فکری: می گویند بد بازی می کنید تا تمرکزما به هم بریزد

  برای محمود فکری، هر بازی فینال است دشواری‌های حضور روی یک نیمکت جذاب   نگاه علی مغانی        یکی از مزیت‌های بزرگ مربیگری در تیم‌های پرهوادار، در کانون توجه قرار گرفتن است. محمود فکری در دو ماه اخیر، صدها برابر بیشتر از ده سال گذشته مورد توجه واقع شده. رسانه‌ها هر روز گزارش و یادداشت‌هایی درباره او دارند، به برنامه‌های تلویزیونی دعوت می‌شود و مصاحبه به ظاهر کم اهمیت او بعد از جلسات تمرینی، در شبکه‌های اجتماعی بازدید میلیونی پیدا می‌کند. حتی در مقایسه با دورانی که فکری بازوبند کاپیتانی استقلال را به بازو می‌بست، محتوای به مراتب بیشتری درباره او تولید می‌شود. اما روی دیگر سکه، فشار بی‌نهایتی است که با شغل مربیگری در تیم‌های بزرگ عجین شده. استرس پایان‌ناپذیری که نشستن روی نیمکت استقلال به فکری تحمیل کرده، نمودهای روشنی دارد؛ او در حساس‌ترین لحظات بازی فراموش می‌کند که بازیکنی را به جای مدافع آسیب دیده‌اش به زمین بفرستد، با مهاجم محبوب تیمش جر و بحث می‌کند و بعد از شکست، الفاظی به کار می‌برد که منجر به محرومیتش می‌شود. در تیمی مثل استقلال، فقط شکست خوردن نیست که تبعات منفی به همراه دارد و گاهی کسب یک نتیجه مساوی، منجر به ایجاد حواشی دامنه‌داری می‌شود. چیزی شبیه اتفاقی که بعد از بازی با پیکان برای محمود فکری رخ داد. اگرچه بخشی از هواداران در یک توافق نانوشته به کادر مربیگری استقلال تا دربی تهران فرصت داده‌اند اما نشانه‌های نارضایتی از سبک بازی تیم، به وضوح در فضای هواداری این تیم دیده می‌شود. اینها همگی، دشواری‌های مربیگری در تیمی مثل استقلال است. عده‌ای هم با اشاره به جر و بحث دستیاران او حین بازی، گزینه «تقویت کادر فنی» را پیش روی فکری گذاشته‌اند چراکه به زعم آنها، بار فنی نیمکت تیم در حد و اندازه‌ای نیست که برای رساندن یک تیم به قهرمانی کافی باشد. فاکتور دیگری که باید به آن توجه داشت، این واقعیت است که محمود فکری با وجود اینکه از 50 سالگی عبور کرده اما سابقه طولانی در بالاترین سطح مربیگری ندارد و بدون آنکه دستاورد بزرگی در این عرصه داشته باشد، به مربیگری در استقلال رسیده. در واقع، تنها موفقیت او در این شغل، شکست نخوردن در 10 بازی همراه با نساجی بوده و کارنامه او آنچنان درخشان نیست که اعتماد کامل هواداران را جلب کند. امیر قلعه‌نویی وقتی هنوز خیلی جوان بود و در رزومه‌اش خبری از قهرمانی در لیگ نبود، در موقعیتی مشابه با امروز محمود فکری به نیمکت استقلال رسید و 3 سال مهلت گرفت تا استقلال را به قهرمانی برساند. قلعه‌نویی درست در سومین سال حضورش، به قول خود عمل کرد اما در روزگار فعلی، تمام اجزای فوتبال ایران، از مدیرعامل تا هوادار، هیچ‌کدام ظرفیت 3 سال تحمل کردن ندارند. به تعبیری، سرنوشت فکری در استقلال، خوب یا بد، همین امسال رقم خواهد خورد. برای مربی استقلال، هر بازی لیگ، به اندازه یک بازی فینال حساس و سرنوشت‌ساز است.