مطالبه مهم رهبر انقلاب از رئیس جمهور و روسای قوا

نمی خواهم خیلی به گذشته برگردم اما در یک سال گذشته و به خصوص در ماه های پایانی دولت دوازدهم  آن پیامی که از قوای سه گانه به مردم مخابره می شود انشقاق و افتراق است.مردم از خود می پرسند روسای قوایی که در جلسات سران یا جلسات هماهنگی اقتصادی یکدیگر را می بینند چرا از تریبون رسمی با یکدیگر یکی به دو می کنند؟چرا تکه پراکنی مناسب خلوت را در جلوت می کنند؟چرا از تریبون های رسمی پاسخ یکدیگر را به کنایه می‌دهند؟ سوالاتی از این دست که پاسخ های خوشایندی نمی‌تواند داشته باشد که حتما  نشانه شیفتگی  برای خدمت نیست.جالب این جاست وقتی روسای قوا در مقابل این سوال افکار عمومی قرار می گیرند که گفتار و رفتار شما نشان از انشقاق دارد دم از هم افزایی می زنند ادعایی که مردم در عمل چیز دیگری می بینند.واقعا برداشت روسای قوا از مردم  و افکار عمومی چیست؟ آش چنان شور شده که دیروز رهبر انقلاب که مشی‌شان در انتقاد کردن از مسئولان تذکر در خلوت است مگر گوش شنوایی برای آن  تذکر نباشد با انتقاد از برخی سخنان اختلاف‌افکن، به صراحت خطاب به مسئولان تاکید کردند :« مسئولان نباید این اتحاد و هم‌صدایی مردم را از بین ببرند و ملت را تکه‌تکه کنند، بلکه باید هر سه قوه به ویژه رؤسای آن ها با هم‌افزایی و همکاری، اتحاد ملی را روز به‌روز تقویت کنند.اختلافات خود را با مذاکره با یکدیگر حل کنید. مگر نمی‌گویید باید با دنیا مذاکره کرد، آیا نمی‌شود با عنصر داخلی مذاکره و اختلافات را حل کرد؟» گویی ایشان  مجبور می‌شوند  در تریبون رسمی به آقایان تذکر دهند که مذاکره کردن با خودی که سخت تر  از مذاکره با دشمن نیست، بنشینید اختلافات تان را با هم حل و فصل کنید.تذکری که نشان از واقعیتی تلخ داشت.شاید  نشان از تذکرهای متعدد و عمل نکردن ها. همه قبول داریم که اختلاف نظر و تفاوت سلیقه امری اجتناب ناپذیر در کار اجرایی و مدیریتی است  و بدیهی است که مسئولان در روند اجرای یک قانون یا انجام یک طرح مهم  یا تعیین خط مشی و سیاست گذاری دچار اختلاف نظر شوند و گاه این تضارب آرا ممکن است نتیجه مفید و خوبی هم داشته باشد  چرا که در میدان تضارب آرا ست که نظریه حق خودش را نشان می دهد  اما  آن چه  حداقل طی هفته‌های اخیر شاهد آن بوده ایم  متفاوت از تضارب آرا ست .رفتاری که تذکر صریح رهبر انقلاب را هم در پی داشته  است .براساس مشی رهبری در این که رئیس جمهور و روسای قوا  در تلاش هستند برای مردم و انقلاب کاری کنند شک نمی کنیم اما به نظر می رسد حتما در سبک و شیوه پیاده سازی مصلحت و تشخیص ها ،روسای قوا باید تجدیدنظر  اساسی صورت گیرد.واقعیت این است که مردم از برخی نطق های رئیس جمهور در هیئت دولت از برخی نطق های نمایندگان در صحن علنی مجلس پیام وحدت دریافت نمی کنند آفتی که  متاسفانه پس از دولت دکتر احمدی نژاد  گریبان انقلاب را گرفته و هنوز رها نکرده است. دور نیست زمانی که مردم از قوای سه گانه احساس وحدت می کردند.حتما منظور دلسوزان وتذکر رهبر انقلاب تک صدایی نیست  واین توقع که روسای قوا با دیدگاه های مختلف هم نظری  کاملی  داشته باشند انتظاری معقول به نظر نمی رسد.حتی شاید اگر  دشمن خارجی نداشتیم این اختلاف های علنی را می شد لوازم  تضارب مثبت دانست اما واقعیت این است که در حالی که کشور درگیر جنگ اقتصادی بی سابقه ای است و در حالی که فشار حداکثری دشمن معیشت و کار مردم را هدف گرفته ، وحدت کلمه و هماهنگی قوا الزامی است  و نمی شود دولت و مجلس و دستگاه قضا هر کدام کار خود را  بکنند و راه خود را بروند. چرا که به جد معتقدیم  در عمل  تاثیر و پیامدهای احساس یک چیز از واقعیت آن چیز مهم تر است. همان طور که احساس امنیت از خودامنیت مهم تر است ،احساس عدالت از خود عدالت مهم تر است ،احساس رفاه از خود رفاه مهم تر است،درباره وحدت هم همین گونه است. مهم نیست روسای قوا با هم هم نظر هستند یا نه اما مهم این است که مردم از روسای قوا فارغ از واقعیت نظراتشان احساس وحدت نمی کنند اتفاقی که به نظر می رسد در این برهه حساس از انقلاب که فشار دشمن به اوج خود رسیده رهبر انقلاب مجبور شده اند آن را پشت تریبون رسمی و گلایه گونه مطرح  کنند.آقایان روسای قوا، ریاست محترم جمهور، ریاست مجلس و ریاست دستگاه قضا برای مطالبه رهبری فکری اساسی کنید. فکری اساسی که ثمره آن را در ماه های آتی که جزو بزنگاه‌های سرنوشت ساز انقلاب اسلامی است مردم  آن را احساس کنند.