نقش منفی‌های استوار، بلوغ عاطفی نویدکیا و جنجال مالیاتی ترامپ


 
 
 


 
«نادر فلاح» بازیگر سریال «زمین گرم» در گفت و گو با خراسان:
 نمی‌خواهم فقط نقش منفی بازی کنم
مریم ضیغمی   -  «استوار» که یک عمر به همه دستور می داد، قدرت داشت، کار خلاف می کرد و عروسش را آزار می داد حالا تاوان پس می دهد، تاوان اعمالش را. او دیگر کمتر کسی را به یاد می آورد و مجنون شده... . بازیگر شخصیت منفی قصه جدید نعمت ا... در سریال «زمین گرم» نادر فلاح است، او در سریال دو شخصیت متفاوت از «استوار» را به نمایش گذاشته؛ قبل و بعد از جنون. با نادر فلاح که در جشنواره سی‌وپنجم فجر برای دو فیلم «‌انزوا» و «سد معبر» نامزد سیمرغ شده، گفت وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

 جذابیت ها و چالش های نقش «استوار» سریال «زمین گرم» چه بود؟
«استوار» مسئله خیلی بزرگی دارد که برای بازیگر جذاب است، او مردی قدرتمند و دیکتاتور است و فکر می کند فقط افکار خودش باید جاری شود ، خانواده اش و فرزندانش را خیلی دوست دارد و ناگهان دچار تاوان می شود و در عین حال خلافکار هم هست. «استوار» تاوان پس می دهد و نظام روانی اش به هم می ریزد و گرفتار تیمارستان می شود، از لحاظ فیزیکی آسیب می بیند که این سقوط یا تغییر و شکستن این مرد قدرتمند خیلی دراماتیک و برای بازیگر هم کار خیلی سختی است. او پیچیدگی های دیگری هم دارد یعنی دوست داشتن فرزند خودش یک خصلت خوب است و در مقابل زورگویی و تعیین تکلیف کردن برای فرزندش در کنار هم ترکیب خیلی ویژه ای از شخصیت «استوار» است.
 «استوار» شخصیت پیچیده، خاص و متفاوتی دارد، برای رسیدن به این اکت ها و ری اکشن ها و تغییر و تحول در خصوصیات رفتاری چقدر تحقیق کردید؟
در گذشته به فضای تیمارستان برای بازی در نقشی مراجعه کرده بودم و از نزدیک دیده بودم و در ذهنم بود. ‌بعد در تحلیلی که از این شخصیت داشتم دو ویژگی را در نظر گرفتم، یکی شکستن یعنی تغییر زاویه های بدن، خرد شدن و خمیدگی و دیگری بی قراری که این دو خصلت را در فیزیک «استوار» آوردم و سعی کردم بدن خیلی محکمی داشته باشد و مثل اسمش در کلام، رفتار و همه چیز قاطع باشد ولی بعد از جنون و آن شلیکی که به سرش شد، بدنش کمی دچار شکستگی، خمیدگی و بی قراری شد که این دو عامل این دو شخصیت را از هم جدا کرد.
 این تحول در دوران قدرت و بعد در هنگام جنون برای بیننده قابل باور است و هر لحظه دلشوره این را دارد که نکند به گذشته بازگردد و دیگران را آزار دهد.
این خوب است که مخاطب درگیر یک شخصیت می شود؛ اولاً برایش سوال است که آن چه اتفاق می افتد، آیا واقعی است یا این جنون هم یک بازی جدید از سوی «استوار» است و این موضوع خودش یک تعلیق خوب برای تماشاگر ایجاد می کند. دیگر این که تماشاگر به این شخصیت حس های متفاوتی دارد. وقتی سالم است و به عروسش زور می گوید از او نفرت پیدا می کند و بعد که دچار حالت های روانی و ذلت می شود و مورد مهر و محبت پسرش قرار می گیرد، برایش دلسوزی می‌کند، گاهی از پسرش می ترسد و این ها حس های انسانی است که اگر من موفق شده باشم در مخاطب ایجاد کنم کار مفیدی در بازیگری در این سریال انجام داده ام.
