جلوی بازگشایی مدارس را بگیرید

رئیس مجمع عمومی سازمان نظام پزشکی از ستاد ملی مبارزه با کرونا خواست از بازگشایی حضوری مدارس در کلیه مناطق کشور جلوگیری کنند. متن نامه سرگشاده دکتر عباس آقازاده به شرح زیر است: وزیر آموزش‌وپرورش طی بیاناتی در اجلاس با مدیران مربوطه، اظهار داشته‌اند که مدارس باید از شنبه ۱۵شهریور، به‌طور حضوری بازگشایی شوند. این «دستور» جناب وزیر، با شرایط حاکم بر همه‌گیری ویروس کرونا و وضعیت« قرمز» بسیاری از مناطق کشور، همخوانی ندارد. به خطر انداختن جان میلیون‌ها دانش‌آموز و آموزگار و خانواده‌های ایشان، و دخالت در کارشناسی تخصصی نحوه مقابله و مبارزه با بیماری از سوی مسئولین غیر مرتبط با امور بهداشتی، می‌تواند در کمترین فاصله زمانی به یک فاجعه انسانی تبدیل شود. لذا از مسئولین ستاد ملی مبارزه با کرونا، جدا تقاضا می‌کنیم ضمن اعمال قاطعیت در اجرای فرامین بهداشتی و پروتکل‌های ملی مبارزه با کرونا، از احتمال بازگشایی حضوری مدارس در همه مقاطع تحصیلی و در کلیه استان‌ها و مناطق کشور، اکیداً جلوگیری بفرمایند.
زمان حضور دانش‌آموزان در هر کلاس
 ۳۵ دقیقه است
وزیر آموزش و پرورش ضمن معرفی امکانات نسخه جدید شبکه شاد درباره بازگشایی مدارس از روز شنبه گفت: هر جا بتوانیم، حضور با رعایت پروتکل‌ها است و ۱۵ شهریور در همه مدارس اصل بر حضور است؛ اما در مدارسی که تعداد دانش‌آموزان بیشتر از پروتکل است ناگزیر هستیم تا دانش‌آموزان را گروه بندی کنیم و برخی در روزهای زوج و برخی روزهای فرد بیایند.به گزارش ایسنا، محسن حاجی‌میرزایی در حاشیه آیین رونمایی از نسخه جدید شاد با بیان اینکه سال تحصیلی از ۱۵ شهریور آغاز می‌شود و به جد در تلاش هستیم، آمادگی لازم را برای این شروع باشکوه انجام دهیم گفت: همکارانم تمام وقت مشغول فعالیت هستند تا مدارس را آماده استقبال کنند.وی افزود: امروز از نسخه جدید شبکه «شاد» رونمایی می‌کنیم. شادِ جدید دارای ظرفیت و امکانات جدید است و معلمان می‌توانند ارتباط زنده صوتی و تصویری با دانش آموزان خود داشته باشند.وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه امکان دریافت تکالیف و ارائه نظر درباره آن به شبکه شاد اضافه شده است گفت: ضمن اینکه امکاناتی چون حضور و غیاب، آزمون با کیفیت و تبادل تجربه با سایر معلمان نیز در این نسخه وجود دارد.حاجی‌میرزایی ادامه داد: مطمئن هستم این محیط سازگار با کاربران است ضمن اینکه برای معلمان دوره‌های آموزشی پیش‌بینی کردیم و این قابلیت‌ها در معرض عموم نیز قرار دارد.وی درباره نحوه حضور دانش‌آموزان در مدارس نیز گفت: اصل بر شرکت حضوری دانش‌آموزان است؛ ما سال گذشته دو سوم سال و محتوا را طی کرده بودیم اما امسال شرایط متفاوت است و دانش آموزان و معلمان باید در سال تحصیلی جدید با هم آشنا شوند.وزیر آموزش و پرورش ادامه داد: هر جا بتوانیم، حضور با رعایت پروتکل‌ها است و ۱۵ شهریور در همه مدارس اصل بر حضور است، اما در مدارسی که تعداد دانش‌آموزان بیشتر از پروتکل است ناگزیر هستیم تا دانش‌آموزان را گروه بندی کنیم و برخی در روزهای زوج و برخی روزهای فرد بیایند.حاجی میرزایی با بیان اینکه حضور دانش‌آموزان در هر کلاس ۳۵ دقیقه است گفت: زمان‌های ساعات تدریس برای همه دروس حداکثر ۳۵ دقیقه است و تلاش می‌کنیم ساعت ورود و خروج  متفاوت باشد تا تزاحم ایجاد نشود.وی با تاکید بر اینکه نیاز به همراهی خانواده‌ها برای تردد و ورود و خروج به مدرسه وجود دارد گفت: در این شرایط نمی‌توانیم فرصت‌ها را نادیده بگیریم و باید آموزش را تعقیب کنیم و در کنار آن از سلامت دانش‌آموزان مراقبت کنیم؛ اگر دانش‌آموزان آگاه باشند هم خود و هم خانواده‌ها رعایت می‌کنند.


