به فضای سیاسی کشور پرتاب شد؟ زلزله«تتلو» در اردوگاه اصول‌گرایی

همدلی| امیرحسین مقصودلو با نام هنری «امیر تتلو» از خوانندگان ایرانی است که در سبک ریتم اند بلوز فعالیت می‌کند. او اگرچه در موسیقی رسمی ایران هنوز جایی برای خود پیدا نکرده، اما با رفتارهایی خارج از عرف مردم ایران و انتشار زیرزمینی برخی از آثار موسیقی خود، توانست با استفاده از فرصت دنیای مجازی شهرتی به هم بزند، به گونه‌ای که با بیش از ۴ میلیون«فالوئر» از محبوب‌ترین چهره‌های ایرانی در اینستاگرام است.
او در چندسال گذشته بارها خبرساز شده است. نگاهی کوتاه به جنجال‌های این خواننده زیرزمینی به خوبی گویای نوع شهرت اوست.
جستجو در اینترنت این اطلاعات را درباره تتلو به مخاطب می‌دهد: در ۱۲ آذر ۱۳۹۲ توسط پلیس امنیت اخلاقی بازداشت شد، که پس از دو روز در ۱۴ آذر ۱۳۹۲ آزاد شد. او پس از آزادی با انتشار نامه‌ای از طرفدارانش عذرخواهی کرد. امیر تتلو پس از دستگیری و آزادشدن در صفحه رسمی فیس‌بوک خود این اخبار را منتشر کرد. چند بار نسبت به اشتباهاتش اقرار کرد و در یک پرونده صوتی خبر از پشیمان شدنش داد. چندی بعد، اخبار مبنی بر انتشار ندامت‌نامه‌ای از او و تلاشش برای کسب مجوز از وزارت ارشاد منتشر شد و کمی بعد تتلو اعلام کرد که از موسیقی خداحافظی می‌کند و می‌خواهد فوتبالیست شود. موضعی که سبب جنجال تازه‌ای در فضای ورزشی و رسانه‌ای کشور شد. او در روز ۲۲ مهرماه ۱۳۹۳ به طور سرزده به تمرین تیم پرسپولیس وارد شد و اعلام کرد می‌خواهد جای علی کریمی را در این تیم بگیرد. طبق نوشته‌های مطبوعات در روزهای بعد اعلام شد امیر تتلو در همان روز توسط حمید درخشان سرمربی وقت پرسپولیس از تمرین این تیم اخراج شده است.
خوردبین سرپرست تیم پرسپولیس نیز بیان کرد که محترمانه از امیر تتلو خواسته است که برود. بعد از این حواشی امیر تتلو در صفحه فیسبوک خودش اعلام کرد نمی‌خواهد برای پرسپولیس حاشیه‌سازی کند و قصد دارد فوتبال را در تیم راه‌آهن شروع کند. اما چند روز پس از این سخنان معاون رسانه‌ای باشگاه راه‌آهن اعلام کرد:...ضمن ادای احترام به اظهارنظرهای مختلف، با عرض عذرخواهی، از حضور افراد متفرقه در جریان تمرینات تیم راه‌آهن، ممانعت خواهد شد.


تتلو اما بیکار ننشست و در حین مذاکرات هسته‌ای ایران و ۵+۱ در وین در ژوئیه ۲۰۱۵، ترانه‌ای با موضوع انرژی هسته‌ای از او منتشر شد. در ویدئوی این ترانه، تتلو بر عرشه یک ناو نظامی خواند که «خلیج مسلح فارس حق مسلم ماست». این ترانه در زمان انتشار رتبه اول جستجوی گوگلی در ایران را به خود اختصاص داد و در رسانه‌های داخل و خارج از کشور بازتاب یافت. انتشار این ترانه باعث بروز انتقاداتی از تتلو شد که او را با محمدرضا شجریان که ترانه «تفنگت را زمین‌بگذار» ساخته بود، مقایسه کردند. تتلو در پاسخ با ارسال مطلبی در رسانه‌های مجازی از هوادارانش خواست «بغ بغو» کنند.
این چهره جنجالی در ۲ شهریور ۱۳۹۵ دوباره بازداشت شد. در چند روز قبل از آن وی به دادسرا احضار شده بود. وی پس از ۶۲ روز به قید وثیقه آزاد شد. در ۱۵ آبان ۱۳۹۵، دادستان تهران اعلام کرد یکی از خوانندگان زیرزمینی به اتهام «تشویق جوانان به فساد و فحشا» به تحمل ۱۰سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده، ولی به دلیل رضایت یکی از شاکیان نصف مجازات او بخشیده شده است. رسانه‌ها این خواننده را تتلو عنوان کردند. معاون هنری وزیر ارشاد اعلام کرد محکومیت تتلو به خاطر فعالیت هنریش نبوده است.
انتشار تصاویری غیرمتعارف و خلاف اخلاق مردم ایران، نیز برشهرت او افزوده بود. در کنار همه این جنجال‌ها خالکوبی‌های روی بدن این خواننده زیرزمینی از دیگر شاخصه‌های اوست. امری که در عرف مردم ایران چندان پذیرفته نیست و در فضاهای ورزشی و هنری نظام، نیز قابل پذیرش نیست.
