روزنامه ایران ورزشی

لوتار ماتئوس: لواندوفسکی بهترین بازیکن دنیا است

پویایی، قدرت بدنی بالا و عطش سیری‌ناپذیر به پیروزی: لوتار ماتئوس در دوران بازی، تمام ویژگی‌هایی که برای فوتبالیست‌های آلمانی می‌گفتند را داشت. او در جام جهانی 1990 قهرمان شد و از آن جام به عنوان «داستان جذاب تابستان» یاد می‌کند. تقریباً 30 سال پیش، در 8 دسامبر 1991 بود که ماتئوس، که حالا 59 سال دارد، فاتح اولین جایزه بهترین بازیکن سال فیفا شد. کاپیتان تیم ملی آلمان در جام 1990 درباره جوایز بهترین‌های فیفا در سال 2020 صحبت کرده است.   لوتار، به ‌زودی فهرست نامزدهای جایزه «بست» معرفی می‌شود. به نظرت چه افرادی بیشترین بخت را برای عنوان بهترین بازیکن سال دارند؟  از دید من این جایزه فقط باید به روبرت لواندوفسکی برسد. حق او برای دریافت جایزه نسبت به سال‌های پیش آشکارتر شده است. او همه قهرمانی‌ها را کسب کرده، گل‌های سرنوشت‌ساز زیادی زده و در صدر جدول گلزنان بوده است. او هر چیزی که یک بازیکن برای فتح این عنوان نیاز دارد را داراست. هیچ‌کس نزدیک به او هم نیست، چه در آلمان و چه در اروپا. اگر او نشود، اتفاق عجیب و غریبی روی داده است. او ویژگی‌هایی دارد که حتی نسبت به قبل هم او را متمایزتر می‌سازد. او برای تیم کار می‌کند و برنده‌ای واقعی است. او کسی است که تیم را از جلو رهبری می‌کند و برای دفاع هم به عقب برمی‌گردد. او هرگز مثل حالا عالی نبوده است. شیوه زندگی او حرفه‌ای است. او با توجه زیاد به جزئیات خود را آماده می‌کند و هرگز هم مصدوم نمی‌شود. به همین دلیل است که او تقریباً در همه بازی‌ها به میدان می‌رود و این کار را در بالاترین سطح انجام می‌دهد. مربیان چطور؟ مربیان آلمانی در حال حاضر شهرت واقعاً خوبی دارند اما همیشه اینطور نبوده است. شما دیدید که مربیان برجسته‌ای داشته‌ایم. یواخیم لوو شش سال پیش فاتح جام جهانی شد. فوتبال آلمان حالا نسبت به پنج، شش سال پیش احترام بیشتری دارد. خوشحالم که مربیان آلمانی تا این حد موفق هستند. هانسی فلیک در بایرن مونیخ، یورگن کلوپ در لیورپول و توماس توخل در پاریس، همه موفق بوده‌اند اما من در اینجا بیشتر طرف بایرن را می‌گیرم. نه اینکه عینک بایرنی‌ها را به چشم زده باشم، بلکه مسأله این است که فلیک کسی است که از غیرممکن، ممکن ساخت. او در وضعیت دشواری تیم را در دست گرفت و آن را موفق کرد. او خونسردی و موفقیت را به تیم آورد و بازیکنان جوان را در تیم جا انداخت. مسأله فقط تعداد جام‌هایی که کسب می‌کنید نیست، بلکه این است که چطور با تیم تعامل دارید. سلطه‌ای که بایرن در داخل و در اروپا نشان داده و سبک تهاجمی آنها با گل‌های فراوان و رکوردهای جدید، واقعاً تأثیربرانگیز است. من نمی‌خواهم دستاوردهای دیگر مربیان را کوچک بشمارم اما یک نفر کمی موفق‌تر بوده و او فلیک است. آیا دروازه‌بانان باید تلاش کنند که با مانوئل بر سر عنوان بهترین دروازه‌بان دنیا رقابت کنند؟ چون او همه جام‌ها را مانند فلیک و لواندوفسکی فتح کرده است.  به نظرم پس از لواندوفسکی، نویر حتی باید در رقابت بر سر بهترین بازیکن سال هم روی سکو برود. مانوئل به شکلی حیرت‌انگیز عالی بود. او کاملاً شایسته آن است که عنوان بهترین دروازه‌بان دنیا را بگیرد. به جز لواندوفسکی و نویر، نفر سومی که باید روی سکو برود، کیست؟  من می‌گویم رونالدو یا مسی. اولی با یوونتوس قهرمانی کسب کرده است. او هنوز در ایتالیا گل می‌زند و بیشترین بازی ملی را با پرتغال دارد اما او مانند سال‌های قبل چیره نیست. من بیشتر از نظر سبک بازی طرفدار مسی هستم و مسی هم به گلزنی ادامه داده است. هر دو نفر بازیکنانی در کلاس جهانی هستند. محمد صلاح هم یک گزینه دیگر است. او فاتح لیگ برتر شده است. نیمار و کیلیان امباپه در پاری‌سن‌ژرمن هم هستند، هرچند که من لیگ فرانسه را قوی نمی‌دانم. از سال 1991 که برنده عنوان بهترین بازیکن دنیا شدی، چه خاطرات و چه احساساتی داری؟  وقتی به آن جایزه فکر می‌کنم، همچنان حس غرور بسیاری به من دست می‌دهد. این یعنی من متعلق به گروهی بسیار نخبه از فوتبالیست‌های تمام تاریخ هستم. من در گروهی هستم که در آن بزرگ‌ترین و بهترین بازیکنان تاریخ حضور دارند. به همین دلیل است که خیلی خوشحال و سپاسگزار هستم که این جایزه را دریافت کرده‌ام. آن سال برای من عالی بود و این جایزه تنها به دلیل دستاوردهای فردی نبود؛ بلکه اعتبار آن به کل تیم ملی آلمان برمی‌گشت. مشخص است که وقتی یک جایزه انفرادی دریافت می‌کنید جذاب است. جام جهانی 1990 بهترین دوره ورزشی من را رقم زد. بهترین بازیکنان در ایتالیا رودرروی هم قرار گرفتند و ستارگان بین‌المللی بسیاری حاضر بودند. آن رقابت‌ها و چالش‌ها باعث شد قوی‌تر شوم. ارلینگ هالند در بوروسیا دورتموند دارد مسیر لواندوفسکی را می‌پیماید و در 20 سالگی، چندین رکورد را به نام خود ثبت کرده است. آیا او همین حالا بهتر از لواندوفسکی است؟  اگر او را با لواندوفسکی در 20 سالگی مقایسه کنم، بله، هالند همین حالا از آن بازیکن بهتر است. لواندوفسکی در آن سن داشت دسته دوم لیگ لهستان را ترک می‌کرد تا به دورتموند برود، در حالی که هالند حالا در لیگ قهرمانان بازی می‌کند و در کنار لواندوفسکی بهترین گلزن این رقابت‌ها است. او در ده بازی 12 گل زده است. او پدیده است و در این سن پایین، همه چیز دارد. او رهبر تیم است، سریع است و فرارهای مناسبی انجام می‌دهد. او شور و هیجان بالایی هم دارد. او همه چیزهایی که یک مهاجم کلاس بالا نیاز دارد را داراست. اگر به همین ترتیب ادامه دهد و مصدوم نشود، روزی جزو بهترین بازیکنان اروپا خواهد شد، البته اگر همین حالا نباشد! او روزی پا جای پای رونالدو یا لواندوفسکی خواهد گذاشت. او ویژگی‌های بسیاری دارد که دیگران در 20 سالگی نداشته‌اند. برای آخر مصاحبه، بیا درباره تیم ملی آلمان صحبت کنیم. و البته یواخیم لوو که پس از شکست شش بر صفر مقابل اسپانیا با انتقادات فراوانی روبه‌رو شده است.  