هیچ مدرسه ای حق دریافت رضایت نامه
 از والدین ندارد 
اخیرا برگه‌های رضایت نامه ای در فضای مجازی منتشر و دست به دست می‌شود که در آن مدیر مدرسه از والدین خواسته مسئولیت سلامتی فرزندشان را برای حضور در کلاس درس در ایام کرونا بپذیرند و امضا کنند .علی باقرزاده، رئیس مرکز هماهنگی و حوزه وزارتی آموزش و پرورش در گفت وگو با ایسنا، در واکنش به این موضوع اظهار کرد: گزارشی به دست ما رسید که چند مدرسه در استان البرز اقدام به اخذ رضایت نامه کرده اند که به آنها تذکر داده شده است.وی افزود: مدرسه حق ندارد چنین رضایت نامه ای از اولیا اخذ کند. هیچ مدرسه ای حق ندارد چنین تعهدی از خانواده‌ها بگیرد. مدرسه همان مدرسه قبلی است و مدیر مدرسه در مقابل دانش آموز و سلامت وی بر اساس آنچه که با او سپرده شده مسئول است و باید مراقب باشد.باقرزاده با بیان اینکه خانواده‌ها نیز باید به فرزندانشان آموزش‌هایی بدهند که بتوانند در محیط‌های پرریسک از خودشان محافظت کنند گفت: برخی تجهیزات بهداشت فردی باید توسط خانواده‌ها فراهم شود و بیاموزند که تا حد ممکن فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنند. ما نیز از آن سو مدارس را ضدعفونی کرده ایم و مدارس نحوه ورود بچه‌ها را به مدرسه مدیریت می‌کنند.وی افزود: اینکه بچه‌ها با هم به مدرسه نیایند یا زنگ تفریح برای همه کلاس‌ها متفاوت باشد و اینکه ساعت آموزش را به 35 دقیقه در هرکلاس کاهش داده ایم و تاکید کرده ایم کلاس‌ها تهویه داشته باشد و پنجره‌ها باز شود از جمله پروتکل‌هایی است که باید رعایت شود. اگر تعداد دانش آموزان زیاد بود با گروه بندی به روش‌های مختلف از تجعمات حفاظت نشده پیشگیری می‌شود. مسیر خانه تا مدرسه را نیز باید خانواده و نهادهای دیگر مراقبت کنند.رئیس مرکز هماهنگی و حوزه وزارتی آموزش و پرورش در پاسخ به اینکه با این اوصاف تکلیف آموزش بر حسب سناریوهای سه گانه و شرایط زرد و قرمز چه می‌شود و همه باید به مدرسه بروند؟ گفت: برنامه‌های تلویزیونی برای همه در همه شرایط پخش می‌شود و شبکه شاد برقرار است. وقتی زمان آموزش از 100 دقیقه به 35 دقیقه کاهش می‌یابد معنایش این است که روی برخی عناوین مهم پایه ای مقاطع تحصیلی متمرکز می‌شویم و مابقی در قالب آموزش‌های تکمیلی ارائه می‌شود.باقرزاده ادامه داد: ضمن آنکه خانواده‌ها باید بیش از گذشته در کنار فرزندان خود و آموزش و پرورش باشند تا از افت کیفیت آموزش جلوگیری کنند.
چرا رعایت پروتکل‌های ضدکرونا در مدارس 
ممکن نیست؟
پس از هفته‌ها تاکید بر اجرای بخشنامه آموزش و پرورش که در آن منطقه‌های آموزشی را از نظر گسترش بیماری کرونا به سه بخشِ سفید، زرد و قرمز تقسیم کرده و قرار بود آموزش‌ها حضوری، نیمه حضوری و غیر حضوری باشند، ناگهان چهارشنبه وزیر آموزش و پرورش اعلام کرد که همه مدرسه‌ها و در همه منطقه‌ها از شنبه ‌بشکلِ حضوری بازگشایی می‌شوند! این خبر همه را در شوک فرو برده و با توجه به پایان یافتنِ هفته و تعطیلی روزنامه‌ها از سویی و اندک بودن زمان تا روزِ بازگشایی – دو روز- فرصت گفت و گو و سبک- سنگین کردن این تصمیم در گستره‌ عمومی را از جامعه گرفت!