گفته شده گاهی بازیگرانی همچون شما که کاربلد و توانا هستید نادیده گرفته می شوند، با باند بازی های حاکم بر سینما و گاهی در تلویزیون حق شان خورده می شود، مثل نامزدی دریافت سیمرغ برای دو فیلم «‌انزوا» و «سد معبر» که جایزه را به شما ندادند.
درست است. این هم ماجرایی است که در کارهای هنری حاکم است. دلیل اش را هم نمی دانم. بارها با من مصاحبه شده و گفته ام که دلایل زیادی دارد و تکرار مکررات است. بخش عمده اش مناسبات پشت پرده است، یک بخش دیگر را هم نمی دانم که چرا من را برای نقش های اصلی انتخاب نمی کنند یا این که اساساً به بازی ام توجه نمی کنند. خودم هم گیج هستم ولی قطعاً من اهل ورود به مناسبات غیرکاری نیستم. تعریفم این است که یک بازیگر هستم و مثل یک کارمند استخدام می شوم و کارم را انجام می دهم و به خانه باز می گردم. اگر قرار باشد فراتر از این باشد آن موقع باید انتخاب کنم که آیا می خواهم با کسی دوستی داشته باشم یا نه؟ یک بخش هم این است که آدم هایی که به شکل گسترده و در خارج از محیط کار با هم ارتباط دارند بیشتر برای انتخاب ها به هم توجه دارند.
 با توجه به این که اغلب در نقش های منفی حضور دارید، به دنبال قالب شکنی و تغییر به سمت نقش های متفاوت تر از جمله طنز نیستید؟
تمایل دارم و بارها گفته ام که نمی خواهم دیگر در یک قالب بمانم ، البته تا حالا هم نمانده ام. من هم در نقش های طنز بازی کرده ام و هم در نقش های خیلی جدی. هم نقش شخصیت منفور را بازی کرده ام و هم شخصیتی را که بیننده به او حس ترحم دارد، ولی بیشتر پیشنهادهایم نقش های منفی است و البته سعی می کنم این نقش ها را گزینشی و با نگاه به فیلم نامه و شخصیت انتخاب کنم، ولی تمایل ندارم که به عنوان‌ بازیگر نقش منفی تعریف شوم.
 فکر می کنید اکران آنلاین چه سود یا ضرری برای وضعیت سینما داشته و دارد؟
بیماری کرونا یک وضعیت جهانی است و همه ناگزیر گرفتارش خواهند شد و به نظر می آید فیلم هایی که در این مدت قرعه اکران به نام شان افتاده، متضرر شده اند.
نظرتان درباره ورود افراد از حوزه های مختلف مثل موسیقی، فوتبال و... به عرصه بازی چیست؟
بعضی ها خیلی موفق نبوده اند، چون برای رسیدن به موفقیت یک عمر تلاش نیاز است. بعضی ها با تبلیغات خیلی بزرگ شده اند و مردم باورشان کرده اند، ولی کیفیت کارشان نشان می دهد که در واقع آن چه تبلیغ می کنند پوچ است و واقعیت ندارد.
 انتهای آرزوهای تان چیست؟
 مردم از ما به نیکی یاد کنند. بازیگری شغل ماست و دلم می خواهد در سطح جهانی بتوانم کار کنم و کیفیت کارم را در حد بازیگران معروف دنیا ببرم و این آرزویی است که در باره شغل ام دارم اما مهم تر از آن خود انسانیت است که امیدوارم هیچ وقت شغل ام آن را تحت الشعاع قرار ندهد.
 
