امید و التیام در دل طوفان

آیت قیصربیگی- این روزها کرونا چنان طوفانی به پا کرده که گویی هیچ چیز را توان ایستادن در مقابل آن نیست! با این حال در دل این محیط طوفان زا نقطه‌ای بس آرام و امیدبخش وجود دارد که در این وقت اضطرار می‌توان بدانجا پناه برد و آن نقطه، چشم طوفان است! درحالیکه در کناره‌های هر طوفانی دوران و چرخشی سهمگین در جریان است، در مرکز آن طوفان که به چشم طوفان مرسوم است به وسعت چند کلیومتر آرام‌ترین نقطه گردباد وجود دارد. بنابراین، چشم طوفان نقطه مرکزی و آرام‌ترین جای طوفان و به مختصات و شرایط امروز درون خانه‌های ما است. آری امروز برای دور شدن از طوفان مرگ راهی جز سکنی گزیدن در امن‌ترین جا یعنی خانه‌ها نیست! پس تا فرونشستن این طوفان ویرانگر لطفا در خانه‌هایتان بمانید! اما در آن روی سکه کرونا و در کنار این بیم و هراس‌ها که امروز دل بشریت را به درد آورده، اشتراک حس خوب همدردی برای هم نوع نیز التیام بخش و امید آفرین است. به یقین رسم نیکوی نوع دوستی در این شرایط سخت در کشور فرهنگ دوستی چون ایران، زیبایی‌های خاص خود را دارد که مصداق بارز این شعر سعدی رحمت الله علیه است:
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار


دگر عضوها را نماند قرار
جان کلام آنکه بشر امروزی هیچ وقت تا به این اندازه محتاج کمک به همنوع نبوده است و در این میان شاید مهم‌ترین کمک برای فرونشاندن این درد مشترک قطع زنجیره انتقال کرونا با در خانه ماندن باشد.