می‌شود رئیس‌جمهور زن را نیز تجربه کرد

در طول انقلاب کمتر شرايط فعاليت براي زنان در سطوح بالا فراهم کرديم و اصلي‌ترين وظيفه زن را در خانه‌داري و تربيت فرزند خلاصه کرديم، اگرچه اين اصل، اصل درستي است و مهم‌ترين وظيفه زن خانه‌داري و تربيت فرزند است اما معنايش اين نيست که زنان بااستعداد نمي‌توانند مسئوليت‌هاي مهم را بپذيرند. اتفاقا برعکس است، زناني هستند که در پست وزارت، معاون رئيس‌جمهور، معاون پارلماني و پست‌هاي ديگر، اگر از مردها قوي‌تر نبودند، ضعيف‌تر هم نبوده و از مردها دلسوز‌تر هم بوده‌اند. در تفسير کلمه رجل که آن را صرفا مرد مي‌‌دانند، به نظر مي‌رسد که اين کلمه هم مرد و هم زن را شامل مي‌شود. درست مثل اين مي‌ماند که هر کجا در قرآن آمده است که«ياايها الذين آمنوا» فقط شامل مردها بشود يا اگر آمده مومنون، منظور مردهاست و زنان را شامل نمي‌شود. بنابراين، اين کلمات بار معنايي‌شان، شامل حال تمامي انسان‌ها اعم از زن و مرد مي‌شود. زنان بسيار بزرگي در طول تاريخ‌مان داريم که کارهاي سرنوشت‌ساز انجام داده‌اند. به اعتقاد ما شيعيان اگر حضرت زينب(س) در کربلا نبود، قيام امام حسين(ع) کامل نمي‌شد. اگر حضرت ‌فاطمه(س) نبود، واقعيت شيعه آن‌طور که بايد به جهانيان معرفي نمي‌شد. بنابراين، وجود زنان به عنوان کانديداي رياست‌جمهوري هيچ منعي ندارد. اگر شرايط براي حضور زنان در انتخابات رياست‌جمهوري فراهم شود و از طرف ديگر خود جامعه زنان نيز به زنان اعتماد کنند، دور از دسترس نيست که بتوانيم رئيس‌جمهور زن نيز داشته باشيم. چراکه زنان در مراتب مختلف مديريتي نشان داده‌اند که از توانمندي و توانايي‌هاي بسيار بالايي برخوردارند. حضور زنان در جايگاه‌هايي مثل نمايندگي مجلس، مدير‌کل و حتي معاون رئيس‌جمهور نشان از اين توانايي بالا دارد. البته اين ديگر به راي مردم بستگي دارد. اينکه مردم راي بدهند يا ندهند، بحثش جداست. زناني که در خود صلاحيت کانديدا شدن را مي‌بينند، حتما کانديدا بشوند. ان‌شاء‌ا... که شوراي نگهبان آنها را تاييد صلاحيت کند و معني کلمه رجل سياسي را بسط دهند تا هم مرد و هم زن را شامل شود. بعد از آن هم اگر مردم راي دادند، رئيس‌جمهور زن را هم تجربه کنيم.