ضرورت توجه به مساله حقوق زنان

اخيرا عباسعلي کدخدايي، سخنگوي شوراي نگهبان در گفت‌وگو‌يي اظهار کرده است «در انتخابات اخير، تعداد زن‌هايي که براي نمايندگي مجلس ثبت‌نام کرده و تاييد صلاحيت شده‌اند بسيار زياد بوده است که از بين آنها تعداد 16، 17 نفر انتخاب شده‌اند. يعني زن‌ها هم به خودشان راي نمي‌دهند، اينجا که ديگر شوراي نگهبان مقصر نيست. پس دقيقا مساله ممنوعيت‌هاي قانوني نيست و پاي مسائل فرهنگي در ميان است. شايد در دوره‌هاي آتي، رئيس‌جمهور زن هم داشته باشيم». اينکه مردم راي بدهند يا ندهند، به دست‌اندرکاران انتخابات مرتبط نيست. مهم اين است که دست‌اندرکاران انتخابات زمينه را براي حضور کانديداها و انتخابات منصفانه ايجاد کنند. ما تا به حال چنين تجربه‌اي نداشته‌ايم که يک زن حتي کانديداي رياست‌جمهوري شود، چه رسد به اينکه رئيس جمهور شود. پس نمي‌توانيم بگوييم مردم به زنان راي نمي‌دهند. زنان توانمندي اگر در عرصه باشند و در مجموع مردم هم به توانايي آنها باور داشته باشند، قطعا آنها نيز مورد اقبال قرار مي‌گيرند. در کل، اينکه مردم چه قضاوتي مي‌کنند، در کشور ما تجربه نشده است اما مساله‌اي که در ميان وجود دارد، حقوق نيمي از افراد جامعه است. حداقل اين قضيه، آن است که در تئوري و در نظر بايد بتوانند خودشان را در معرض راي مردم قرار دهند. شرط دموکراسي هم همين است. در دموکراسي مردم هم حق راي دادن دارند و هم حق راي گرفتن، هم حق انتخاب کردن و هم حق انتخاب شدن. حق انتخاب کردن و انتخاب شدن در مجموع، لازم و ملزوم يکديگر هستند. هر شخصي همانطور که مي‌تواند راي دهد، بايد خودش را هم در معرض راي مردم قرار دهد. بنابراين بايد اين سد شکسته شود تا زنان هم بتوانند خودشان در انتخابات کانديدا و تاييد صلاحيت شوند. حتما بايد مساله حقوق نيمي از افراد جامعه حل شود. اينکه مردم راي بدهند يا ندهند، مساله‌اي ثانويه است. بنابراين آنچه داراي اهميت است، بحث حقوقي است که بايد مورد توجه قرار گيرد. در مجموع، دست‌اندرکاران انتخابات بايد اين حقوق را براي همه مردم جامعه به رسميت بشمارند و اجازه دهند مردم حقوق سياسي خودشان را به شکل کامل و مناسب داشته باشند. بنابراين، مساله کانديداتوري زنان در انتخابات هر چه زودتر بايد تعيين‌تکليف شود و اين تلقي که منظور از «رجال سياسي» مرد سياسي است، برطرف شود. به نظر نمي‌رسد که منظور از «رجال سياسي» مرد سياسي باشد. اما منظور از «رجال سياسي» شخصيت سياسي است. زن‌ها هم مي‌توانند شخصيت سياسي باشند و نبايد اين تنگ‌نظري‌ها راجع به نيمي از جمعيت کشور تداوم پيدا کند و حقوق زنان به شکل مناسبي بايد مورد توجه همه ارکان قرار گيرد.