به گزارش مردم سالاری آنلاین، جدای از این موضوع، در طول تابستان مدیران مدرسه با فشارِ منطقه‌های آموزشی، همه توش و توان خود را برای سه رویکرد بازتاب یافته در بخش‌نامه وزارتی گذاشته و تلاش می‌کردند تا به فراخور سال کرونایی، بستر آموزش‌های حضوری، نیمه حضوری و مجازی را برای آموزشی کم آسیب‌تر فراهم کنند. اعلام بازگشایی مدرسه مدیران مدرسه‌ها را نیز غافلگیر کرده و کم وبیش در گرفتن تصمیم‌های سازمانی در حوزه مدیریت‌شان زمین‌گیر کرده است. در هنگام تهیه این گزارش «عباس آقازاده» رئیس مجمع سازمان نظام پزشکی نیز از ستاد ملی مبارزه با کرونا خواست که جلو بازگشایی مدرسه‌ها را بگیرد و تاکید کرد که این ستاد از جان میلیون‌ها دانش آموز دفاع کند!  
گرچه فرصتِ بررسی بیشتر، ژرف‌تر و موشکافانه‌ترِ این تصمیمِ خطرخیز برای جانِ دانش آموزان، خانواده‎ها، آموزگاران و کادر مدرسه- که در کل بیش از 40 میلیون تن را در برمی‌گیرد- از سویی و پیامدهای آموزشیِ آن از دیگر سو وجود ندارد اما بر آن شدیم که دست‌کم دیدگاه چند فرهنگی در این زمینه را بشنویم و آن را بازتاب دهیم. امید است زمینه هر چند اندکی برای وارسی چنین تصمیمی فراهم شود.
 چطور پروتکل‌ها را اجرا کنیم؟!
صفیه بسیم معاون یکی از دبیرستان‌های پر جمعیت کرج می‌گوید: بی‌گمان تدریسِ  حضوری  لازم است  و در برخی پایه‌ها مانند دبستانی‌ها و سال‌های تغییر مقطع از دبستان به دور اول متوسط و دور اول به دور دوم، لازم‌تر و ضروری‌تر، ولی با کدام امکانات؟ با کدام بودجه؟ با کدام زیرساخت؟ با کدام برنامه ریزی؟ با کدام پشتیبانی؟ برای نمونه مدرسه ما دو شیفت است و هر شیفت  21 کلاس دارد و آمارِ جمعیت هر کلاس بطور متوسطه 35 نفر است، حالا بفرمایید در وضعیت  زرد چطور پروتکل‌ها را اجرا کنیم؟ چرا و چگونه خانواده‌ها را قانع به فرستادنِ بچه‌های‌شان به مدرسه کنیم؟ چگونه دانش آموزان  را تشویق  به حضور  نماییم؟ فرادستان فقط برنامه تدوین و تحویل می‌دهند با اجرا کردنش را کاری ندارند! واقعا چرا چنین است؟ ما هرچه فکر می‌کنیم نمی‌توانیم پاسخ این پرسش را بدهیم که اگر کسی در این شرایط آسیب  دید، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ نمونه ای دیگر را خدمت‌تان عرض کنم: چهارشنبه در دبیرستان ما آخرین امتحان شهریور برگزار شد، حتی صندلی‌ها همچنان در سالنِ امتحانات هستند، آنوقت بالادستی‌ها خواسته‌اند که شنبه صبح کلاس‌ها دایر باشند! ضدعفونی کردن پیشکش! نیروی خدماتی نداریم که دبیرستان را نظافت کند! حالا شما بفرمایید  پروتکل‌ها چقدر قابل اجراست!؟ تلویزیون، مدرسه‌ها را درحال ضدعفونی کردن نشان می‌دهد و ما مثل بچه‌ای که تبلیغات تلویزیون را می‌بیند و حسرت خوردن چیزهای خوشمزه را دارد،  فقط می‌گوییم خوش به حالشون، مگر این‌ها چند‌تا نیروی خدمتگزار دارند؟ اصلا نیروی خدماتی هم هیچ، پول مواد ضد عفونی کننده را از کجا آورده‌اند؟
 خانواده‌ها اعتماد لازم را به نهاد آموزش ندارند
