انفجار وعده

مجید ابهری‪-‬ از دوران کودکی ما یکی از اصلی‌ترین نصایح و توصیه‌ها وفای به عهد و خوش‌قولی بود. وقتی پدر یا مادر قولی می‌دادند و به هر علت اجرای آن به تعویق می‌افتاد و یا اجرا نمیشد اگر گریه نمی‌کردیم و بداخلاقی را به اجرا در نمی‌آوردیم؛ در ذهن خود بدقولی را صفتی زشت به حساب آورده و پیش خود متعهد میشدیم که ما فرد عهد شکنی نباشیم. یکی از تاکیدات نبی اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) وفای به عهد بوده و پیمان شکنی را بارها وبارها مورد نکوهش قرار داده اند.
وفا به عهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هرکه تو بینی ستمگری داند
در بین صفات زشت هرفرد، عهد شکنی و بدقولی، برجسته‌ترین پلشتی‌ها در بین رفتارهای فردی واجتماعی هر شخص به حساب می‌آید. از آنجا که پیروی از الگو‌های رفتاری، علمی‌ترین و قوی‌ترین دلایل در انتقال تجارب ودانسته‌ها بوده، بعد ازوالدین، دوستان، همسالان،همکلاس ها، آموزگاران و به موازات یا همسو با آنها دولتمردان و مدیران از اصلی‌ترین استوانه‌های تربیتی در جامعه می‌باشند. به سادگی می‌توان دلایل عهدشکنی و


پیمان‌های ضعیف را ارزیابی وبیان کرد. با دنیایی از تاسف و شوربختی، دلایل افزایش خیانت‌های زناشویی، صعود آمار چکهای برگشتی، کلاهبرداری‌های فوق مدرن، راهزنی‌های مجازی، روابط موازی زناشویی، سوپر شیادی‌های عصرما، پشت پا زدن به آداب ورسوم وسنت‌های تاریخی جامعه و... ناشی از بد عهدی می‌باشند. باور کردن
وعده‌ها قبل از تصدی یک مسئولیت یا ورود به یک حوزه از فعالیت‌های سیاسی، میدان وعده و وعید را گرم و گرمتر کرده و در هر دوره بر حجم واندازه وعده‌ها افزوده می‌شوند. کاندیدای نمایندگی،
باز کردن راه عتبات و ساختن چندین کارخانه برای جوانان بیکار را در لیست وعده‌های خود قرار می‌دهد، بدون آنکه کسی از وی بپرسد عزیز برادر وظایف ذاتی یک نماینده چیست؟ هر چند ممکن است که نماینده، پیگیری بسیاری از امور منطقه یا کشور را در دستور کار قرار دهد اما اساسا برای چه اهدافی وی به پارلمان می‌رود؟سفره‌های رنگارنگ و پول‌های مختلف فرصتی برای اندیشه وتحلیل باقی نمی‌گذارد. انتخابات شورای شهر در هر شهر بزرگ وکوچک وحتی روستاها، کلاس‌های مقدماتی برای تمرین وممارست جهت مجلس وبالاتر می‌باشد. دوران انتخابات ریاست جمهوری اوج دوران وعده وقول و بیان امور محیر العقول است واقعا اگر یک پژوهشگر با کمی حوصله وعده‌های نامزدهای ریاست جمهوری مخصوصا در این دوره را ثبت وضبط می‌کرد وصدای کاندیداها را برای خودشان پخش می‌نمود قطعا میشد بعنوان نشر شایعات آنها را پیگیری نمود. در تمام دنیا کاستی‌ها وحل مشکلات به عنوان وعده‌های انتخاباتی مطرح می‌شوند اما در هیچ یک از این ممالک تخریب نامزدهای دیگر تحقق نمی‌پذیرد. دیوار کشیدن پیاده روها،تنزل قیمت دلار، کاهش قیمت‌ها در مورد تمام اقلام از خوراکی، پوشاکی ، مسکن و...، از جمله وعده‌های این دوره و بخشی از دوره قبل بودند. لال از دنیا برود اگر کسی ادعا کند یک مورد از این موارد تحقق پذیرفته. مسکن ارزان تبدیل به
خانه 15 متری شد، ارزانی سیمرغ شد،
دلار وسکه به مریخ رسیدند، بیکاری کرونا را
ضربه فنی کرد و از آمار طلاق واعتیاد گفتن
نوعی کفر قلمداد می‌گردد و دلسوزان واقعی در آرزوی مرگ برای گشایش دعا می‌کنند. حتی برای نمونه یکی از وعده‌های انتخاباتی به یک چهارم نهایی هم نرسید، چرا؟ لزوم اینهمه وعده وقول بر جا مانده چه بود؟ تضعیف اعتماد اجتماعی و کاهش سرمایه‌های ملی تنها دستاورد‌های شوم این گفتارها بودند. پیشنهاد می‌کنم وعده‌ها و قول‌های انتخاباتی بر روی پارچه‌ها وبنر نوشته شده و به امضا نامزد و چند تن از معتمدین محلی برسد وبعد از انتخابات بر معابر نصب و کتب وعده‌ها چاپ ونشر شوند. خب از نوجوانان وجوانان خودمان چه توقعی می‌توانیم داشته باشیم؟ چه گونه میتوان فرزندان این جامعه را بر ریل سعادت و خوش قولی هدایت کنیم؟ رسانه، والدین و مربیان باید تا دیرتر از این نشده با وحدت وهمدلی به فکر سرمایه‌های واقعی و اصلی جامعه باشند چرا که برای غارت منابع یک کشور ابتدا باید مغزها را غارت کرد.