راه صعود باز است

امیر کریمی: سه‌شنبه‌شب ۲ نماینده کشورمان برابر تیم‌های سعودی صف‌آرایی کردند. پرسپولیس موفق به شکست یک بر صفر التعاون شد اما سپاهان که کادر فنی خودش را تغییر داده است، با ۲ گل از النصر عربستان شکست خورد. نمایندگان کشورمان فردا باز هم مقابل این ۲ تیم سعودی صف‌آرایی می‌کنند و می‌توان به صعود هر دو تیم امیدوار بود.  پرسپولیس تنها نماینده ایران در آغاز دوباره لیگ قهرمانان آسیا- که به شکل متمرکز در قطر در جریان است- بود که موفق به شکست حریف خود شد. اگر کسی در جریان نقل و انتقالات پرسپولیس قرار نداشت و بازی با التعاون را می‌دید، کمی سردرگم می‌شد، چرا که پرسپولیس با انبوهی از تغییرات در ترکیب خود پا به میدان گذاشته بود که صد البته این تغییرات صرفا دلیلش ورود بازیکنان جدید و خروج برخی‌ها نبود و مصدومیت‌ها نیز کم و بیش ترکیب اصلی را تغییر داده بود. در هر صورت قهرمان لیگ برتر ایران ۳ امتیاز شیرین از تیم اول گروه‌ خود در آسیا کسب کرد که در ادامه راه قطعا برای این تیم کارساز خواهد بود و به کمک تیم خواهد آمد. اگر باور کنیم ۲ دانگ قهرمانی پرسپولیس را باید به نام گل‌محمدی نوشت، به این نکته خواهیم رسید که پرسپولیس برای پیاده‌سازی ایده‌های گل‌محمدی و کادرش نیاز به تغییر و تحولات اساسی داشت؛ موردی که کادر فنی با هوشیاری به آن واقف بودند و اتفاقا کادر فنی تمایل داشتند خیلی نرم و زیرپوستی به سرانجام برسد و بدون تلفات انجام شود. با توجه به بالا رفتن سن بعضی بازیکنان سابقه‌دار و اشباع روانی برخی دیگر و همچنین نداشتن رقیب در بعضی پست‌ها، انگیزه‌های تیمی کمی در این پرسپولیس سیر نزولی گرفته بود. پس بهترین زمان برای تغییر و تحولات و دمیدن خون جدید به رگ‌های پرسپولیس بود. این اتفاق اگرچه در جذب بازیکن به نسبت درست انجام شد اما رفتن ۲ بازیکن اصلی و موثر تیم دردسرها و حاشیه‌هایی را برای سرخ‌ها به دنبال داشت. به آمار کلی علیپور و ترابی توجه کنید: جمعا حدود 24 گل و 20 پاس گل. این یعنی یک تغییر اساسی در فضای جلوی تیم در زمین، و همین نکته عامل نگرانی گل‌محمدی قبل آغاز بازی‌های آسیایی بود که حتی او را وادار به تهدید به استعفا کرد. در هر حال این پوست‌اندازی دیر یا زود یقه پرسپولیس را می‌گرفت و چه بهتر که گل‌محمدی این کار را انجام داد. حالا در گام اول نیز موفق بوده و باید نشست و دید در ادامه پرسپولیس یحیی چه می‌کند.    * پرسپولیس دندان نداشت قدم اول بازی آسیایی در شرایط پساکرونا را پرسپولیس با موفقیت برداشت ولی خالی از لطف نیست که بگوییم اگرچه پرسپولیس برد، ۳ امتیاز حساس کسب کرد، محاسبات گروه را به هم زد، امیدوار به آینده شد و دل میلیون‌ها هوادار خود را شاد کرد اما این تیم آن شادابی گذشته را نداشت. این تکرار مکررات است که تغییرات عمده در ترکیب و نبود هماهنگی از دلایل این عدم شادابی است اما گل محمدی و کادرش باید به یک جمع‌بندی برسند که 2-4-4 لوزی مدنظرشان باید با ۲ مهاجم صرف شکل بگیرد یا با یک مهاجم کاذب به نام امیری. سبک بازی امیری به شکلی است که از عقب با اضافه شدن می‌تواند گره‌‌گشای تیم باشد و بستن و حصر او در قالب مهاجم، او را به بیکاره‌ای حصر در زمین تبدیل خواهد کرد. از طرفی تداخل شرح وظایف او با رسن و حتی پهلوان در دقایقی از بازی کاملا مشهود و آشکار بود که برای بر طرف کردن آن شاید گل‌محمدی زمان کوتاهی را در اختیار داشته باشد. نکته بارز در بازی‌های پرسپولیس اینکه این تیم نیمه دوم‌های بسیار بهتری را در کل نسبت به نیمه‌های اول دارد. در بازی با التعاون هم پس از شروع نیمه دوم هر چه به پایان بازی نزدیک‌تر شدیم، سبک بازی پرسپولیس بهتر شد؛ موردی که در بازی‌های داخلی هم از این تیم سراغ داریم. مالکیت توپ و تعداد پاس بالا و با طمأنینه بازی کردن در زمین حریف از نکات بارز این پرسپولیس است اما این مالکیت توپ باید به ایجاد موقعیت‌های خطرناک تبدیل شود؛ مساله‌ای که در بازی با التعاون کمتر دیده شد. با توجه به بالا بازی کردن پرسپولیس در زمان حمله و تعداد بالای پاس، نکته‌ای که یحیی و تیمش باید حواس‌شان به آن باشد، مراقبت از دور خوردن‌های دفاع چپ و راست‌شان در این شرایط و ضدحمله‌های حریف است؛ اتفاقی که چند بار از پشت آقایی و نعمتی در طول همین بازی رخ داد و یکی دو بار دروازه پرسپولیس را تا مرز فروپاشی برد.  