 
بمب خبری در روزهای حساس انتخاباتی  نیویورک تایمز: ترامپ در سال 2016 فقط 750 دلار مالیات بر درآمد پرداخت کرده است!  در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، بار دیگر پرونده مالیاتی ترامپ در رسانه‌های آمریکا جنجالی شده است. رسانه‌های آمریکا اعلام کرده‌اند که ترامپ در سال ۲۰۱۶، سال پیروزی در انتخابات، تنها ۷۵۰ دلار مالیات پرداخته است.این افشاگری بزرگ چنان چه محرز شود :۱. یا ممکن است به عنوان فرار مالی ، موجب شرمساری بزرگ وی در آستانه انتخابات و تعقیب قضایی او شود .۲.  یا در صورت ادعای او به زیان دهی ،  تصویر او را به عنوان یک سرمایه گذار موفق که ستون تبلیغات اوست ، فرو خواهد ریخت  . موضوع پرونده‌های مالیاتی دونالد ترامپ سال‌هاست که مورد مشاجره است. رئیس جمهور آمریکا بارها اعلام کرده است که اسناد و مدارک مالیاتی خود را منتشر می‌کند، اما تا کنون از انجام آن سر باز زده است. اکنون "نیویورک تایمز" اعلام کرده است که به بخشی از این اسناد دست یافته است، اسنادی که مربوط به سال‌های پس از سال ۲۰۰۰ می‌شوند. بر اساس گزارش "نیویورک تایمز"، دونالد ترامپ برای یک دهه هیچ مالیاتی نپرداخته است. افزون بر آن، مبلغ مالیات پرداخت شده از سوی ترامپ در دیگر سال‌ها بسیار نازل گزارش شده است. درواقع ترامپ با طرح این موضوع که زیان او از فعالیت‌های اقتصادی‌اش بیش از درآمدش بوده، موفق شده است از پرداخت مالیات شانه خالی کند. با این حال دونالد ترامپ در کنفرانس خبری گزارش منتشر شده از سوی "نیویورک تایمز" را دروغ خواند و تکذیب کرد. رئیس جمهور آمریکا همچنین از نحوه رفتار اداره مالیات با شخص خود انتقاد کرده و گفته که این اداره تا کنون رفتار بسیار بدی با او داشته است. رسم بر این است که نامزدان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ،پرونده‌های مالیاتی خود را منتشر کنند. این در حالی است که ترامپ تا کنون از انتشار پرونده‌ها و اسناد مالیاتی خود اجتناب ورزیده است. او در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۱۶ بارها از انتشار اطلاعات مالیاتی خود سخن گفته بود، سخنی که هیچ اقدامی را در پی نداشت. اکنون نیز در واکنش به گزارش "نیویورک تایمز" ترامپ اعلام کرده است که به‌زودی اسناد مالیاتی خود را منتشر خواهد کرد. این در حالی است که او زمان مشخصی برای انجام این کار تعیین نکرده است. سال گذشته، مجلس نمایندگان آمریکا، بارها از ترامپ درخواست کرده بودند که اسناد و مدارک ناظر بر پرداخت‌های مالیاتی خود را در اختیار کنگره قرار دهد. ترامپ اما علیه این درخواست شکایت کرده و از اجرای آن سر باز زده است.      چهره ها  بلوغ‌عاطفی «نویدکیا» تبریک گفتن سرمربی سپاهان به پرسپولیس بابت صعود به مرحله یک‌چهارم‌نهایی لیگ‌قهرمانان‌آسیا در گفت‌وگوی تلویزیونی‌اش، می‎تواند تلنگر خوبی برای بسیاری از ما باشد نرگس عزیزی |    کارشناس ارشد مشاوره  محرم نویدکیا، سرمربی سپاهان اصفهان که نتایج مطلوبی در لیگ باشگاه‌های آسیا نگرفته است در آخرین گفت‌وگوی تلویزیونی خود درباره موفقیت پرسپولیس صحبت‌هایی داشت که از منظر روان‌شناسی قابل بررسی است. او برخلاف بسیاری از مربی‌های دیگر در این گفت‌وگو از نقاط قوت پرسپولیس حرف زد. جدای از عباراتی که او درباره پرسپولیس به کار برد، لحن صحبت او هم در این گفت‌وگوی تلویزیونی نشان می‌داد که پرسپولیس را لایق این موفقیت می‌داند و تبریکی که می‌گوید، تبریک واقعی و بدون نیش و کنایه است. اما چرا بسیاری از افراد توان تحسین صادقانه رقیبان خود را مانند نویدکیا ندارند و آیا اصلا خوب است که چنین کاری را انجام دهیم یا نه؟    غلبه هیجانات در زمان ارزیابی زمانی که درباره عملکرد رقبای خود می‌خواهیم ارزیابی انجام دهیم، دو بخش شناختی و هیجانی نقش مهمی را ایفا می‌کنند. بخش شناختی داده‌ها و اطلاعاتی است که ما از موضوع داریم، مانند موفقیت رقیب، جزئیات عملکرد او و نحوه بازی و ... بخش هیجان اما شامل واکنش‌های عاطفی-هیجانی ما نسبت به داده‌های جدید و البته تاریخچه رابطه ما با رقیب‌مان است. انتظار نمی‌رود در زمان ارزیابی رقیب، ما به کل هیجانات خود را کنار بگذاریم اما این که بتوانیم هیجانات خود را به درستی بشناسیم، ریشه‌هایشان را شناسایی کنیم و بخشی را که کارایی مناسبی ندارند در موضوع دخالت ندهیم، از نشانه‌های بلوغ عاطفی است. کاری که نویدکیا به خوبی آن را انجام داده است. هرچه فردی از نظر عاطفی پخته‌تر باشد، بهتر می‌تواند از دخالت غیرضروری و مخرب عواطف و هیجانات خود در ارزیابی‌ها جلوگیری کند.  نگه‌داشتن یک راه دررو یکی از دلایلی که به نظر می‌رسد باعث می‌شود تا افراد نتوانند ارزیابی بی‌طرفانه‌ای از عملکرد رقبا داشته باشند، حساب و کتاب‌هایی   است که برخی از مواقع درباره ارتباط بین موفقیت دیگران و عملکرد خود دارند؛ این که اگر من از رقیبم که شرایطی مشابه من دارد، تعریف کنم، آن وقت این سوال می‌تواند مطرح شود که چرا من نتوانسته‌ام موفق شوم؟ اگر کمی عمیق‌تر به چنین دغدغه‌هایی بپردازیم، متوجه خواهیم شد که مسئولیت‌پذیری در قبال عملکرد خود، در افرادی که چنین  حساب و‌کتاب‌هایی انجام می‌دهند، کمی مخدوش است.  خرده‌فرهنگ‌های مخرب رایج متاسفانه در بخشی از خرده‌فرهنگ‌های رایج در کشور ما موضوع حسادت نسبت به فرصت‌هایی که دیگران دارند، پذیرفته شده است. نشانه آن هم برخی ضرب‌المثل‌هایی است که در زبان ما وجود دارد(دیگی که برای من نمی‎جوشد، ...) شاید مهم‌ترین کاری که می‌توانیم تک‌تک ما در قبال این موضوع داشته باشیم، نقد این موارد و گفت‌وگو با نسل بعد در این باره باشد. این‌که به فرزندان خود بیاموزیم که برخی از ضرب‌المثل‌ها مورد تایید ما نیستند و رفتار بر اساس آن‌ها نه اخلاقی است و نه حرفه‌ای.