دستیار بیاور!

حمیدرضا عرب   استقلال به لحاظ سبک بازی راضی‌کننده نبوده و به رغم آنکه امتیازهای کمی هم جمع نکرده اما انگاره‌هایی وجود دارد که شاید این سبک بازی آبی‌ها را به سمت قهرمانی نبرد. این استدلال نشأت گرفته از یک ناکامی چند ساله هم هست و چنانچه محمود فکری بدون پیشینه 7 سال ناکامی استقلال با مربیان و مدیران گوناگون، گام به دایره مربیگری استقلال گذاشته بود احتمالاً با صبر و حوصله بیشتری از سوی مخاطبان و افکار عمومی مواجه می‌شد اما مسأله فکری این است که در چنین فضایی سکان هدایت استقلال را در دست گرفته و راهی جز قهرمان کردن تیم پیش روی خود ندارد و بعید است که با بازی‌های نه چندان اطمینان‌بخشی که در هفته‌های آغازین دیدیم اقبالی برای ماندن در استقلال لیگ بیستم داشته باشد. محمود فکری به واسطه این فشار‌ها که بخشی نیز به حق هم هست و بخشی نیز احساسی و ازسر بی‌حوصلگی در راهرویی تنگ و تاریک قرار گرفته است. به واقع اگر فکری بخواهد با استقلال به شیوه بازی محتاطانه و نه چندان پرهیاهو ادامه دهد، شانسی برای ماندن در استقلال نخواهد داشت، به خصوص اینکه در روز شکست به فولاد، فیلمی از او در فضای مجازی دست به دست شد که تا حدی وجهه‌اش را هم تخریب کرد.  فکری در واقع در چنین موقعیتی ابتدا باید دست به اعتمادسازی بزند اما مسأله وقتی پیچیده‌تر می‌شود که می‌شنویم برخی باشگاه‌نشین‌ها که دستی بر آتش مدیریت باشگاه دارند، پای‌شان را در یک کفش کرده‌اند که سرمربی استقلال حتماً گزینه جدیدی را به عنوان دستیار به کادر فنی استقلال خود اضافه کند. فکری اما همواره در مقابل این درخواست‌ها از خود مقاومت نشان داده است اما تردیدی نیست اگر استقلال در بازی با صنعت نفت آبادان به نتیجه دلخواه نرسد، فشار برای تقویت کادرفنی بیشتر هم خواهد شد و شاید فکری سرانجام به سمت اضافه کردن یک دستیار دیگر پیش برود. در روزهای اخیر نام برخی از مربیان به گوش خورده. حتی صحبت از اضافه شدن مجید صالح است اما مشخص نیست که اساساً نام صالح چرا و به چه دلیل مطرح شده و آیا این گزینه می‌تواند تحولی در کادرفنی ایجاد کند یا خیر. از طرفی ممکن است چنانچه فکری تحت فشار با حضور دستیار جدید موافقت کند اما درعمل هرگز هیچ تعاملی با همکار جدید نداشته باشد، این خود تنش‌هایی را در استقلال به وجود خواهد آورد. از یاد نمی‌بریم زمانی را که قرار بود، امید نمازی به کادرفنی استقلال اضافه شود که پیامد این پیشنهاد، برخی پیشکسوتان استقلال به فکری توصیه کردند هرگز زیر بار اضافه شدن نمازی نرود. به فکری گفته بودند که حضور نمازی برای او و دیگر اعضای کادرفنی نوعی بی‌اعتباری به همراه خواهد آورد و جایگاه آنها را در کادرفنی سست خواهد کرد.  سرمربی استقلال  هم به شیوه‌ای نرم و با سیاستی خاص زیر بار جذب نمازی نرفت تا این ماجرا ختم به خیر شود اما نتایج اخیر سبب شده دایره نارضایتی‌ها از شیوه بازی استقلال وسعت بیشتری بگیرد و فکری تحت فشار باشد تا شاید گزینه‌ای جدید را به کادرفنی اضافه کند. البته اگر واقع‌بین باشیم اکنون فوتبال ایران خالی از مربیانی است که به لحاظ علمی در جایگاه رفیعی باشند. اگر کند و کاو شود، گزینه‌های آنچنانی پیش روی مربیان نخواهد بود و شاید همان گزینه‌های همیشگی مانند مجید صالح و مربیانی از این دست باشند که تا حدی بتوانند چنین حفره‌ای را در تیم‌ها پر کنند. آنچه فوتبال ایران را به این روز انداخته در واقع فقدان آموزش‌های کافی از سوی فدراسیون فوتبال است.  در واقع مربیان جدید با آموزش‌های نوین ساخته نشده‌اند که امثال فکری و دیگر مربیانی که شانس مربیگری در لیگ برتر را پیدا می‌کنند، از مربیان با دانش و آکادمیک در کنار خود بهره بگیرند.