پرسپولیس در بازی با التعاون یک اشکال بسیار بزرگ در پیاده کردن فوتبال خود بویژه در فاز حمله داشت، آن هم عدم انتقال مناسب و سالم توپ از فاز دفاع به حمله بود که در پاره‌ای از دقایق با بی‌دقتی محض و از دست دادن توپ بسادگی هرچه تمام‌تر همراه بود. شاید بتوان این مساله را به نبود علیپور و بویژه ترابی نسبت داد. ترابی جزو آن دسته از بازیکنانی بود که با طول گام بالا و تکنیک فوق‌العاده، در حال حرکت قدرت برداشتن یک در برابر یک‌ را داشت و توپ را در جریان بازی براحتی به فاز حمله انتقال می‌داد. بودن چنین بازیکنانی در هر تیمی غنیمت است و تا وقتی هستند نعمت است اما زمانی که تیم آنها را از دست بدهد، پر کردن جای‌شان مشکل‌ساز است. مشکل اصلی عادت کردن تیم به وجود امثال ترابی است که در طول زمان یک تیم را به نوعی دچار تنبلی تاکتیکی خواهند کرد؛ موضوعی که در پرسپولیس کاملا محسوس است، اگرچه با حضور بشار رسن و وحید امیری و حتی امید عالیشاه به شرطی که در پازل تاکتیکی و پست‌های‌شان درست به کار گرفته شوند، می‌توان این مورد را حل کرد اما قطعا فعلا پرسپولیس در این مساله نیاز به گذر زمان دارد و هماهنگی بیشتر بین بازیکنان خود. *** [تغییرات فراوان برای نمایندگان ایران] هفته سوم لیگ قهرمانان فوتبال آسیا برای تیم‌های ایرانی چندان خوشایند نبود و ۲ باخت و یک پیروزی به نام ۳ نماینده کشورمان سند خورد. در این هفته پرسپولیس التعاون را در لحظات پایانی شکست داد اما شهرخودرو و سپاهان برابر نمایندگان امارات و عربستان ناکام بودند. نکته حائز اهمیت در این هفته تغییرات بسیار تیم‌های ایرانی نسبت به ماه‌های گذشته و همین‌طور بازی قبل این ۳ تیم در لیگ قهرمانان آسیا بود. این تیم‌ها در شرایطی این هفته به میدان رفتند که ناهماهنگی در بازی‌شان مشهود بود که علت این اتفاق می‌تواند در تغییر کادرفنی و بازیکنان آنها در ماه‌های گذشته بویژه در ۲ هفته اخیر به علت آغاز نقل‌ و انتقالات باشد. شرایط به گونه‌ای بود که پرسپولیس از ۶ بازیکن جدیدش در طول بازی بهره برد و به طور کلی نسبت بازی با شارجه امارات که حدود 7 ماه قبل برگزار شده بود، تغییرات بسیاری را تجربه کرد. گل‌محمدی نسبت به بازی با شارجه که با تساوی ۲ - ۲ تمام شده بود، 8 تغییر در ترکیب تیمش ایجاد کرد. جز پرسپولیس، سپاهان هم با رفتن امیر قلعه‌نویی پوست انداخته و بازیکنانی که تاکنون به نیمکت ذخیره‌ها میخ شده بودند، در نخستین حضور نویدکیا به ترکیب اصلی رسیدند تا بازی متفاوتی را ارائه کنند. در این هفته سپاهان نسبت به ۷ ماه قبل و بازی با السد قطر ۶ تغییر در زمین داشت و کادرفنی هم تغییرات بسیاری کرده بود. شهرخودرو هم چنین وضعیتی دارد؛ علاوه بر اینکه دروازه‌بان شهرخودرو به سرمربی این تیم تبدیل شده است، قرمزپوشان مشهد در برابر الاهلی نسبت به بازی 7 ماه قبل مقابل پاختاکور ۶ تغییر در زمین داشتند. این تغییرات در ترکیب اصلی تیم‌ها به معنی تغییر ۷۲ درصدی در پرسپولیس و ۵۴ درصدی در سپاهان و شهرخودرو است که حاصل تغییر تفکرات کادرفنی این 3 تیم است که طی یک سال گذشته حداقل یک بار تغییر کرده است. تحولات ماه‌های اخیر فقط به سود پرسپولیس تمام شد که توانست با ترکیب فعلی خود برابر صدرنشین گروه به پیروزی برسد اما درباره شهرخودرو و سپاهان صادق نبود و به ۲ شکست در قطر انجامید.