روزنامه آرمان ملی
1399/06/26
در انتخابات رقابتی، مردم برندهاند
پيرامون انتخابات رياستجمهوري 1400 از سوي جناحهاي مختلف بحثهايي مطرح ميشود که بسياري از اصولگرايان دولت را در اختيار خود ميدانند و اقبالي براي اصلاحطلبان متصور نيستند. اما تحقق اين گمانه زماني صورت ميگيرد که قرار باشد کانديداهاي اصلاحطلب ردصلاحيت شوند و کساني تاييد شوند که جايگاه و پايگاه توانمندي در بين مردم ندارند و در اينصورت طبعا اصولگرايان برنده رقابتند. اما اگر انتخابات 1400 رقابتي و پرشور باشد، آن زمان اين مردم هستند که برنده انتخابات و پيروز ميدان را تعيين ميکنند. اينکه اصولگرايان پيروز ميدان هستند يا اصلاحطلبان، بدون نگاهي وسيع يا بررسي کامل و دقت درمورد شرايط انتخابات، دخالتها، مشارکت مردم، فراهمکردن فضا، استفاده مساويالطرفين از امکانات ملي و رسانهها ميسر نيست. درحقيقت بايد وضعيت کانديداها مورد بررسي قرار گيرد و فضاي انتخابات و علاقهمندي مردم سنجيده شود و کانديداهاي متشخص از هر دو جناح وارد ميدان شوند. در اينصورت ميتوان اظهارنظر کرد که واقعا کدام جناح اقبال بيشتري دارند. بحث ديگري که درمورد انتخابات 1400 مطرح است، دوقطبي يا چندقطبي بودن آن است که به شرايط و تصميم گروهها و احزاب بستگي دارد. توافق کانديداهاي اصولگرا يا اصلاحطلب در اينکه يک يا چند نفر وارد ميدان شوند، مهم است و درصورتي که چند نفر وارد ميدان شوند، ميزان مشارکت کمتر خواهد شد. بحث ديگري که معمولا در ايام انتخابات مطرح ميشود، حضور کانديداهاي خانم است و اخيرا دکتر کدخدايي در بخشي از مصاحبه با روزنامه اطلاعات به اينکه شايد روزي رئيسجمهور زن داشته باشيم، ضمن اينکه زنان بعضا به خودشان هم راي نميدهند، اشاره کردهاند که ريشه فرهنگي دارد. واقعيت اين است که متاسفانه خانمها در انتخاباتهاي مختلف آنطور که شاهد بودم، رغبت زيادي به حمايت از خانمها ندارند و اگر غير از اين باشد، قطعا تعداد بيشتري از خانمها ميتوانند مجلس را در دست بگيرند. ولي درمورد انتخابات رياستجمهوري تاکنون مشکل متوجه تصميمگيرندگاني است که از بالا در اين مورد موثر بوده و اجازه ندادند خانمها وارد صحنه شوند. يا کلمه رجل سياسي را بهخوبي تفسير نکردند که منظور از رجل، شخصيتي است که ميتواند خانم يا آقا باشد. از اين رو، دکتر کداخدايي با تاييد کانديداي خانم بر نظر خود پايدار باشند و قضاوت را برعهده مردم بگذارند که به خانمها راي دهند يا ندهند؟ واقعيت اين است که دولت آينده از هر جناحي که باشد، تازهنفس است و با توجه به شرايط موجود اولويتهايي خواهد داشت، هرچند در تصميمگيريهاي خارجي چندان نقشآفرين نيست و اين نظام است که درمورد سياست خارجي و مقابله يا تعامل با دولت جديد آمريکا وارد بحث و مذاکره ميشود. ولي شخصي که بهعنوان رئيسجمهور مطرح ميشود، با توجه به ويژگيهاي شخصيتي، سياسي، سوابق و ديدگاههايش ميتواند در تصوير کردن مسير ديپلماسي و حل مشکلات تاريخي موثر باشد. اگر کسي انتخاب شود که تندرو باشد، قطعا طرفهاي خارجي موضع تندتري نسبت به ما خواهند داشت و در مقابل اگر وجه مسالمتآميز و مواضع اصلاحطلبانه داشته باشد، ديدگاهها تغيير خواهند کرد. تا آن زمان بايد منتظر بمانيم که چه کسي ميتواند اين وظيفه را برعهده بگيرد و براساس منافع ملي حرکت کند.
سایر اخبار این روزنامه
از نیل تا فرات از سوئز تا هرمز
مردم نامحرم نیستند
در انتخابات رقابتی، مردم برندهاند
کاهش امواج هیجانی در بازار خودرو
پناهيان از جايگاه شهيد محراب بهره برداری نكند
تایید موج سوم کرونا در تهران و قم
شویِ«صلح» درکاخ سفید
مگر همه مشكلات از بيرون تحميل میشود؟
مهلت بازگشت ارز به صادركنندگان
روزهای شلوغ خیابان وزرا
نجفی مرتکب قتلعمد شده
گام دوم معامله قرن خطرناکتر از گام اول
دستفرمانِ بيتدبيري با حذف نام بازرگان