خبرگزاری مجلس و دو درخواست از مجلس

بودجه 1400 نقاط مبهم و تاریک کم ندارد.رسانه‌ها و ناظران با توجه به مشرب فکری خود به اندازه مکفی به نقد این لایحه پرداخته‌اند. البت بخش اعظم این نقدها طبیعی و عادی است. بهرحال نقشه راه بودجه‌ای کشور در سال آینده براساس همین لایحه است و ناقدان سعی می‌کنند حفره‌های بودجه‌ای را به دولت و مجلس متذکر شوند.
برای مثال یکی از نقاط عجیب لایحه جدول هفت است که مربوط به بودجه مجلس و برخی زیر مجموعه‌های آن است. از آنجا که جو غالب در شرایط فعلی نقد دولت روحانی است و به قولی این نقد برای بسیاری از ناقدان، نان چربی دارد کمتر کسی به سراغ بخش‌های غیردولتی و سایر قوا می‌رود.
در موضوعی که به آن اشاره کردم جا داشت نمایندگان منتقد دولت و آنان که می‌گویند لایحه دولت سرتاپا ایراد دارد و مبهم است به این جدول نیز ورود می‌کردند و برای نمونه می‌پرسیدند خبرگزاری «خانه ملت» که خبرگزاری رسمی مجلس شورای اسلامی است به چه دلیل و برهانی باید طی یک سال بودجه 11میلیاردی داشته باشد؟!به عبارتی این خبرگزاری ماهیانه یک میلیارد تومان خرج بر روی دست بیت المال می‌گذارد که برای یک رسانه در این سطح گزاف و زائد به نظر می‌رسد.
اگر کمی در رسانه‌ها جستار کرده باشید به سادگی متوجه می‌شوید رسانه‌های بسیاری با بودجه بسیار بسیار پایین‌تر خروجی قابل دفاع‌تری از خبرگزاری مجلس (خانه ملت) دارند.این خبرگزاری در دوره‌ای حرفی برای گفتن داشت و جزو رسانه‌های جریان ساز بود اما رفته رفته تحلیل رفت و در دوره جدید به نقطه‌ای رسیده که حتی به اندازه یک سایت خبری نمی‌تواند تاثیرگذار باشد.


این پرسش را نباید از ذهن دور نگه داشت وقتی در شرایط سخت بودجه‌ای و مالی هستیم و بسیاری از امور مملکتی و پروژه‌های عمرانی لنگ بودجه است چرا باید این مقدار پول در یک رسانه متوسط رو به پایین هزینه شود؟
هرچند متاسفانه در کشورما وقتی زمان برداشت از بیت المال می‌شود مدیران و مسئولان گشاده دست می‌شوند و به سادگی بذل و بخشش می‌کنند.در مورد رسانه‌های منتصب و منتسب به نهادهای دولتی و فرادولتی نیز چنین خاصه خرجی‌هایی وجود دارد. این پول‌ها در این رسانه‌ها سرازیر می‌شود بدون آنکه نظارتی شود خروجی چیست و چقدر از این بیت المال حیف ومیل می‌شود.
ای کاش نمایندگان مجلس که در این امور مدعی هستند دست به دو اقدام مهم بزنند.در گام نخست، بودجه این خبرگزاری را کاهش و متناسب با عملکرد آن کنند و در گام دوم در یک اقدام انقلابی،قانونی تصویب کنند که هیچ نهادی از دولتی گرفته تا
فرا دولتی حق داشتن رسانه ندارد.باور بفرمایید
در هیچ کجای دنیای پیشرفته و توسعه یافته دولت و سایر قوا برای خود رسانه ندارند و کسی که قدرت دارد حق ندارد رسانه داری هم کند.آیا فی المثل دولت دانمارک برای خود یک خبرگزاری دارد که از پول مردم به آن خبرگزاری می‌دهند تا به نفع دولت تولید محتوا کند؟!قطعا خیر.
این گوی و این میدان.نمایندگان مجلس می‌توانند همین دو اقدامی که ذکر شد را خیلی سریع در دستور کار خود قرار دهند.قطعا رسانه‌های مستقل و واقعی به حمایت از این نمایندگان مجلس برای رسیدن به نتیجه می‌پردازند.