افزايش كم سابقه مهاجرت پرستاران

پيش از شيوع کرونا در ايران، وضعيت سرانه تعداد پرستاران به تخت‌هاي بيمارستاني نسبت به ميانگين‌هاي جهاني در وضعيت بسيار پايين و نگران کننده‌اي قرار داشت و متوسط تعداد پرستاران براي هزار نفر،5.1 پرستار بود، يعني نصف حداقل استانداردهاي جهاني و نصف برخورداري مردم از حداقل‌هاي مراقبتي، بعد از شيوع کرونا، بسياري از پرستاران قراردادي، قراردادهاي خود را با بيمارستان‌ها تمديد نکردند و اين سرانه براي هزار نفر به حدود سه نفر رسيد. با توجه به اين شرايط و در ابتداي شيوع کرونا بسياري انتظار فاجعه داشتند، اما با رشادت‌ها و فعاليت‌هاي 24 ساعته پرستاراني که روزها و هفته‌ها از ترس ابتلاي خانواده‌شان، فرزند، همسر و پدر و مادر را نمي‌ديدند، اين کمبودها خيلي به چشم نيامد، اما در شيوع موج سوم و ابتلاي بيش از چهار هزار نفر به کرونا در روز ظاهرا فرسودگي و خستگي در ميان کادر درماني به اوج خود رسيده و خيلي از آنها درخواست مهاجرت دارند. آرمين زارعيان، رئيس هيأت مديره نظام پرستاري تهران مي‌گويد: « تا امروز نزديک 20 هزار پرستار به بيماري کرونا مبتلا شدند. از سوي ديگر بسياري از پرستاران مدت‌هاست که خانواده خود را نديده‌اند،‌ عروسي خود را لغو کردند و در کنار مردم بودند».
مقايسه درآمد پرستاران ايران و آمريکا
در کشور آمريکا که اين روزها درگير شيوع کروناست، يک پرستار براي هفت ساعت کار چهارهزار دلار حقوق مي‌گيرد، اما در ايران يک پرستار براي 10 تا 12 ساعت کار، که البته تا 20 ساعت در روز هم مي‌رسد، حدود 120 دلار حقوق مي‌گيرد. پرستاراني هستند که طول هفته به منزل نمي‌روند و نمي‌توانند فرزند، همسر و پدر و مادرشان را ببينند و اين موضوع به غير از خستگي، بحران روحي و افسردگي را براي آنها به همراه دارد. زارعيان در مورد اصلي‌ترين دليل مهاجرت پرستاران گفت: «عدم دريافت به موقع و دقيق پاداش کرونا، بي‌تدبيري در زمينه حفظ منابع انساني، عدم جذب نيروهاي 89 روزه از اصلي‌ترين دلايل مهاجرت پرستاران است زيرا وعده‌هاي زيادي در زمينه معيشت پرستاران داده شده است اما تاکنون هيچ اقدام مؤثري در اين زمينه صورت نگرفته که مي‌تواند جاي نگراني داشته باشد». «مردم فکر مي‌کنند ما در مقابل خدمات شبانه‌روزي‌مان، دريافتي‌هاي عالي و پاداش‌هاي آنچناني داريم ولي آنها بايد بدانند معوقات چندماهه مان پرداخت شد ولي در واقعيت، دريافتي يک ماه ما هم براساس قانون نيست. مثلا اگر کارانه‌مان 800 تومان است به جاي هر ماه 800 تومان، ماهي 50 تا 100 تومان حساب کرده‌اند که در جمع مي‌شود حق يک ماه ما. مينا شاه حسين اينها را به «آرمان ملي» مي‌گويد و ادامه مي‌دهد: «دلمان با مردم است و هر لحظه و هر ثانيه را براي نجاتشان مي‌گذاريم ولي بايد اين را هم بدانيم ظرفيت ما حدي دارد و اين خستگي‌ها، در مرگ و مير بيماران بي‌تاثير نيست».
کسي پرستاران را درک نمي‌کند


محمد شريفي‌مقدم دبيرکل خانه پرستار نامي آشنا و قابل اعتماد براي پرستاران است. او سال‌ها پرستار بوده و در زمان بازنشستگي‌اش زبان رساي پرستاران است، او در رابطه با وضعيت پرستاران مي‌گويد: هيچ‌کس پرستاران را درک نمي‌کند بايد جايشان باشيد، آن‌هم در اين روزها. روزهايي که ايران پيک سوم کرونا را تجربه کرده و سيل عظيم اين بيماران قرار است وارد بيمارستان‌هاي پر از بيمار شوند. شريفي مقدم يادآور مي‌شود: تا امروز، حداقل 30 هزار پرستار، مبتلا به کوويد 19 شدند و علت اين آمار اين است که برخلاف پزشکان که تنها ويزيتش را انجام مي‌دهند اين پرستاران هستند که گذشته از ديگر شغل‌هاي موجود جامعه، در خود بيمارستان‌ها هم در ميان کادر درماني، در صف اول مبارزه هستند. دبيرکل خانه پرستار با اشاره به اينکه پرستاران بعد از تمام شدن شيفت، با وسايل حمل و نقل عمومي به منزل خود مي‌‌روند، گفت: اين موضوع بسيار براي مردم، خطرآفرين است و در ديگر کشورها، وسايل نقليه‌اي خاص پرستاران، براي رفع اين مشکل گذاشته‌اند. از وي در مورد نامه تشکرآميز 1500 نفر از پرستاران از رئيس مجلس بابت حضورش در بيمارستان امام‌(ره) و همينطور موضوع اضافه حقوق پرسيدم که با صراحت گفت که اين واقعيت ندارد و پرس‌و‌جو کردم که پرستاران بيمارستان امام اين موضوع را تکذيب کردند و اصلا خبر نداشتند. اين پرستار کهنه‌کار در ادامه اين گفته‌هايش اعلام کرد: آنها در سال 99 هيچ اضافه پرداختي نداشته‌اند و بايد گفت که پرستاران پايين‌ترين حقوق را همين امروز در محاسبه با ديگر رده‌هاي شغلي مي‌گيرند و زماني بايد از اضافه پرداختي صحبت کرد که نسبت به ساير رده‌ها، مقايسه انجام شود و به‌درستي گفته‌اند که ميزان دريافتي ناچيزشان، پول خونشان است. دبيرکل خانه پرستار در مورد استخدام پرستاران، در ادامه افزود: در سال 91، 23هزار پرستار استخدام شدند، به‌طوري‌که در سال 92 با توجه به آمارها هيچ پرستارشرکتي و فارغ التحصيل پرستاري بيکار نداشتيم و از آن سال تا به امروز استخدام کمي صورت گرفته و از همين‌رو باتوجه به شهادت و زمين گير شدن تعدادي از کادر پرستاري، تعداد پرستاران کشور به ازاي جمعيت کشور در مقايسه با کشورهاي ديگر حتي کشوري مثل عراق، در پايين‌ترين رتبه قرار دارد.