زهرا علی اکبری، کارشناس آموزش در این باره به ما گفت: بازگشایی مدارس در دوران کرونا نه در ایران بلکه در سراسر جهان، چالشی مهم و نگران‌کننده شده است. برخی از کشورها که از نظام آموزشی نوین و اوضاع اقتصادی بهتری برخوردارهستند براحتی پس از بررسی‌های گسترده و همه جانبه، توانستند تصمیمات لازم را برای شروع فعالیت‌های آموزشی و پرورشیِ مدارس بگیرند؛ برونداد آن بررسی‌ها تاکید بر آموزش حضوری است. طبیعی است زمانیکه دولتی اختیارات و بودجه لازم را برای تجهیز مدارس و اطمینان به خانواده‌ها داشته باشد، می‌تواند تصمیم به بازگشایی حضوری مدارس بگیرد، چرا که اعتمادِ خانواده‌ها را به همراه دارد. درحقیقت اخذ سیاست آموزش حضوری در جوامعی می‌تواند بدون اضطراب انجام بگیرد که خانواده‌ها به سیستم آموزشی آن کشور اعتماد داشته و در این سیاست و تصمیم مشارکت کنند. اما متاسفانه در کشور ما به دلایل متعدد از جمله مشکلات اقتصادی، عدم تجهیز مدارس و نظام آموزشی نابلد و ... خانواده‌ها اعتماد لازم را به نهاد آموزش ندارند. درباره بازگشایی مدرسه‌ها یکی از ابهام‌های مهم این است که کدام مدرسه در کشور تراکم دانش آموزی ندارد و یا امکانات بهداشتی آنقدر به وفور دارند که منِ خانواده اعتماد کنم و فرزندم را به مدرسه بفرستم.
وی ادامه داد: از طرفی آموزشِ مجازی نیز با پرسش‌هایی همراه است. آیا در همین شهر تهران، پایتخت کشور که کلانشهر محسوب می‌شود، تمامی خانواده‌ها امکان استفاده از چنین آموزشی را دارند؟ خانواده‌هایی هستند که هم دلشان برای سلامتی فرزندشان در تب و تاب است و هم آموزش مجازی را دسترسی ندارند. یادمان رفته که حق آموزش در قانون اساسی این کشور رایگان است؟ یادمان رفته که در حاشیه شهر چه می‌گذرد و با این اوضاع کرونا و وضعیت اقتصادی، چه تعداد بازمانده از تحصیل خواهیم داشت؟ بپذیریم که آموزش و پرورش به تنهایی نمی‌تواند این بار مسئولیت را به سرانجام برساند، بایستی دولت و نهادهای دیگر وظایف خود را انجام دهند. نیابد در چنین شرایطی که یکی از مسائل اصلی جامعه، دانش آموزان و بازگشایی مدارس شده است، متولیان امر توپ را در زمین دیگری بیندازند و خانواده‌های را نگران تر کنند. سخت است که خانواده هم دغدغه اقتصاد نامیزان و نامطلوب را داشته باشد و هم دغدغه آموزش فرزندانش را!
 بودجه و نیرو برای ضدعفونی مدارس نداریم
نسرین محمدباقری، دبیر ریاضی هم می‌گوید: آقای وزیر، حضور دانش آموزان را روز شنبه در مدرسه الزامی می‌داند. رئیس حوزه وزارتی‌اش، از خانواده‌ها می‌خواهد روز شنبه قبل از رفتن به مدرسه با معلم یا کادر مدرسه تماس بگیرند! در حالی که ستاد کرونا نگران شیوع کروناست و از سرعت بالای انتقال ویروس خبر می‌دهد، وزیر از مطالعات و تحقیقاتی خبر می‌دهد که باز شدنِ مدارس سهمی در افزایش یا کاهش کرونا ندارد! به اعتقاد آقای وزیر همان طور که عزاداری‌ها با رعایت مقررات برگزار شد، آموزش نیز باید دنبال شود! جناب وزیر در حالی با اطمینان از رعایت سختِ پروتکل‌ها می‌گوید که مدیران مدارس از نداشتن بودجه برای ضدعفونی و کمبود نیروی خدماتی گلایه دارند. آقای وزیر! مدارس ایران فقط چند مدرسه‌ای نیست که در تلویزیون نمایش داده می‌شود! مدرسه محل خدمتِ من ساختمانی است چهار طبقه و فقط یک نیروی خدماتی دارد! چطور یک نفر می‌تواند از پسِ ضدعفونی کردن مدرسه، آن هم چندین بار در طول روز برآید!؟ آیا همه دانش آموزان در بدو ورود به مدرسه تب سنجی می‌شوند؟ آیا مطمئن هستید هیچ معلم و دانش آموزی ناقل بی‌علامت نیست؟ آیا سلامت دانش آموزان و معلمان را تضمین می‌کنید؟ بحث حضور دانش اموزان در مدارس، بحث شاد نیست که با تعریف و تمجید فراوان درصورت بروز کاستی، معلم خود به فکر چاره‌اندیشی و روشهای جایگزین باشد. صحبت از جان فرزندان این کشور است. داغ شهدای حوزه سلامت تازه است، داغ شهدای دانش آموز و معلم را اضافه نکنید!
