آقای قالیباف! برای بعد از سلفی‌ها هم برنامه‌ای دارید؟

بنده به عنوان یک روزنامه نگار اصلا و ابدا از سفرهای اخیر نمایندگان مجلس علی‌الخصوص محمد باقر قالیباف به جنوب و جنوب شرق کشور بیم و نگرانی ندارم بلکه آشفتگی ودلهره فعلی از این باب است که یک ماه و یا بیشتر بگذرد و در آن مناطق آب از آب تکان نخورد!این یعنی اعتماد سوزی و یا شاید صریح‌تر آن می‌شود خودزنی! اهل ورزش هم به این حرکت می‌گویند خود را بردن گوشه رینگ!
بگذارید ساده‌تر عرض کنم؛در حال حاضر همه چیز خوب پیش می‌رود.عکس‌های سلفی به راه است،رسانه‌های رسمی و مجازی پشت سر هم تصاویر نمایندگان مجلس در میان مردم را مخابره می‌کنند،حتی رسانه‌های اصلاح‌طلبی هم که با تیم رسانه‌ای قالیباف به قول معروف بسته‌اند مدام تصاویر جانفشانی‌های وی را منتشر می‌کنند،نمایندگان مجلس نیز به صورت سریالی در حال توئیت وعده‌های خود هستند،یکی از آنان حتی برای اینکه حسابی حال پاستور نشینان از جمله رئیس جمهور را بگیرد قرار است یک بطری آب گل آلود از منطقه دشتیاری سیستان وبلوچستان برای دولتی‌ها سوغات بیاورد و....
همانطور که محرز است فی الحال اوضاع خوب است چرا که وظیفه مسئولین است که بین مردم باشند و درد‌های آنان را حس نمایند.اتفاقا قبلا هم نوشته بودم که نمی‌شود و نمی‌توان از سیاست، بخش «نمایش» را حذف کرد.چهره‌های سیاسی برای بقا نیازمند نمایش هستند که اگر چنین نباشند، می‌میرند.البته نمایش با فریب تفاوت دارد.یک مسئول حق دارد دوربین به دست به پیشگاه ملت برود،نطق کند،عکس بگیرد و وعده دهد اما به شرط اینکه به آنچه گفت عمل کند.فلذا در ماجرای سفرهای استانی نمایندگان مجلس از جمله آقای رئیس به جای آنکه بگوییم چرا رفتی؟ تاکید کنیم در انتهای سفر و پس از حدود یک ماه قرار است کدامیک از این مشکلات حل شود؟تمام ناله‌ها و دردهای مردمی که خطاب به قالیباف مطرح می‌کردند کامل و جامع در رسانه‌ها ذکر شده اما گوش شنوایی نبوده است.سال هاست رسانه‌ها چه چپ و چه راست نوشته و گفته‌اند ولی گویی بنا بوده میخ آهنی را در سنگ کنیم.
ختم کلام آنکه رفتن بین مردم پسندیده است اما پسندیده‌تر آن است مردم ثمرات این حضور را لمس کنند که اگر نکنند می‌شود یک درد تازه روی دردهای قبلی!