فرورفتن آمریکا در باتلاق انزوا

از پنج شنبه شب که مطابق پیش بینی ها، آمریکا نامه خود برای آغاز فرایند بازگشت قطعنامه‌های لغو شده یا همان به اصطلاح مکانیسم ماشه را تقدیم نماینده اندونزی به عنوان رئیس دوره‌ای شورای امنیت کرد تا ساعت ها بعد و تا زمان نگارش همین یادداشت آن قدر موضع مخالف از سوی مقامات کشورهای عضو شورای امنیت یا غیر عضو و رسانه ها و کارشناسان خبره بین‌المللی علیه این اقدام و درخواست غیر قانونی آمریکا اعلام شد که ما در گزارش خبری امروز مجبور شدیم حجم زیادی را خلاصه کنیم یا کنار بگذاریم . چرا ؟ چون آمریکای ترامپ عادت کرده در برابر خواص جهانی بایستد و هنوز فکر می کند آمریکا قدر قدرت است در حالی که آن روزگاران  رو به پایان است و سکه یک جانبه گرایی در جهان چند جانبه دیگر خریداری ندارد . از امروز به خیال آمریکا و طبق ماده 37 برجام یا مواد 11 و 12 قطعنامه 2231 سی روز زمان هست تا قطعنامه های شش گانه قبلی که طبق قطعنامه 2231 به مدت حداقل 10 سال لغو شده بودند دوباره بازگردند و به نوعی تحریم های جهانی علیه کشورمان برقرار شوند . مسیرآمریکایی که البته با اعتراض و عدم مقبولیت از سوی دیگر اعضای شورای امنیت به ویژه اعضای دایم شامل چین ،روسیه فرانسه و انگلیس هم روبه رو شده به صورت خلاصه این است : آمریکا بر اساس بندهای 10 تا 13 قطعنامه 2231 مدعی شده همچنان به عنوان مشارکت کننده در برجام هستیم و می توانیم بر این اساس و طبق قطعنامه 2231 بازگشت قطعنامه های لغو شده علیه ایران را درخواست کنیم به همین دلیل هم مدعی هستند برجام و قطعنامه از هم جدا بوده و خروج آمریکا از برجام ربطی به قطعنامه 2231 ندارد. بر این اساس و با استفاده از تفاوت رای گیری میان مسائل آیین نامه ای  و غیر آیین نامه ای  در شورای امنیت قطعنامه ای ارائه می دهد که در شرایطی می تواند با قفل کردن تصمیم گیری دراین  شورا مهلت 30روزه بند 11 قطعنامه 2231 را به پایان ببرد و شخصا اعلام کند شش قطعنامه لغو شده قبلی علیه ایران دوباره اجرایی می شوند .در واقع در پایان 30 روز به این نقطه می رسیم که اکثریت کشورها با توجه به اعلام مواضعی که تاکنون داشته اند مخالف نظر آمریکا و تنها آمریکا و معدودی موافق هستند. باید دید در آن شرایط چگونه قرار است قطعنامه هایی که هیچ کشوری غیر از آمریکا موافق اجرای آن ها نیست اجرا می شوند و از چه ابزار و نیروی مالی و انسانی برای این کار استفاده خواهد شد؟هرچند در این میان رفتار تروئیکای اروپا نقش مهمی خواهد داشت و باید منتظر ماند آیا این سه کشور و قاره سبز جایگاه خود را همچنان وابسته به آمریکا تعریف خواهند کرد یا این که تصمیم مستقلی خواهند گرفت.با این حال یک منبع آگاه به خراسان گفته ایران و دیگر کشورهای حاضر در برجام هم راه هایی را در حقوق و رویه های شورای امنیت در 75 سال گذشته یافته اند که می توانند در برابر این زورگویی آمریکایی بایستند و در موقع لزوم و طی این مدت 30 روزه به کار خواهند بست.به نظر می رسد آن گونه که وندی شرمن ، سوزان رایس ، ریچارد هاس و تعداد زیادی از شخصیت های سیاسی و علمی آمریکا معتقدند این اقدام نه تنها برای آمریکا بهره ای ندارد بلکه بیش از گذشته به انزوای بین‌المللی این کشور که با حضور ترامپ آغاز شده کمک می کند . انزوایی کم نظیر در دوران پس از جنگ جهانی دوم که آمریکا را در آچمز استفاده از شورای امنیت و وتو که دهه هاست به کار این کشور آمده یا ایستادن مقابل همه و دور زدن این ابزار پرقدرت بین‌المللی قرار داده است .  شواهد این طور نشان می دهند که تدبیری در کاخ سفید نشینان حداقل برای مطامع زورگویانه آمریکا نیز وجود ندارد و گویا تصمیم حاکمان امروز کاخ سفید، رفتن تا ته خطی است که انتهایش یا انزوای بیشتر است  یا بر هم خوردن نظمی جهانی که تاکنون حافظ منافع استکباری ایالات متحده بوده است. ایران یک بار دیگر در بطن تحولی قرار گرفته که خط سیر نظم نوین جهانی را تعریف خواهد کرد نظمی که تداوم هژمونی آمریکا و آنارشی ناشی از آن  خواهد بود یا آن که پس از دهه ها از دل این چالش نظمی جدید مبتنی بر قواعد منصفانه تری برقرار خواهد شد  .