مسأله اصلی این است که او در آرامش باشد. اگر دریابید که دیگر نمی‌توانید با تیم ارتباط برقرار کنید و جو تیم علیه شماست، این روی تیم تأثیر می‌گذارد. من این حس را دارم که او دیگر آن اقتدار و راحتی کار را ندارد. او به‌سرعت حالت تهاجمی می‌گیرد و دیگر مانند سابق جواب‌های دوستانه به خبرنگاران نمی‌دهد. درکش می‌کنم، چون وقتی موفقیت را تجربه می‌کنید، کار برایتان آسان‌تر است. زمانی که اوضاع علیه شماست، کمی عقب می‌نشینید. او حالا باید از خود بپرسد که آیا فرد مناسبی برای این کار است یا نه. هر چه باشد، همه کارهای او بد نبوده و در 16 بازی اخیر تنها دو شکست را تجربه کرده است. نتایج اسپانیا و فرانسه هم بهتر از آلمان نیست اما حس کلی این است که اوضاع مثل سابق نیست. به توماس مولر، ژروم بواتنگ و متس هوملس گفته شد که دیگر در تیم ملی جایی نخواهند داشت اما بسیاری خواهان بازگشت آنها به تیم شده‌اند. به نظرت آنها می‌توانند برگردند؟  آنها در صورتی بیشترین بخت را برای بازگشت دارند که عالی بازی کنند. به نظرم لو در این زمینه اشتباه کرد. او می‌توانست بگوید که این بازیکنان در جام جهانی 2018 ناامیدکننده بودند و البته آنها در باشگاه‌هایشان هم خوب بازی نمی‌کردند و به همین دلیل کنار گذاشته شدند اما او نباید درها را به روی این بازیکنان می‌بست. این کار او شتاب‌زده بود. او می‌توانست بگوید که بازیکنان دیگر، به‌ویژه جوانان، فرصت بیشتری خواهند داشت. او پتانسیل را در بازیکنانی که فاتح جام کنفدراسیون‌ها در سال 2017 شدند، می‌دید اما می‌توانستید بگویید که آنها نیاز به کمی هدایت دارند. شما برای موفقیت نیاز به بازیکنانی باتجربه دارید. در بازی مقابل اسپانیا، می‌توانستید ببینید که تونی کروس و ایلکای گوندوغان، در هنگامی که اوضاع سخت شده بود، نمی‌توانستند تیم را رهبری کنند. منبع: فیفا  
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
ناکامی گناه مبهم فرشته! (خراسان)ارشادِ گشت ارشاد (اعتماد) اسرائیل دوباره تحقیر شد (تجارت) حباب «ریزپرنده- غول‌رسانه» ترکید! (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
چراغپور: قرارداد سرمربی ۱۲ برابر من بود ریگی رفت تا یک ماه بعد ترسیدند در تهران بازی کنند بعد از لغو نساجی، شاید ذوب آهن هم لغو شد حتی اگر هوادار ناراحت شد باز هم عکس نگیرید شیخ درخط بازگشت پارادوکسی به نام «نیمار- مسی» قهرمانی آسیا برای خانواده فوتبال ایران افتخار است CAS خواسته پرسپولیس را قبول کرد فرافکنی به سبک همیشگی در جست‌وجوی پاسخ به این سؤال ساده: چرا پرسپولیس مهاجم ندارد؟ تمجید دایی حسرت بیشتر آل‌کثیر هیتلر هم نتوانست مهاجم بسازد! اللهیار قاتل غول انگلیسی دستیار بیاور! لوتار ماتئوس: لواندوفسکی بهترین بازیکن دنیا است مدار؟ کدام مدار؟ پرچم‌های سفید بالا رفت