او اما در آخرین روز مهلت تبلیغات انتخاباتی توانست به نحو عجیبی خود را در صدر خبرهای سیاسی ایران قرار دهد. درحالی که بسیاری از مخالفان حجت‌الاسلام رئیسی او و پدرزنش آیت‌الله علم‌الهدی را مخالف سرسخت موسیقی می‌دانستند، به ناگهان تصاویری منتشر شد که امیر تتلو را - با بازوهای خالکوبی شده- شانه‌به‌شانه حجت‌الاسلام رئیسی؛ نامزد اول جناح اصول‌گرا نشان می‌داد که از عشق خود به امام رضا(ع) سخن می‌گوید و رئیسی نیز از برکت و اثرگذاری« اون چیزی که برای امام رضا» خواند، حرف می‌زند.
انتشار این تصاویر در دو روز مانده به برگزاری انتخابات، فضای انتخابات را تحت تاثیر خود قرار داد به گونه‌ای که یکی از شعارهای مخالفان رئیسی در مهلت باقی مانده از تبلیغات انتخاباتی این بود که « تتلو، رئیسی، پیوندتان مبارک». در این میان کاربران فضای مجازی بیشترین واکنش را به آن نشان دادند که ملغمه‌ای از ابراز تاسف تا برخورد طنزآمیز با موضوع بود.
اما واکنش برخی فعالان سیاسی و رسانه‌ای به این دیدار نیز گسترده بود. فعالان فرهنگی و رسانه‌ای اصول‌گرا ترجیح دادند که در هنگامه انتخابات با همه وجود از این موضوع حمایت کنند. مسعود ده‌نمکی از این اقدام تجلیل کرد و نوشت:«هنوز هم حاجی گرینف‌ها مخالف مجید سوزوکی‌ها هستند. خدا پرونده‌ای را که دیگران می‌نویسند، نمی‌خواند.»
در این میان برخی از شبکه‌های مجازی با انتشار متنی به نقل از حسین شریعتمداری نوشتند که او از دیدار رئیسی و تتلو ابراز شرمساری کرد. مدیر کیهان اما کمی بعد گفت: «من درباره دیدار آقای تتلو با جناب رئیسی هیچ اظهار نظری نداشته‌ام و از دروغی که به این‌جانب نسبت داده‌اند هم اصلا تعجب نمی‌کنم.»
رسانه‌های اصول‌گرا نیز به نقل از یک استاد اخلاق نوشتند:«اگر امام صادق علیه‌السلام هم الان بود، یک توبه کار را می‌پذیرفت و دستش را هم می‌بوسید...»
در این سو اما فعالان سیاسی اصلاح‌طلب و هوادار دولت، این دیدار را استفاده ابزاری از موسیقی دانستند و با یادآوری برخی رفتارهای اصول‌گرایان و نزدیکان رئیسی با موسیقی و فعالان این عرصه به خصوص در شهر مشهد آن را اقدامی انتخاباتی دانستند که در طی آن اصول‌گرایان پا روی اصول مورد ادعای خود گذاشتند.
عباس عبدی تحلیل‌گر سیاسی در این باره گفت:«اتفاقا به نظر من این اتفاق بدی نیست. این‌گونه مردم می‌بینند که اینها وقتی به رای نیاز ندارند کنسرت‌های مشهد را لغو می‌کنند و مانع از صدور مجوز می‌شوند. اما حالا که نیاز دارند مردم به آنها رای بدهند با خواننده زیرزمینی دیدار می‌کنند.» همچنین عبدی در پاسخ به این سوال که آیا این دیدار می‌تواند تاثیر مثبت در رای ابراهیم رئیسی داشته باشد، اظهار کرد:«نه اصلا این گونه نیست. فاصله آرای آقای روحانی با آقای رئیسی آنقدر زیاد است که 50تا تتلو هم نمی‌تواند آن را جبران کند.»
حسام‌الدین آشنا، مشاور رسانه‌ای رئیس جمهور با انتشار تصاویر غیرمتعارف تتلو و دیدارش با رئیسی و البته یادآوری اقدامات تبلیغاتی اصول‌گرایان درباره سند 2030 یونسکو علیه دولت و حسن روحانی، نوشت:« بازی ٢٠٣٠ که دروغ بود ولی این راست است؛ قابل توجه حوزه‌های مقدس علمیه و طلاب جوان و ارزشمدار.»نیز به موضع واکنش نشان داد و در توئیتر خود نوشت: «دیدار رئیسی با امیر تتلو نمونه‌ای دیگر از رفتار ماکیاولیستی اصول‌گرایان است. استفاده ابزاری از فقر مردم و تنگناهایی که خود ساخته‌اند».
اصول‌گرایان اگرچه ترجیح داده‌اند که درباره این موضوع سکوت کنند، اما بدون تردید، با سئوالات متعددی در این باره روبه‌رو هستند که چگونه می‌توان مخالف موسیقی مجوزدار و هنرمندان صاحب نام کشور بود و کنسرت موسیقی آنان را لغو کرد، اما یک خواننده ممنوع، پرونده‌دار و با حاشیه‌های منکراتی و اخلاقی – اما با 4میلیون هوادار – را برصدر نشاند و از او بهره‌برداری تبلیغاتی کرد.