از چینی‌ها فرصت مطالعاتی بخواهید نه اجناس بُنجل!

نعمیه تیموری‪-‬ آفت کش‌ها ترکیبات سنتزی یا طبیعی هستند که برای کنترل و یا از بین بردن آفات مورد استفاده قرار می‌گیرند. کاربرد آفت کش‌ها در کشاورزی به نام کنترل شیمیایی خوانده می‌شود. کنترل شیمیایی آخرین وسیله در کنترل آفات است. این روش که بعد از جنگ دوم جهانی توسعه روز افزونی یافته در مقایسه با روش‌های دیگر کنترل، نتایج قاطع و سریعی علیه آفات دارد. با توجه به افزایش روز افزون جمعیت جهان و الزام برای تامین امنیت غذایی، مصرف سموم و آفت کش‌ها در بخش کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. طبق برخی گزارش‌ها، متوسط جهانی مصرف سموم کشاورزی در دنیا ۱.۲ کیلوگرم در هکتار و در ایران 670 گرم در هکتار است. گفته می‌شود 65 درصد تولید سموم کشور در داخل و 35 درصد سموم آماده مصرف از محل واردات تامین می‌شود.
ماده اولیه هر آفتکشی را که کارخانه می‌سازد اصطلاحا تکنیکال می‌نامند. این ماده دارای مقداری ماده موثر است که به طور معمول بین 90 تا 100 درصد است. ماده تکنیکال معمولا خاصیت آفتکشی ندارد و باید تغییراتی در آن داد تا قابل مصرف شود که به این فرآیند فرموله کردن یا فرمولاسیون می‌گویند. گفته می‌شود ایران در تولید ماده تکنیکال موفق عمل نکرده است اما برخی از این مواد تکنیکال در ایران تولید می‌شود مانند کارخانه‌ای در قزوین که قادر به تولید ماده تکنیکال سم اکسی کلرور مس می‌باشد که از جمله سموم پر مصرف است. اما به دلیل عدم حمایت مسئولین و واردات بی‌رویه آن اکنون تولید این سم متوقف شده است. اما به راستی چرا در کشوری مانند ایران که مملو از ذخایر مس می‌باشد باید مس به کشورهای دیگر صادر و فرآوری که خود قادر به انجام آن هستیم را این کشورها انجام دهند و با قیمتی بیش از آنچه که خود می‌توانیم تولید کنیم آن را وارد نماییم؟ چرا باید ارز 4200 تومانی برای وارد کردن سمومی بی‌کیفیت و تقلبی که مشابه ایرانی نیز دارد پرداخت شود؟ قدرت لابی و شانس دریافت ارز دولتی برای واردات سم توان را از تولید‌کنندگان داخلی ربوده است و بعضا به دلیل قیمت تمام شده کمتر محصول وارداتی به جای تولید به واردات روی آورده اند. مافیای واردات سم گویا ماموریتی برای تخریب تولید داخل بر عهده گرفته اند. با واردات سموم تنها برای کشورهای چون چین و هند اشتغال زایی کرده و تعطیلی کارخانه‌های تولید سم و کارگر ایرانی را رونق خواهیم بخشید. واردکنندگان در سال‌های اخیر با تحریم هراسی چندین برابر سال‌های قبل سموم مشابه داخل را با ارز چهار هزار و 200 تومانی وارد کشور نموده‌اند و بعضا به کشورهایی چون عراق، سوریه، تاجیکستان، افغانستان و...با دلار قیمت بالاتر قاچاق می‌کنند. متاسفانه با واردات بی‌رویه، سموم وارداتی بیشتر در دسترس بوده و زمینه برای محصولات داخل کمتر فراهم شده است. در این میان کشاورزان نیز گاه و بی‌گاه به دلیل نوسان قیمت‌ها و عدم نتیجه‌گیری مطلوب از برخی سموم بی‌کیفیت وارداتی جهت کنترل آفات نیز متضرر
خواهند شد.
در سال گذشته تقریبا 180 میلیون دلار صرف وارد کردن سموم آماده شده است که اگر تنها ماده تکنیکال را وارد کرده و فرمولاسیون آن در داخل کشور انجام می‌شد چیزی حدود پنجاه - شصت میلیون دلار در سال 98 صرف جویی ارزی به همراه داشت. پس به جای وارد کردن سم آماده می‌توان تنها مواد تکنیکالی را که در ایران قادر به تولید آن نیستیم را وارد نمود زیرا واردات مواد تکنیکال تولید سموم کشاورزی


ارز بری کمتری نسبت به واردات محصول نهایی دارد. هم چنین با ممانعت از ورود سموم مشابه داخل و حمایت از تولید‌کنندگان می‌توان حتی زمینه صادرات سموم را نیز فراهم کرد.
راه حل‌هایی را می‌توان برای مهار افسار گسیخته بازار واردات سم ارائه داد: حذف ارز دولتی برای سموم وارداتی مشابه داخل و واردات این سموم با ارز آزاد و اختصاص منابع به وارد‌سازی مواد تکنیکالی که قادر به تولید آن نمی‌باشیم زیرا برخی تولیدکنندگان داخل به دلیل عدم تامین و تخصیص ارز در وارد کردن مواد اولیه با مشکل مواجه شده و تنها با ده یا پانزده درصد ظرفیت خود تولید دارند و بسیاری هم تعطیل شده اند. و در نهایت یک پیشنهاد ارزان و آن فرستادن افراد متخصص به فرصت‌های مطالعاتی برای یادگیری تولید ماده تکنیکال به کشور چین.