 تصمیم ناگهانی وزیر را نمی‌توان هضم کرد!
نرگس ملک‌زاده، یکی از کادرهای آموزشی، در مدرسه‌ای در شهرستان‌های استان تهران هم می‌گوید: پیش از هر چیز باید تاکید کرد که همه معلمان و مدیران و معاونان به این نتیجه رسیده‌اند که آموزش حضوری از هر نظر بهتر از شکل‌های دیگر آموزش است اما تصمیم ناگهانی وزیر را هیچ جور نمی‌شود هضم کرد! اگر قرار بود که در آخر به این نتیجه برسند که همه مدرسه‌ها حضوری باشند پس چرا آن همه بخشنامه و  فشار و کار را به مدرسه‌ها و مدیران تحمیل کردند؟ باور کنید که من چندین روز وقت گذاشتم تا برای وضعیتِ زرد برنامه نوشتم! با توجه به تعدد معلم و درس‌ها در دوره‌های اول و دوم متوسطه، نوشتنِ چنین برنامه‌ای بسیار بسیار دشوار بود و هست! ما سه-چهار برنامه‌ی گوناگون برای این وضعیت نوشتیم تا اگر سناریو‌های مختلف را پیش رو داشتیم، برنامه‌اش در دسترس باشد. حالا ناگهان تصمیم به این شکل شد! ما توان بسیار زیادی در راستای بخشنامه وزارتی برای وضعیت زرد و قرمز صرف کردیم و اکنون می‌گویند مدرسه‌ها در هر شرایطی شنبه باز است. از این‌ها بدتر این که مسئولان تاکید می‌کنند که وظیفه مدیران است که خانواده‌ها را برای آوردن بچه‌های‌شان به مدرسه قانع کنند! چراکه آمدن و نیامدنِ بچه‌ها به مدرسه در اختیار خانواده است! پرسش مهم این جاست که معلمی که در مدرسه حضور دارد مطمئنا وقتی برای آموزش دانش آموزانی که به اختیار خانواده‌ها به مدرسه نمی‌آیند، نخواهند گذاشت. این سردرگمی که خودشان دچارش شده‌اند و ما را هم گرفتارش کرده‌اند، واقعا سردرگمیِ کلافه کننده‌ای است! یک تصمیم قاطع باید بگیرند. یا مدرسه باید باز باشد یا تعطیل! به نظر من آمدن و نیامدنِ بچه‌ها را به عهده خانواده‌ها گذاشتن، کار مدرسه‌ها را بسیار پیچیده‌تر کرده و می‌کند!
ستاد مبارزه با کرونا کجاست؟
فروغ تیموریان، دبیر جامعه شناسی دبیرستان‌های تهران هم می‌گوید: فقط باید تاسف خورد به حال وزارتخانه‌ای که جان کارکنانش برایش اهمیتی ندارد و براحتی تصمیمی می‌گیرد که می‌تواند سالها اثر آن را در خانواده‌ها و نسل‌های متمادی باقی بماند. آیا بهتر نبود مسئولین امر توجه خاص‌تر و بهتری در این مورد می‌گرفتند که مثل همیشه عملکرد ضعیف وزارت اموزش و پرورش  در بین وزارتخانه‌های دیگر به چشم نیاید!؟ گرچه در این میان ما معلمان باید بیشترین گله را از وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا بکنیم که شما در کدام جهت این تصمیم قرار دارید؟ آیا شما نیز مسئولیت جان افراد را بر عهده ندارید؟ با علم به اینکه مدارس هیچ تجهیزاتی برای ایجاد پروتکل‌های سخت بهداشتی ندارند حتی درتهران، آیا فرزندان خودتان را به مدرسه خواهید فرستاد؟ آیا در بین  اقوام شما هیچ معلمی با بیماری زمینه ای وجود ندارد؟ پس چطور وزیر محترم بهداشت سکوت کرده است و هیچ اظهار نظری نمی‌کند؟ کاش کسی بود و صدای معلمین را می‌شنید!